Piotr Baranow: Różnice pomiędzy wersjami

Piotr Baranow
Пётр Баранов
Pełne imię i nazwisko	Piotr Ionowicz Baranow
Data i miejsce urodzenia	22 września 1892 ; Petersburg
Data śmierci	5 września 1933
	szef Głównego Zarządu Przemysłu Lotniczego Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR
Okres	od 1932; do 1933
Przynależność polityczna	WKP(b)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:17, 26 kwi 2021

Piotr Ionowicz Baranow (ros. Пётр Ионович Баранов, ur. 22 września 1892 w Petersburgu, zm. 5 września 1933) – radziecki dowódca wojskowy, polityk.

Życiorys

Urodzony w rodzinie robotniczej. ^[1]Od 1912 członek SDPRR(b), 1915–1916 służył w rosyjskiej armii, 1916 za prowadzenie agitacji rewolucyjnej wśród żołnierzy aresztowany i skazany na 8 lat katorgi. Amnestionowany po rewolucji lutowej, we wrześniu 1917 był przewodniczącym Frontowego Oddziału Centralnego Komitetu Wykonawczego (CIK) Frontu Rumuńskiego, Floty Czarnomorskiej i obwodu odeskiego, od października 1917 członek Komitetu SDPRR(b) 8 Armii, przewodniczący Komitetu Rewolucyjnego 8 Armii. Od 1918 żołnierz Armii Czerwonej, dowódca 4 Armii Donieckiej, szef Sztabu Głównodowodzącego Siłami Zbrojnymi Południowych Republik, komisarz Sztabu 4 Armii i pomocnik szefa Wydziału Politycznego 4 Armii. Od 7 kwietnia do 6 maja 1919 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 8 Armii Frontu Południowego, potem członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Południowej Grupy Frontu Wschodniego, od 15 sierpnia 1919 do 16 października 1920 szef Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, od 16 października 1919 do 27 września 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego. Od 31 października do 31 grudnia 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 14 Armii Frontu Południowo-Zachodniego, 1921 szef Wydziału Politycznego Sił Zbrojnych Ukrainy i Krymu, w marcu 1921 brał udział w likwidacji powstania w Kronsztadzie, od 18 maja 1921 do 7 kwietnia 1922 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, 1921-1922 członek Turkiestańskiego Biura KC RKP(b), dowódca wojsk obwodu fergańskiego. W 1923 naczelnik i komisarz wojskowy Broniesił Armii Czerwonej, od sierpnia 1923 do 10 grudnia 1924 zastępca naczelnika Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Czerwonej, od 31 maja 1924 do 18 grudnia 1925 członek Centralnej Komisji Kontrolnej RKP(b), od 10 grudnia 1924 do 28 sierpnia 1931 naczelnik Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Czerwonej. Od 21 marca 1925 do 28 czerwca 1931 członek Rewolucyjnej Rady Wojskowej ZSRR, od 19 grudnia 1927 do śmierci zastępca członka KC WKP(b), od stycznia 1932 do śmierci szef Głównego Zarządu Przemysłu Lotniczego Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR i zastępca ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR. Odznaczony Orderem Lenina (17 sierpnia 1933) i Orderem Czerwonego Sztandaru. Zginął w katastrofie lotniczej. Pochowany na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim.

Przypisy

↑ L. Bazylow, J. Sobczak, Encyklopedia rewolucji październikowej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, s. 35

Bibliografia

Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
http://www.az-libr.ru/index.htm?Persons&10G/96fe0c10/index (ros.)
Баранов Петр Ионович. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2015-11-01]. (ros.).

[1] L. Bazylow, J. Sobczak, Encyklopedia rewolucji październikowej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, s. 35

[1]

