Samuel Suchodolec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Runab (dyskusja | edycje)
m →‎Biografia: drobne merytoryczne
Runab (dyskusja | edycje)
Linia 22: Linia 22:
W połowie lat 70. wstąpił do służby cywilnej. W sierpniu 1679 roku zaprezentował w Berlinie mapę dotyczącą [[Powiat Landsberg (Warthe)|powiatu Landsberg-Warthe]]. Na podstawie pisma z 8 listopada 1679 roku Suchodolec został zatrudniony na służbie elektora w Brandenburgii i Prusach, gdzie pełnił funkcję mierniczego i inżyniera. Pierwszą jego pracą na zlecenie elektora było sporządzenie mapy [[Poczdam]]u i okolic. Gotowa mapa Poczdamu i okolic, wraz z atlasem złożonym z 45 kart, przedstawiającym ten sam obszar, został przedłożony elektorowi w 1683 roku. Pismem elektora z 19 marca 1683 roku Samuel Suchodolec został mianowany Kammerjunkrem{{odn|Szeliga|2004|s=38}}.
W połowie lat 70. wstąpił do służby cywilnej. W sierpniu 1679 roku zaprezentował w Berlinie mapę dotyczącą [[Powiat Landsberg (Warthe)|powiatu Landsberg-Warthe]]. Na podstawie pisma z 8 listopada 1679 roku Suchodolec został zatrudniony na służbie elektora w Brandenburgii i Prusach, gdzie pełnił funkcję mierniczego i inżyniera. Pierwszą jego pracą na zlecenie elektora było sporządzenie mapy [[Poczdam]]u i okolic. Gotowa mapa Poczdamu i okolic, wraz z atlasem złożonym z 45 kart, przedstawiającym ten sam obszar, został przedłożony elektorowi w 1683 roku. Pismem elektora z 19 marca 1683 roku Samuel Suchodolec został mianowany Kammerjunkrem{{odn|Szeliga|2004|s=38}}.


3 czerwca 1682 roku Suchodolec otrzymał rozkaz osiedlenia się w Prusach Książęcych, gdzie miał dokończyć prace [[Józef Naronowicz-Naroński|Józefa Naronowicza-Narońksiego]]. Przed osiedleniem się ożenił się z Elżbietą von Bieberstein-Kazimierską (1658–1727), wdową po Aleksandrze Konarskim, nadwornym marszałku Radziwiłłów. Suchodolec prawdopodobnie przeprowadził się do Ortelsburgu ([[Szczytno]]) latem 1683 roku{{odn|Szeliga|2004|s=39}}.
3 czerwca 1682 roku Suchodolec otrzymał rozkaz osiedlenia się w Prusach Książęcych, gdzie miał dokończyć prace [[Józef Naronowicz-Naroński|Józefa Naronowicza-Narońskiego]]. Przed osiedleniem się ożenił się z Elżbietą von Bieberstein-Kazimierską (1658–1727), wdową po Aleksandrze Konarskim, nadwornym marszałku Radziwiłłów. Suchodolec prawdopodobnie przeprowadził się do Ortelsburgu ([[Szczytno]]) latem 1683 roku{{odn|Szeliga|2004|s=39}}.


W Prusach Książęcych Suchodolec pracował w latach 1683–1713. Podczas swojej pracy napotykał na liczne trudności. W ówczesnych Prusach Książęcych granice dóbr wiejskich były zaniedbane i właściciele ziem często nie wiedzieli, jakie granice mają ich posiadłości. Niechętna wobec współpracy była głównie szlachta pruska. Sprawnie udało się ustalić granice posiadłości szlachty polskiej, senatorów i wojewodów, gdyż ci wspierali akcję pomiarową. Wobec napotkanych trudności czas wykonywania pomiarów znacznie się przedłużył{{odn|Szeliga|2004|s=40}}.
W Prusach Książęcych Suchodolec pracował w latach 1683–1713. Podczas swojej pracy napotykał na liczne trudności. W ówczesnych Prusach Książęcych granice dóbr wiejskich były zaniedbane i właściciele ziem często nie wiedzieli, jakie granice mają ich posiadłości. Niechętna wobec współpracy była głównie szlachta pruska. Sprawnie udało się ustalić granice posiadłości szlachty polskiej, senatorów i wojewodów, gdyż ci wspierali akcję pomiarową. Wobec napotkanych trudności czas wykonywania pomiarów znacznie się przedłużył{{odn|Szeliga|2004|s=40}}.

