Cerber: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m Wycofano edycje użytkownika 91.145.183.24 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Rybulo7. |
||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
Przebywał w pobliżu [[Styks]]u, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez [[Charon (mitologia)|Charona]]; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do [[Hades]]u żywych, jednak [[Orfeusz]] udobruchał go śpiewem i grą na [[lira|lirze]]. [[Sybilla (mitologia)|Sybilla]] prowadząc [[Eneasz (syn Anchizesa)|Eneasza]] uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem ([[Wergiliusz]], ''[[Eneida]]'' VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie<ref name="Borges"/>. |
Przebywał w pobliżu [[Styks]]u, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez [[Charon (mitologia)|Charona]]; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do [[Hades]]u żywych, jednak [[Orfeusz]] udobruchał go śpiewem i grą na [[lira|lirze]]. [[Sybilla (mitologia)|Sybilla]] prowadząc [[Eneasz (syn Anchizesa)|Eneasza]] uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem ([[Wergiliusz]], ''[[Eneida]]'' VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie<ref name="Borges"/>. |
||
Ujarzmienie go i wyprowadzenie na ziemię było ostatnią z [[dwanaście prac Heraklesa|dwunastu prac Heraklesa]] (Herkulesa). Cerber występuje w [[Rzeźba|rzeźbie]] antycznej i [[malarstwo wazowe|malarstwie wazowym]]. W [[mit|micie]] o 12 pracach Heraklesa przedstawiano go jako trzygłowego psa pokrytego wężową łuską{{fakt|data=2016-05}}. |
Ujarzmienie go i wyprowadzenie na ziemię było ostatnią z [[dwanaście prac Heraklesa|dwunastu prac Heraklesa]] (Herkulesa). Cerber występuje w [[Rzeźba|rzeźbie]] antycznej i [[malarstwo wazowe|malarstwie wazowym]]. W [[mit|micie]] o 12 pracach Heraklesa przedstawiano go jako trzygłowego psa pokrytego wężową łuską{{fakt|data=2016-05}}. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 19:33, 23 lis 2016
 |
Ten artykuł od 2016-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| stróż wejścia do świata zmarłych | |
| |
| Występowanie | |
|---|---|
Cerber (gr. Κέρβερος Kérberos, łac. Cerberus) – w mitologii greckiej trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych.
Uważany był za syna Echidny i Tyfona oraz za brata Sfinksa, Hydry i Chimery[potrzebny przypis] oraz Ortrosa. Hezjod (Teogonia, 311) przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach”[1]. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę[potrzebny przypis].
Przebywał w pobliżu Styksu, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez Charona; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do Hadesu żywych, jednak Orfeusz udobruchał go śpiewem i grą na lirze. Sybilla prowadząc Eneasza uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem (Wergiliusz, Eneida VI, 417-25). Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie[1].
Ujarzmienie go i wyprowadzenie na ziemię było ostatnią z dwunastu prac Heraklesa (Herkulesa). Cerber występuje w rzeźbie antycznej i malarstwie wazowym. W micie o 12 pracach Heraklesa przedstawiano go jako trzygłowego psa pokrytego wężową łuską[potrzebny przypis].
- ↑ a b Jorge Luis Borges: Księga istot zmyślonych. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 32,33. ISBN 83-7255-740-3.