Petr Zenkl: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK+Bn, drobne redakcyjne
m Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Taborze (Czechy)" za pomocą HotCat
Linia 55: Linia 55:
[[Kategoria:Więźniowie KL Dachau]]
[[Kategoria:Więźniowie KL Dachau]]
[[Kategoria:Zmarli w 1975]]
[[Kategoria:Zmarli w 1975]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Taborze (Czechy)]]

Wersja z 20:44, 25 lis 2019

Peter Zenkl
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1884
Tábor

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1975
Raleigh

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski

Peter Zenkl (ur. 13 czerwca 1884 w Táborze, zm. 3 listopada 1975 w Raleigh) – czeski polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Socjalistycznej (1945–1948) i wicepremier w rządzie Gottwalda (1946–1948), wieloletni działacz emigracyjny.

Życiorys

Po ukończeniu studiów na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Pradze pracował jako wykładowca języka czeskiego w Czechosłowackiej Akademii Handlowej. Był autorem podręcznika do języka czeskiego (Rádce správné češtiny, 1911). Działał w Czeskiej Partii Narodowo-Socjalistycznej. W latach 1918–1926 pracował w Ministerstwie Opieki Społecznej, a od 1926 do 1939 stał na czele Centralnego Banku Ubezpieczeń Społecznych. W 1923 został wybrany w skład Rady Miasta Pragi. Pełnił obowiązki burmistrza (1937–1939). Pod koniec 1938 przez krótki okres sprawował funkcję ministra bez teki oraz ministra opieki społecznej, zdrowia i kultury fizycznej.

W czasie okupacji niemieckiej był więziony w obozach koncentracyjnych Dachau i Buchenwald. Po II wojnie światowej mianowany ponownie burmistrzem Pragi (1945–1946). Stanął na czele Czechosłowackiej Partii Narodow-Socjalistycznej. W 1946 objął funkcję wicepremiera w koalicyjnym gabinecie Klementa Gottwalda. Z niepokojem obserwując rosnące wpływy komunistów oraz podporządkowej im Służby Bezpieczeństwa na życie kraju próbował montować od 1947 antykomunistyczny blok partii demokratycznych. 20 lutego wraz z innymi członkami rządu – przedstawicielami narodowych socjalistów i ludowców podał się do dymisji, która wbrew oczekiwaniom została przyjęta przez prezydenta Benesza.

W 1948 wyemigrował do Niemiec Zachodnich, a później przez Londyn do USA. W Ameryce przewodniczył Radzie Wolnej Czechosłowacji (czes. Rada svobodného Československa).

5 lipca 1947 został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski[1].

Publikacje

  • Masarykova Československá republika (1955)
  • Masaryk and Idea of European and World Federation (1955)
  • Communist Seizure of Power and the Press 1945-48 (1962)
  • A history of the Czechoslovak Republik, 1918-1948 (1973)

Przypisy

Bibliografia