Slawistyka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m źródła/przypisy |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Slawistyka''' |
'''Slawistyka''' – interdyscyplinarna dziedzina nauki, obejmująca badanie i opis najogólniej pojmowanych kultur, krajów, narodów i języków słowiańskich. Najczęściej jest utożsamiana z filologią słowiańską, a więc z dziedziną badającą [[języki słowiańskie]], [[literatura|literatury]] oraz [[folklor]] narodów słowiańskich<ref>Leszek Moszyński, '' Wstęp do filologii słowiańskiej'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s. 13.</ref>. W szerszym rozumieniu slawistyka obejmuje także [[archeologia|archeologię]] oraz [[historia|historię]] [[Słowianie|Słowian]], począwszy od dziejów najstarszych, zwłaszcza z okresu wspólnoty plemiennej, aż po współczesność. |
||
== Etapy rozwoju == |
== Etapy rozwoju == |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Badania nad językami słowiańskimi da się podzielić na następujące okresy: |
Badania nad językami słowiańskimi da się podzielić na następujące okresy: |
||
* do ok. 1875: prace wstępne slawistyki, tzn. zbiór materiału językowego, publikowanie pierwszych gramatyk akademickich, słowników opisowych i normatywnych itd.; slawistykę postrzegano wówczas nie tyle jako odrębną dziedzinę badań filologicznych, co raczej jako część indoeuropeistyki (w programach studiów wyrażała się ta postawa m.in. na przykład obowiązkiem przejścia kursu greki, litewskiego i sanskrytu) |
* do ok. 1875: prace wstępne slawistyki, tzn. zbiór materiału językowego, publikowanie pierwszych gramatyk akademickich, słowników opisowych i normatywnych itd.; slawistykę postrzegano wówczas nie tyle jako odrębną dziedzinę badań filologicznych, co raczej jako część indoeuropeistyki (w programach studiów wyrażała się ta postawa m.in. na przykład obowiązkiem przejścia kursu greki, litewskiego i sanskrytu); |
||
* 1876-1914: rozwój slawistyki w duchu młodogramatycznym |
* 1876-1914: rozwój slawistyki w duchu młodogramatycznym – nacisk położony na badania historyczno-porównawcze; |
||
* 1914-1918: zastój z powodu I wojny światowej |
* 1914-1918: zastój z powodu I wojny światowej; |
||
* 1918-1939: rozwój dialektologii słowiańskich |
* 1918-1939: rozwój dialektologii słowiańskich; |
||
* 1939-1945: zastój z powodu II wojny światowej |
* 1939-1945: zastój z powodu II wojny światowej; |
||
* po 1945: stopniowo coraz silniejsza dominacja kierunków synchronicznych; indywidualizacja filologii (większy nacisk na każdą pojedynczą filologię niż na studia porównawcze); całkowity rozdział od indoeuropeistyki (obecnie od studentów slawistyki właściwie nigdzie nie wymaga się kursu greki, litewskiego czy sanskrytu). |
* po 1945: stopniowo coraz silniejsza dominacja kierunków synchronicznych; indywidualizacja filologii (większy nacisk na każdą pojedynczą filologię niż na studia porównawcze); całkowity rozdział od indoeuropeistyki (obecnie od studentów slawistyki właściwie nigdzie nie wymaga się kursu greki, litewskiego czy sanskrytu). |
||
== Lingwistyka języków słowiańskich == |
== Lingwistyka języków słowiańskich == |
||
Językoznawstwo bada i dokumentuje rozwój języków słowiańskich od ich powstania aż po dzień dzisiejszy. W nauce o ww. językach można wyróżnić następujące działy: |
[[Językoznawstwo]] bada i dokumentuje rozwój języków słowiańskich od ich powstania aż po dzień dzisiejszy. W nauce o ww. językach można wyróżnić następujące działy: |
||
* [[fonetyka]] |
* [[fonetyka]] |
||
* [[fonologia]] |
* [[fonologia]] |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
* [[sorabistyka]] |
* [[sorabistyka]] |
||
* [[ukrainistyka]] |
* [[ukrainistyka]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
|||
* Leszek Moszyński, '' Wstęp do filologii słowiańskiej'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 8301147202. |
|||
[[Kategoria:Slawistyka|!]] |
[[Kategoria:Slawistyka|!]] |
Wersja z 15:15, 5 cze 2013
Slawistyka – interdyscyplinarna dziedzina nauki, obejmująca badanie i opis najogólniej pojmowanych kultur, krajów, narodów i języków słowiańskich. Najczęściej jest utożsamiana z filologią słowiańską, a więc z dziedziną badającą języki słowiańskie, literatury oraz folklor narodów słowiańskich[1]. W szerszym rozumieniu slawistyka obejmuje także archeologię oraz historię Słowian, począwszy od dziejów najstarszych, zwłaszcza z okresu wspólnoty plemiennej, aż po współczesność.
