Jednoroczny ochotnik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
za ZB, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
m drobne techniczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{dopracować|źródła=2018-04}} |
|||
'''Jednoroczny ochotnik''' (niem. ''Der Einjährig-Freiwilliger'', wcześniej ''der Einjährige'') – w [[Armia Austro-Węgier|armii austro-węgierskiej]], [[Cesarstwo Niemieckie|niemieckiej]] i [[Królestwo Prus|pruskiej]] osoba, mająca wykształcenie średnie (matura) lub wyższe, która zgłosiła się samodzielnie do służby wojskowej. |
'''Jednoroczny ochotnik''' (niem. ''Der Einjährig-Freiwilliger'', wcześniej ''der Einjährige'') – w [[Armia Austro-Węgier|armii austro-węgierskiej]], [[Cesarstwo Niemieckie|niemieckiej]] i [[Królestwo Prus|pruskiej]] osoba, mająca wykształcenie średnie (matura) lub wyższe, która zgłosiła się samodzielnie do służby wojskowej. |
||
Wersja z 16:55, 30 kwi 2018
Ten artykuł od 2018-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Jednoroczny ochotnik (niem. Der Einjährig-Freiwilliger, wcześniej der Einjährige) – w armii austro-węgierskiej, niemieckiej i pruskiej osoba, mająca wykształcenie średnie (matura) lub wyższe, która zgłosiła się samodzielnie do służby wojskowej.
Opis
Służba trwała jeden rok (tzw. Präsenzdienst) w wybranym przez ochotnika rodzaju broni (w Austrii była to rezerwa oficerska). Służba mogła być przedłużona z inicjatywy ochotnika jak i armii, za zgodą ochotnika. Później, gdy nasiliło się (szczególnie w Galicji) uchylanie od służby wojskowej, zdarzały się przypadki przymusowego wcielania do armii w charakterze jednorocznych ochotników.
Zgłoszenie się do służby wojskowej w charakterze jednorocznego ochotnika dawało wiele możliwości – między innymi: wybór rodzaju broni, miejsca służby, a także stanowiło szansę szybkiego uzyskania awansu w wojsku, ponieważ roczna służba zakończona była egzaminem na stopień podoficerski. Przykładem awansu jednorocznego ochotnika jest kariera w armii austro-węgierskiej Władysława Sikorskiego.
Powszechny obowiązek służby wojskowej nakładała na obywateli "Ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym" (Wehrgesetz), która weszła w życie w 1868. Ustawa ta określiła czas trwania służby w różnych formacjach:
- w armii lądowej: 2 lata w służbie czynnej, 10 lat w rezerwie uzupełniającej, 3 lata w linii i 7 lat w kawalerii i artylerii konnej;
- w marynarce wojennej: 4 lata w linii, 5 lat w rezerwie i 3 lata w obronie morskiej;
- w rezerwie uzupełniającej: 12 lat.
Ustawa ta regulowała również uprawnienia jednorocznych ochotników.
Jako jednoroczny ochotnik służył w armii austriackiej m.in. Jaroslav Hašek; w jego szeroko znanej powieści Przygody dobrego wojaka Szwejka występuje postać jednorocznego ochotnika Marka, uznawana za alter ego autora.