Akordeon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 37.47.1.170 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Salicyna. Znacznik: Wycofanie zmian |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
== Historia akordeonu == |
== Historia akordeonu == |
||
Handdine, prototyp akordeonu, zbudował w 1822 roku [[ |
Handdine, prototyp akordeonu, zbudował w 1822 roku [[Christian Friedrich Ludwig Buschmann|Friedrich Buschmann]]. Akordeon we współczesnej postaci skonstruował w 1829 roku [[Cyrill Demian]], w [[Wiedeń|Wiedniu]]. |
||
== Budowa instrumentu == |
== Budowa instrumentu == |
Wersja z 08:05, 24 paź 2019
Akordeon (fr. Accordéon) – instrument muzyczny zaliczany do grupy aerofonów[1][2] bądź idiofonów dętych (patrz niżej). Jest rodzajem harmonii, opartym na stroikach przelotowych. Prąd powietrza wytworzony przez ręcznie poruszany miech, wprawiając w drganie stroik wywołuje dźwięk. Początkowo działał przy użyciu miechów nożnych, które z czasem zostały zastąpione przez miech ręczny. Instrument ten z prawej strony ma klawiaturę klawiszową (lub guziki w przypadku akordeonu guzikowego), a z lewej guziki (dźwięki basowe, akordy) oraz – choć nie zawsze – manuał melodyczny zwany barytonem.
Niektórzy instrumentoznawcy umieszczają akordeon w grupie idiofonów[3][4], jednak twierdzenie to jest kontrowersyjne, gdyż idiofony same w sobie są źródłem dźwięku, zaś w akordeonie stroiki wprawiane są w drgania poprzez słup powietrza – tak, jak w przypadku aerofonów. Przyporządkowanie akordeonu do idiofonów wynika natomiast z uznania za źródło dźwięku samych stroików, a nie przepływającego przez nie powietrza.
Historia akordeonu
Handdine, prototyp akordeonu, zbudował w 1822 roku Friedrich Buschmann. Akordeon we współczesnej postaci skonstruował w 1829 roku Cyrill Demian, w Wiedniu.
Budowa instrumentu
- Strona basowa: guziki ułożone w rzędy i szeregi. Szeregi są ułożone według koła kwintowego, dwa pierwsze rzędy wydobywają dźwięki pojedyncze, rząd trzeci akordy durowe, czwarty akordy mollowe, piąty czterodźwięki septymowe, szósty czterodźwięki zmniejszone (po stronie basowej w dwóch ostatnich rzędach są guziki, których naciśnięcie powoduje brzmienie trzech dźwięków, odpowiednio z czterodźwięków septymowych i zmniejszonych, ale zawsze brzmią tylko trzy, gdyż zbudowane są tak, że brzmią bez kwinty).
- Strona melodyczna – może posiadać klawiaturę typu fortepianowego lub guziki ułożone chromatycznie w rzędach trzech do pięciu (są również akordeony guzikowe czterorzędowe).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Krzysztof Baculewski et al: Encyklopedia Muzyki. Pod redakcją Andrzeja Chodkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006. ISBN 978-83-01-13410-5.
- ↑ Kurt Sachs: Historia instrumentów muzycznych. Przełożył Stanisław Olędzki. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2005. ISBN 83-7233-036-0.
- ↑ Mieczysław Drobner: Instrumentoznawstwo i akustyka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997. ISBN 83-224-0469-7.
- ↑ Włodzimierz Kamiński: Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich. PWM, 1971.