Wersja z 21:48, 19 kwi 2021

Samuel Suchodolec
Data i miejsce urodzenia

prawdopodobnie 1649
Lubelszczyzna

Data śmierci

prawdopodobnie 1723

Zawód, zajęcie

kartograf, geodeta, architekt, inżynier wojskowy

Samuel Suchodolec (Suchodolski) (również Samuel Suchodolez lub Suchotoletz[1], ur. prawdopodobnie w 1649 na Lubelszczyźnie, zm. prawdopodobnie pod koniec 1723 roku) – kartograf, geodeta, architekt i inżynier wojskowy.

Biografia

Niewiele wiadomo na temat wczesnego okresu życia Samuela Suchodolca. Prawdopodobnie urodził się w 1649 roku. Data ta opiera się na liście E. Friedlãndera do władz Branderburgii z 5 sierpnia 1723 roku. Data ta jest uznawana obecnie przez badaczy dziejów kartografii. Nieznane jest również dokładnie miejsce urodzenia Suchodolca. Prawdopodobnie urodził się na Lubelszczyźnie, w miejscowości Wysokie lub Suchodoły. Jego rodzicami był szlachcic Mikołaj Suchodolec i Aleksandra Czaplicówna[2]. Rodzina Suchodolców należała do braci polskich. Na mocy uchwały sejmowej z 1658 roku Samuel wraz z rodziną wyemigrowali do Prus Książęcych w 1658 lub 1659 roku[3].

Prawdopodobnie w 1672 roku wstąpił do wojskowej służby brandenburskiej pod dowództwem pułkownika Fleminga. Wcześniej przebywał w służbie szwedzkiej, jednak nie wiadomo, jak długo i w jakich okolicznościach mógł tam się znaleźć[3].

W połowie lat 70. wstąpił do służby cywilnej. W sierpniu 1679 roku zaprezentował w Berlinie mapę dotyczącą powiatu Landsberg-Warthe. Na podstawie pisma z 8 listopada 1679 roku Suchodolec został zatrudniony na służbie elektora w Brandenburgii i Prusach, gdzie pełnił funkcję mierniczego i inżyniera. Pierwszą jego pracą na zlecenie elektora było sporządzenie mapy Poczdamu i okolic. Gotowa mapa Poczdamu i okolic, wraz z atlasem złożonym z 45 kart, przedstawiającym ten sam obszar, został przedłożony elektorowi w 1683 roku. Pismem elektora z 19 marca 1683 roku Samuel Suchodolec został mianowany Kammerjunkrem[4].

3 czerwca 1682 roku Suchodolec otrzymał rozkaz osiedlenia się w Prusach Książęcych, gdzie miał dokończyć prace Józefa Naronowicza-Narońskiego. Przed osiedleniem się ożenił się z Elżbietą von Bieberstein-Kazimierską (1658–1727), wdową po Aleksandrze Konarskim, nadwornym marszałku Radziwiłłów. Suchodolec prawdopodobnie przeprowadził się do Ortelsburgu (Szczytno) latem 1683 roku[5].

W Prusach Książęcych Suchodolec pracował w latach 1683–1713. Podczas swojej pracy napotykał na liczne trudności. W ówczesnych Prusach Książęcych granice dóbr wiejskich były zaniedbane i właściciele ziem często nie wiedzieli, jakie granice mają ich posiadłości. Niechętna wobec współpracy była głównie szlachta pruska. Sprawnie udało się ustalić granice posiadłości szlachty polskiej, senatorów i wojewodów, gdyż ci wspierali akcję pomiarową. Wobec napotkanych trudności czas wykonywania pomiarów znacznie się przedłużył[6].

