Bolesław Baranowski (generał): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr. meryt., kat. |
→Bibliografia: kat. |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Za zasługi dla obronności kraju]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Za zasługi dla obronności kraju]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Absolwenci Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. J. Woroszyłowa]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1943]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1943]] |
Wersja z 18:40, 12 sty 2014
Bolesław Baranowski (ur. 16 października 1943 w Wojnarowej) - generał brygady WP.
Absolwent technikum kolejowego w Nowym Sączu (1962), podchorąży Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu (1962-1965), potem dowódca plutonu czołgów w 20. Pułku Czołgów w Stargardzie Szczecińskim. Od 1968 dowódca kompanii w stopniu porucznika. Reprezentant Pomorskiego Okręgu Wojskowego w "Zlocie Gwiaździstym" w grudniu 1969. 1972-1975 studiował w Akademii Sztabu Generalnego, po czym został oficerem wydziału operacyjnego sztabu 20 Dywizji Pancernej. 1976-1978 szef sztabu - zastępca dowódcy 68. Pułku Czołgów (od 1977 w stopniu majora), a 1978-1982 dowódca 5. Pułku Zmechanizowanego w Szczecinie (od 1981 podpułkownik). 1982-1984 szef sztabu - zastępca dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej. W 1984 przez kilka miesięcy p.o. dowódcy tej dywizji. 1984-1986 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie (od jesieni 1985 pułkownik), następnie dowódca 4. Dywizji Zmechanizowanej w Krośnie Odrzańskim. 1989 i 1990 dywizja ta uzyskiwała tytuł "Przodującego Związku Taktycznego WP". W maju 1990 mianowany przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego generałem brygady. 1991-1992 zastępca dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie zastępca dowódcy tego okręgu ds. liniowych, a 1993-1998 zastępca dowódcy - szef Szkolenia tego okręgu. 1998-2002 zastępca dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, w 2001 przemianowanego na 2 Korpus Zmechanizowany w Krakowie. W kwietniu 2002 pożegnany przez ministra obrony Jerzego Szmajdzińskiego i przeniesiony do rezerwy, następnie w stan spoczynku. Mieszka w Krośnie Odrzańskim.
We wrześniu 1969 forsował rzekę Odrę k. Krosna Odrzańskiego (w ramach ćwiczenia "Odra-Nysa 69"), pokonując ją po dnie całą kompanią w rekordowym wówczas czasie 10 minut.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990)
- Złoty Krzyż Zasługi (1982)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1969)
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny (1981)
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju (1985)
- Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Wpis do Honorowej Księgi Ministerstwa Obrony Narodowej (2001)
Bibliografia
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. I:A-H, Toruń 2010, s. 95-97.
- Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego
- Generałowie brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Brązowym Medalem Za zasługi dla obronności kraju
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944-1989)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Odznaczeni Srebrnym Medalem Za zasługi dla obronności kraju
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944-1989)
- Odznaczeni Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Odznaczeni Złotym Medalem Za zasługi dla obronności kraju
- Absolwenci Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. J. Woroszyłowa
- Urodzeni w 1943