Języczka syberyjska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
→Morfologia: poprawione dla robotów |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
; Pokrój: Cała roślina jest naga lub rzadko tylko owłosiona, osiąga wysokość do 2 m, zazwyczaj tylko 50-150 cm. |
; Pokrój: Cała roślina jest naga lub rzadko tylko owłosiona, osiąga wysokość do 2 m, zazwyczaj tylko 50-150 cm. |
||
; [[Łodyga]]: Nierozgałęziona, słabo owłosiona. |
; [[Łodyga]]: Nierozgałęziona, słabo owłosiona. |
||
; [[Liście]]: Dolne liście łodygowe o sercowatym kształcie, ząbkowane |
; [[Liście]]: Dolne liście łodygowe o sercowatym kształcie, ząbkowane, długoogonkowe, ogonki oskrzydlone, górne są coraz mniejsze i swoimi szeroko oskrzydlonymi ogonkami obejmują łodygę, najwyższe liście są siedzące. Wszystkie są ciemnozielone, lekko połyskujące, |
||
; [[Kwiaty]]: Żółte kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan zwany [[koszyczek|koszyczkiem]] (''pseudantium''), który składa się z [[kwiat rurkowaty|kwiatów rurkowatych]] (wewnątrz) i [[kwiat języczkowy|kwiatów języczkowatych]] (na zewnątrz, długości ok. 15 mm). Kwiatów języczkowych jest 8, również [[okrywa]] koszyczka składa się z 8 łusek. |
; [[Kwiaty]]: Żółte kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan zwany [[koszyczek|koszyczkiem]] (''pseudantium''), który składa się z [[kwiat rurkowaty|kwiatów rurkowatych]] (wewnątrz) i [[kwiat języczkowy|kwiatów języczkowatych]] (na zewnątrz, długości ok. 15 mm). Kwiatów języczkowych jest 8, również [[okrywa]] koszyczka składa się z 8 łusek. |
||
; [[Owoc]]: O długości ok. 4 mm z [[puch kielichowy|puchem kielichowym]]. |
; [[Owoc]]: O długości ok. 4 mm z [[puch kielichowy|puchem kielichowym]]. |
Wersja z 11:45, 12 sty 2016
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Klad | |
Klad | |
Klad | |
Klasa | |
Klad | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
języczka syberyjska |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} (L.) Cass. F. Cuvier, Dict. sci. nat. 26:401. 1823 |
Języczka syberyjska (Ligularia sibirica) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Azji (Chiny, Kazachstan) i w środkowej i wschodniej Europie[2]. W Polsce jest gatunkiem krytycznie zagrożonym, ginącym i obecnie występuje na 6 tylko stanowiskach; w ostoi siedliskowej Suchy Młyn koło Szczekocin, w Pakosławiu koło Iłży, w okolicach Buska-Zdroju, na Lubelszczyźnie koło Zawadówki, w rezerwacie przyrody Bagno Serebryjskie i na Polanie Biały Potok w Rowie Kościeliskim[3].
Morfologia
- Pokrój
- Cała roślina jest naga lub rzadko tylko owłosiona, osiąga wysokość do 2 m, zazwyczaj tylko 50-150 cm.
- Łodyga
- Nierozgałęziona, słabo owłosiona.
- Liście
- Dolne liście łodygowe o sercowatym kształcie, ząbkowane, długoogonkowe, ogonki oskrzydlone, górne są coraz mniejsze i swoimi szeroko oskrzydlonymi ogonkami obejmują łodygę, najwyższe liście są siedzące. Wszystkie są ciemnozielone, lekko połyskujące,
- Kwiaty
- Żółte kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan zwany koszyczkiem (pseudantium), który składa się z kwiatów rurkowatych (wewnątrz) i kwiatów języczkowatych (na zewnątrz, długości ok. 15 mm). Kwiatów języczkowych jest 8, również okrywa koszyczka składa się z 8 łusek.
- Owoc
- O długości ok. 4 mm z puchem kielichowym.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Siedlisko: torfowiska, podmokłe olszyny, źródliska, brzegi górskich potoków. Liczba chromosomów 2n= 60[4].
Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Objęta jest także Konwencją Berneńską i dyrektywą siedliskową. W Polsce największa jego populacja w Pakosławiu w 2006 liczyła ok. 1000 osobników.
Kategorie zagrożenia:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[5]: E (wymierający).
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: CR (critical, krytycznie zagrożony).
- Według klasyfikacji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody gatunek krytycznie zagrożony (Kategoria CR).
Głównym czynnikiem zagrożenia dla gatunku jest zmiana stosunków wodnych. Zagraża mu także zarastanie i zacienianie w wyniku naturalnej sukcesji ekologicznej jego siedlisk przez olszyny.
- ↑ P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-04-15]. (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-06-15].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
Bibliografia
- Halina Pięknoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
- Świat roślin, skał i minerałów, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1990. Wydanie IV. ISBN 83-09-00462-1
- http://natura2000.gdos.gov.pl/