Carpaccio

Carpaccio

Carpaccio – danie kuchni włoskiej. Tradycyjnie przygotowuje się je z surowego mięsa – tradycyjnie wołowiny, współcześnie także z cielęciny, łososia lub tuńczyka. Bardzo cienko pokrojone lub rozbite mięso serwuje się zazwyczaj jako przystawkę.

Danie pierwszy raz podano w Wenecji w 1950 roku hrabinie Amalii Nani Mocenigo, kiedy ta poinformowała właściciela lokalu Harry's Bar, że doktor rekomendował jej jedzenie mięsa jedynie surowego. Właściciel baru – Giuseppe Cipriani – nazwał nowe danie carpaccio, ponieważ przypominało mu ono kolorystycznie obrazy renesansowego malarza weneckiego Vittore Carpaccio.

Mięso w carpaccio jest zazwyczaj polane oliwą, sokiem z cytryny. Podawane jest z dodatkami – sałatami i cienko pokrojonymi serami, np. parmezanem.

Współczesne znaczenie

Obecnie carpaccio oznacza czasami jakiekolwiek cienko pokrojone mięso, ryby, warzywa (przeważnie zaprawione z cytryna lub octem, oliwą z oliwek, solą i pieprzem) czy owoce. Carpaccio jest także popularną przystawką w sąsiadującej Friuli i Słowenii, gdzie podawana jest z rukolą oraz plastrem cytryny, parmezanem oraz tostem francuskim.

Zobacz też

• befsztyk tatarski