Etapy rozwoju
Jako dyscyplina naukowa slawistyka zaczęła się kształtować na przełomie XVIII i XIX wieku w związku z budzeniem się świadomości narodowej i wspólnoty Słowian. Jednym z twórców slawistyki jako dyscypliny był Czech, Josef Dobrovský.
Badania nad językami słowiańskimi da się podzielić na następujące okresy:
- do ok. 1875: prace wstępne slawistyki, tzn. zbiór materiału językowego, publikowanie pierwszych gramatyk akademickich, słowników opisowych i normatywnych itd.; slawistykę postrzegano wówczas nie tyle jako odrębną dziedzinę badań filologicznych, co raczej jako część indoeuropeistyki (w programach studiów wyrażała się ta postawa m.in. na przykład obowiązkiem przejścia kursu greki, litewskiego i sanskrytu);
- 1876-1914: rozwój slawistyki w duchu młodogramatycznym – nacisk położony na badania historyczno-porównawcze;
- 1914-1918: zastój z powodu I wojny światowej;
- 1918-1939: rozwój dialektologii słowiańskich;
- 1939-1945: zastój z powodu II wojny światowej;
- po 1945: stopniowo coraz silniejsza dominacja kierunków synchronicznych; indywidualizacja filologii (większy nacisk na każdą pojedynczą filologię niż na studia porównawcze); całkowity rozdział od indoeuropeistyki (obecnie od studentów slawistyki właściwie nigdzie nie wymaga się kursu greki, litewskiego czy sanskrytu).
Lingwistyka języków słowiańskich
Językoznawstwo bada i dokumentuje rozwój języków słowiańskich od ich powstania aż po dzień dzisiejszy. W nauce o ww. językach można wyróżnić następujące działy:
- fonetyka
- fonologia
- morfologia
- syntaktyka
- semantyka
- pragmatyka
- etymologia
- socjolingwistyka
- lingwistyka historyczna
Dział nauki o językach słowiańskich zajmuje się studiami nad zjawiskami historyczno-lingwistycznymi, geograficzno- i kulturalno-językowymi. Oprócz tego bada wpływy innych rodzin językowych na rozwój mowy Słowian (wpływ języków romańskich, germańskich, fino-ugryjskich i in.) oraz rekonstruuje nieistniejące w dzisiejszych czasach języki z rodziny słowiańskich: staro-cerkiewno-słowiański, słowiński, połabski.
Działy slawistyki
- białorutenistyka
- bohemistyka
- bułgarystyka
- kaszubistyka
- kroatystyka
- macedonistyka
- montenegrystyka
- polonistyka
- rusycystyka
- serbistyka
- słowacystyka
- słowenistyka
- sorabistyka
- ukrainistyka
Przypisy
- ↑ Leszek Moszyński, Wstęp do filologii słowiańskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s. 13.
Bibliografia
- Leszek Moszyński, Wstęp do filologii słowiańskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 8301147202.