Franciszek Henryk Nowicki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Linki zewnętrzne: prawidłowy zapis inicjałów, inne drobne |
Kobrabones (dyskusja | edycje) kat. |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
{{SORTUJ:Nowicki, Franciszek}} |
{{SORTUJ:Nowicki, Franciszek}} |
||
[[Kategoria:Ludzie |
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Krakowie]] |
||
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
||
[[Kategoria:Polscy wspinacze]] |
[[Kategoria:Polscy wspinacze]] |
Wersja z 23:38, 8 cze 2019
Franciszek Henryk Siła-Nowicki (ur. 29 stycznia 1864 w Krakowie, zm. 3 września 1935 w Zawoi) – poeta polski okresu Młodej Polski, taternik, działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca Orlej Perci.
Syn Maksymiliana Nowickiego, zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry Franciszka Kasparka, prawnika, rektora UJ.
Za czasów studenckich współredaktor (wraz z m.in. Kazimierzem Tetmajerem, Andrzejem Niemojewskim i Arturem Górskim) socjalizującego czasopisma „Ognisko”, po latach współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej, od 1894 roku nauczyciel gimnazjalny. 5 lutego 1901 r. przedstawił Towarzystwu Tatrzańskiemu projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. Od 1924 roku na emeryturze, w 1934 został członkiem honorowym Związku Zawodowego Literatów Polskich.
Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – Poezje, składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. Hermana i Dorotę Goethego).
W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie Buczynowych Turni, nazwaną potem Przełęczą Nowickiego.
Bibliografia
- Zofia, Witold Henryk Paryscy: Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło "Nowicki, Franciszek Henryk". [dostęp 24.11.2008].