Instrument pochodny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.3) (Robot poprawił no:Derivat (finans) |
m Robot dodał tr:Türev (Ekonomi) |
||
Linia 102: | Linia 102: | ||
[[sv:Derivatinstrument]] |
[[sv:Derivatinstrument]] |
||
[[th:ตราสารอนุพันธ์]] |
[[th:ตราสารอนุพันธ์]] |
||
[[tr:Türev (Ekonomi)]] |
|||
[[uk:Похідний фінансовий інструмент]] |
[[uk:Похідний фінансовий інструмент]] |
||
[[vi:Chứng khoán phái sinh]] |
[[vi:Chứng khoán phái sinh]] |
Wersja z 14:59, 17 lut 2013
Szablon:Źródła Instrument pochodny, derywat (ang. derivatives, tłumaczenie „derywatywy” nie przyjęło się, w powszechnym użyciu są „derywaty”) – rodzaj instrumentu finansowego, który uzależniony jest od instrumentu bazowego. Cechą charakterystyczną instrumentów pochodnych jest to, że dotyczą przyszłej daty i przyszłej ceny, ponieważ zawierane są wcześniej. Instrumentem bazowym mogą być akcje, obligacje, wysokość stopy procentowej, wartość indeksu giełdowego, a także tak nietypowe wskaźniki jak liczba dni słonecznych, wielkość opadu śniegu, czy deszczu – derywaty pogodowe.
Charakterystyka
Instrumenty pochodne można podzielić na dwie grupy:
- instrumenty o ryzyku symetrycznym (kontrakty terminowe, mogą to być kontrakty typu forward i futures oraz swapy).
- Instrumenty o ryzyku niesymetrycznym (opcje, warranty, obligacje zamienne)[1].
Niesymetryczność ryzyka w opcjach polega na tym, że z jednej strony możemy zarobić nieograniczoną kwotę pieniędzy ryzykując znaną z góry kwotę kapitału (zapłaconą premię opcyjną w przypadku nabycia opcji kupna lub sprzedaży) lub zarobić z góry ustaloną kwotę pieniędzy (otrzymaną premię opcyjną) ryzykując możliwość poniesienia nieograniczonej straty (wystawiając opcję kupna bądź sprzedaży)[1].
Instrumenty potwierdzają uzyskanie przez nabywcę prawa do otrzymania w przyszłości określonej wartości pieniężnej lub dokonania transakcji.
Najczęściej są wykorzystywane w spekulacji oraz jako instrumenty zabezpieczające w celu minimalizacji ryzyka. Ze względu na zjawisko dźwigni finansowej (lewar) pozwalają osiągnąć duży zysk przy znacznie mniejszym zaangażowaniu środków własnych niż przy wykorzystaniu klasycznych instrumentów finansowych.
Rynek instrumentów pochodnych powstał w wyniku konieczności zabezpieczenia się uczestników transakcji finansowych przed ryzykiem wystąpienia sytuacji przeciwnej do przewidywanej przez nich. Obok transakcji zabezpieczających (ang. hedging) zawierane są również transakcje o charakterze spekulacyjnym, związane z przejmowaniem ryzyka. Tworzeniem nowych instrumentów finansowych i strategii zawierania transakcji z ich zastosowaniem zajmuje się dziedzina finansów nazywana inżynierią finansową.
Część instrumentów pochodnych to umowy zawierane bezpośrednio między dwoma podmiotami, z pominięciem jakichkolwiek rynków urzędowych, zwane instrumentami pochodnymi pozagiełdowymi (ang. over-the-counter, OTC). Są to np. swapy, forwardy (FRA), czy opcje egzotyczne.
Klasyfikacja instrumentów pochodnych
Wyróżniamy następujące kategorie instrumentów pochodnych:
- opcje
- kontrakty terminowe
- swapy
- swap walutowy (ang. currency swaps)
- IRS (ang. interest rate swap)
- CIRS (ang. currency interest rate swap)
- swap towarowy (ang. commodity swap)
- CDS (ang. credit default swap)
- CMS (ang. constant maturity swap)
- swap inflacji (ang. inflation swap)
- swap akcyjny (ang. equity swaps)
- kredytowe instrumenty pochodne
- opcje na stopy procentowe
- IR Caps / Floors (ang. interest rate caps / floors) opcje na LIBOR/EUROBOR
- Inflation Caps / Floors (ang. inflation caps / floors) opcje na zrealizowana inflacje
- CMS Caps / Floors (ang. CMS caps / floors) opcje na rate swapu
- opcja swapowa (ang. Swaptions)
- warranty
Derywaty a PKB
Szacuje się, że wartość derywatów w roku 2011 osiągneła poziom 700-800 bilionów dolarów (a nawet do 1,5 tryliona), tzn. co najmniej kilkanaście razy więcej niż niż wartość PKB całego świata[2].
Zobacz też
- ↑ a b Charles W. Smithson, Clifford W. Smith Jr., D. Sykes Wilford: Zarządzanie ryzykiem finansowym. Dom Wydawniczy ABC, Kraków 2000
- ↑ newsweek.pl: Śmierć spekulantom. [dostęp 8 marca 2012].
Bibliografia
- Janusz Kudła: Instrumenty finansowe i ich zastosowania. Key Text, 2009, ISBN 978-83-87251-56-7.