@@ Linia 24: / Linia 24: @@
 == Życiorys ==
-Urodzony w rodzinie robotniczej. <ref name=>[[Ludwik Bazylow|L. Bazylow]], [[Jan Sobczak (historyk)|J. Sobczak]], ''Encyklopedia rewolucji październikowej'', [[Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”|Wiedza Powszechna]], Warszawa 1977, s. 35</ref>Od 1912 członek [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|SDPRR(b)]], 1915–1916 służył w [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]], 1916 za prowadzenie agitacji rewolucyjnej wśród żołnierzy aresztowany i skazany na 8 lat katorgi. Amnestionowany po [[rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]], we wrześniu 1917 był przewodniczącym Frontowego Oddziału Centralnego Komitetu Wykonawczego (CIK) [[Front Rumuński|Frontu Rumuńskiego]], [[Flota Czarnomorska|Floty Czarnomorskiej]] i [[obwód odeski|obwodu odeskiego]], od października 1917 członek Komitetu SDPRR(b) 8 Armii, przewodniczący Komitetu Rewolucyjnego 8 Armii. Od 1918 żołnierz [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], dowódca 4 Armii Donieckiej, szef Sztabu Głównodowodzącego Siłami Zbrojnymi Południowych Republik, komisarz Sztabu 4 Armii i pomocnik szefa Wydziału Politycznego 4 Armii. Od 7 kwietnia do 6 maja 1919 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 8 Armii [[Front Południowy (radziecki)|Frontu Południowego]], potem członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Południowej Grupy Frontu Wschodniego, od 15 sierpnia 1919 do 16 października 1920 szef Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, od 16 października 1919 do 27 września 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego. Od 31 października do 31 grudnia 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 14 Armii [[Front Południowo-Zachodni (1920)|Frontu Południowo-Zachodniego]], 1921 szef Wydziału Politycznego Sił Zbrojnych [[Ukraina|Ukrainy]] i [[Krym]]u, w marcu 1921 brał udział w likwidacji [[powstanie w Kronsztadzie|powstania w Kronsztadzie]], od 18 maja 1921 do 7 kwietnia 1922 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, 1921-1922 członek Turkiestańskiego Biura KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|RKP(b)]], dowódca wojsk obwodu fergańskiego. W 1923 naczelnik i komisarz wojskowy Broniesił Armii Czerwonej, od sierpnia 1923 do 10 grudnia 1924 zastępca naczelnika [[Wojskowe Siły Powietrzne (ZSRR)|Sił Wojskowo-Powietrznych]] Armii Czerwonej, od 31 maja 1924 do 18 grudnia 1925 członek Centralnej Komisji Kontrolnej RKP(b), od 10 grudnia 1924 do 28 sierpnia 1931 naczelnik Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Czerwonej. Od 21 marca 1925 do 28 czerwca 1931 członek Rewolucyjnej Rady Wojskowej ZSRR, od 19 grudnia 1927 do śmierci zastępca członka KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]], od stycznia 1932 do śmierci szef Głównego Zarządu Przemysłu Lotniczego Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR i zastępca ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR. Odznaczony [[Order Lenina|Orderem Lenina]] (17 sierpnia 1933) i [[Order Czerwonego Sztandaru|Orderem Czerwonego Sztandaru]]. Zginął w [[Wypadek lotniczy|katastrofie lotniczej]]. Pochowany na [[Cmentarz przy Murze Kremlowskim|Cmentarzu przy Murze Kremlowskim]].
+Urodzony w rodzinie robotniczej. <ref>[[Ludwik Bazylow|L. Bazylow]], [[Jan Sobczak (historyk)|J. Sobczak]], ''Encyklopedia rewolucji październikowej'', [[Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”|Wiedza Powszechna]], Warszawa 1977, s. 35</ref>Od 1912 członek [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|SDPRR(b)]], 1915–1916 służył w [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]], 1916 za prowadzenie agitacji rewolucyjnej wśród żołnierzy aresztowany i skazany na 8 lat katorgi. Amnestionowany po [[rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]], we wrześniu 1917 był przewodniczącym Frontowego Oddziału Centralnego Komitetu Wykonawczego (CIK) [[Front Rumuński|Frontu Rumuńskiego]], [[Flota Czarnomorska|Floty Czarnomorskiej]] i [[obwód odeski|obwodu odeskiego]], od października 1917 członek Komitetu SDPRR(b) 8 Armii, przewodniczący Komitetu Rewolucyjnego 8 Armii. Od 1918 żołnierz [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], dowódca 4 Armii Donieckiej, szef Sztabu Głównodowodzącego Siłami Zbrojnymi Południowych Republik, komisarz Sztabu 4 Armii i pomocnik szefa Wydziału Politycznego 4 Armii. Od 7 kwietnia do 6 maja 1919 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 8 Armii [[Front Południowy (radziecki)|Frontu Południowego]], potem członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Południowej Grupy Frontu Wschodniego, od 15 sierpnia 1919 do 16 października 1920 szef Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, od 16 października 1919 do 27 września 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego. Od 31 października do 31 grudnia 1920 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 14 Armii [[Front Południowo-Zachodni (1920)|Frontu Południowo-Zachodniego]], 1921 szef Wydziału Politycznego Sił Zbrojnych [[Ukraina|Ukrainy]] i [[Krym]]u, w marcu 1921 brał udział w likwidacji [[powstanie w Kronsztadzie|powstania w Kronsztadzie]], od 18 maja 1921 do 7 kwietnia 1922 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Turkiestańskiego, 1921-1922 członek Turkiestańskiego Biura KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|RKP(b)]], dowódca wojsk obwodu fergańskiego. W 1923 naczelnik i komisarz wojskowy Broniesił Armii Czerwonej, od sierpnia 1923 do 10 grudnia 1924 zastępca naczelnika [[Wojskowe Siły Powietrzne (ZSRR)|Sił Wojskowo-Powietrznych]] Armii Czerwonej, od 31 maja 1924 do 18 grudnia 1925 członek Centralnej Komisji Kontrolnej RKP(b), od 10 grudnia 1924 do 28 sierpnia 1931 naczelnik Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Czerwonej. Od 21 marca 1925 do 28 czerwca 1931 członek Rewolucyjnej Rady Wojskowej ZSRR, od 19 grudnia 1927 do śmierci zastępca członka KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]], od stycznia 1932 do śmierci szef Głównego Zarządu Przemysłu Lotniczego Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR i zastępca ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR. Odznaczony [[Order Lenina|Orderem Lenina]] (17 sierpnia 1933) i [[Order Czerwonego Sztandaru|Orderem Czerwonego Sztandaru]]. Zginął w [[Wypadek lotniczy|katastrofie lotniczej]]. Pochowany na [[Cmentarz przy Murze Kremlowskim|Cmentarzu przy Murze Kremlowskim]].
 == Przypisy ==