Childeryk I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox |
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Poprzednik Następca}} na {{Władca}} |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Władca |
|||
{{Poprzednik Następca|urząd=król Franków salickich|lata=457-482|pop=[[Meroweusz]]|nast=[[Chlodwig I]]}} |
|||
|poprzednik = [[Meroweusz]] |
|||
|funkcja = król Franków salickich |
|||
|lata = 457-482 |
|||
|następca = [[Chlodwig I]] |
|||
}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
Wersja z 16:50, 30 wrz 2016
Sygnet Childeryka I z jego podobizną opatrzony inskrypcją CHILDERICI REGIS („[Własność] króla Childeryka”) odnaleziony w jego grobie w Tournai | |
król Franków salickich | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 437 |
Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 481 lub 482 |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Żona | |
Dzieci |
Chlodwig I, Lantilde, Albofledis i Audofledis |
Childeryk I (ur. ok. 437, zm. 26 grudnia 481 lub 482 w Tournai) – król Franków od 457 lub 458 roku, z dynastii Merowingów. Syn króla Meroweusza.
Po wstąpieniu na tron został wygnany przez swoich poddanych i uszedł do Turyngii, gdzie przebywał przez 8 lat, kiedy wezwany przez Franków ponownie objął ich tron.
Około roku 463 pod Orleanem udało mu się wraz z wojskami rzymskimi Egidiusza pokonać Wizygotów, którzy chcieli zająć terytoria nad Loarą. Z Turyngii, jak głosi legenda, przybyła do Childeryka Basina, siostra króla Turyngów, u którego znalazł schronienie na wygnaniu. Basina miała opuścić swego męża dla męstwa Childeryka. Childeryk poślubił księżniczkę Basinę, z którą miał syna Chlodwiga oraz córki Lantilde, Albofledis i Audofledis (prawdopodobnie żona Teodoryka Wielkiego króla Ostrogotów). Kilka lat później, jako sojusznik cesarstwa rzymskiego zdobył Angers pokonując Sasów[1].
W 27 maja 1653[2] w Tournai na cmentarzu przy kościele św. Brykcjusza odkryto grób Childeryka, którego pochowano jako poganina z bardzo bogatym wyposażeniem i w otoczeniu jam z pochówkami końskimi. Prawdopodobnie komora grobowa była pierwotnie nakryta kurhanem[3].
- ↑ Praca zbiorowa Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 70, ISBN 978-84-9819-814-0.
- ↑ A Note on Childeric's Bees. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
- ↑ Magdalena Maczyńska, Wędrówki Ludów. Historia niespokojnej epoki IV i V wieku, Wydawnictwo Naukowe PAN, 1996, ss. 181, ISBN 83-01-12120-3.