Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Klasyfikacja spółgłosek}}
'''Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne''', znane też jako '''alweolopalatalne''' lub (zwłaszcza w [[polonistyka|polonistyce]] '''ciszące''') to spółgłoski [[spółgłoska szczelinowa|szczelinowe]] lub [[spółgłoska zwarto-szczelinowa|zwarto-szczelinowe]] artykułowane przez wysklepienie [[język]]a w kierunku przedniej części [[podniebienie twarde|podniebienia]] przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
'''Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne''', znane też jako '''alweolopalatalne''' lub (zwłaszcza w [[polonistyka|polonistyce]] '''ciszące''') to spółgłoski [[spółgłoska szczelinowa|szczelinowe]] lub [[spółgłoska zwarto-szczelinowa|zwarto-szczelinowe]] artykułowane przez wysklepienie [[język]]a w kierunku przedniej części [[podniebienie twarde|podniebienia]] przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.



Wersja z 15:29, 5 paź 2006

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłądy

W języku polskim występują:

-spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano

-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: tɕ) w wyrazie ciało

-spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło

-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: dʑ) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].