W uznaniu osiągnięć na polu pomiarów kraju pruskiego, w 1697 roku Suchodolec otrzymał od elektora 16 włók ziemi w Alt-Rosenthal (Stara Różanka) w pobliżu Rastenburga (Kętrzyn). W 1703 roku Suchodolec przekazał królowi Fryderykowi I Pruskiemu mapę powstałą z połączenia wcześniejszych opracowań pięciu starostw natangijskich: Angerburg (Węgorzewo), Barthem (Barciany), Johannisburg (Pisz), Rastenburg (Kętrzyn) i Rein (Ryn). Sprawdzona w Berlinie mapa została oceniona negatywnie. Mapa sporządzona na podstawie prac Naronowicza-Narońskiego nie była już aktualna i wymagała poprawy. W czerwcu 1707 roku Suchodolec przekazał do Berlina trzy ukończone mapy graniczne Prus Książęcych. W grudniu 1708 roku ukończył prace terenowe do przygotowywanej mapy wybrzeża na odcinku Piława-Połąga[7].

Na początku 1713 zmarł król Fryderyk I Pruski, który wspierał badania kartograficzne. Jego następca Fryderyk Wilhelm I Pruski rozpoczął swoje panowanie od wprowadzenia oszczędności w finansach państwowych. W wyniku reform w skarbie państwa Suchodolec wraz z innymi kartografami zostali zwolnieni. Ze względu na zasługi dla kraju, pozostawiano mu pobory. Pomimo oficjalnego zwolnienia wykonywał pewne prace pomiarowe. Definitywnie zakończył prace pomiarowo-kartograficzne 3 marca 1718 roku[8].

Niewiele wiadomo na temat ostatnich lat życia Suchodolca. W 1723 roku otrzymał polecenia oddania wszystkich posiadanych przez niego map i rysunków dotyczących Prus. Nie przesłał żadnych map, a w piśmie do Berlina skarżył się, że jest obłożnie chory i żyje w ubóstwie. Data i miejsca śmierci Suchodolca są nieznane. Ostatni pismo Suchodolca do władz pruskich pochodzi z 5 października 1723 roku. Na podstawie tego listu przyjmuje się, że zmarł pod koniec 1723 roku. Według innych przypuszczeń zmarł w 1725 roku, a zdaniem Tadeusza Orackiego Suchodolec zmarł 22 lutego 1727 roku w Starej Różance koło Kętrzyna[9].

Miał trzech synów: Jana Władysława, Stefana Tobiasza i Fryderyka Samuela. Jan Władysław kontynuował pracę ojca po jego śmierci. Stefan Tobiasz pracował jako inżynier w Prusach i na Litwie, a Fryderyk Samuel był rolnikiem[9]. Będąc na służbie pruskiej nie zaniedbał nauczania dzieci języka polskiego[1]. Potomkowie Suchodolca mieszkali na Prusach Wschodnich do 1944 roku[9].

Prace

  • 1682 – wykonał architektoniczne rysunki miasta i zamku Poczdamu (udowodnił to profesor Marian Morelowski).
  • 1683 – Iconographa oder Eingentlicher Grundriss der Churfürstlichen Herrschaft Potsdam. S. (Ikonorafia Poczdamu)
  • 1685 – przekazał elektorowi Fryderykowi Wilhelmowi atlas Brandenburgii zawierający 41 map.
  • wykonał też projekt połączenia kanałami Jeziora Śniardwy z Jeziorem Niegocin i rzeką Pregołą.

Przypisy

  1. a b Szeliga 2004 ↓, s. 36.
  2. Szeliga 2004 ↓, s. 35–36.
  3. a b Szeliga 2004 ↓, s. 37.
  4. Szeliga 2004 ↓, s. 38.
  5. Szeliga 2004 ↓, s. 39.
  6. Szeliga 2004 ↓, s. 40.
  7. Szeliga 2004 ↓, s. 42–43.
  8. Szeliga 2004 ↓, s. 44–45.
  9. a b c Szeliga 2004 ↓, s. 45.

Bibliografia

  • Jan Szeliga: Działalność kartograficzna Samuela i Jana Władysława Suchodolców w Prusach w XVII i XVIII wieku. Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2004. ISBN 83-7009-562-3.