Jednoroczny ochotnik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Opis: wyr. próżne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
dr |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{dopracować|źródła=2018-04}} |
{{dopracować|źródła=2018-04}} |
||
[[Plik:Jahrhundertausstellung 1906 KatNr. 1839a.jpg|thumb|190px|Jednoroczny ochotnik w uniformie]] |
|||
'''Jednoroczny ochotnik''' (niem. ''Der Einjährig-Freiwilliger'', wcześniej ''der Einjährige'') – w [[Armia Austro-Węgier|armii austro-węgierskiej]], [[Cesarstwo Niemieckie|niemieckiej]] i [[Królestwo Prus|pruskiej]] osoba |
'''Jednoroczny ochotnik''' (niem. ''Der Einjährig-Freiwilliger'', wcześniej ''der Einjährige'') – w [[Armia Austro-Węgier|armii austro-węgierskiej]], [[Cesarstwo Niemieckie|niemieckiej]] i [[Królestwo Prus|pruskiej]] osoba mająca wykształcenie średnie ([[matura]]) lub wyższe, która zgłosiła się samodzielnie do [[Służba wojskowa|służby wojskowej]]. |
||
== |
== Historia == |
||
Służba trwała jeden rok (tzw. ''Präsenzdienst'') w wybranym przez ochotnika rodzaju broni (w Austrii była to rezerwa oficerska). Służba mogła być przedłużona z inicjatywy ochotnika jak i armii, za zgodą ochotnika. Później, gdy nasiliło się (szczególnie w [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]]) uchylanie od służby wojskowej, zdarzały się przypadki przymusowego wcielania do armii w charakterze jednorocznych ochotników. |
Służba trwała jeden rok (tzw. ''Präsenzdienst'') w wybranym przez ochotnika rodzaju broni (w Austrii była to rezerwa oficerska). Służba mogła być przedłużona z inicjatywy ochotnika, jak i armii, za zgodą ochotnika. Później, gdy nasiliło się (szczególnie w [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]]) uchylanie od służby wojskowej, zdarzały się przypadki przymusowego wcielania do armii w charakterze jednorocznych ochotników. |
||
Zgłoszenie się do służby wojskowej w charakterze jednorocznego ochotnika dawało wiele możliwości – między innymi: wybór rodzaju broni, miejsca służby, a także stanowiło szansę szybkiego uzyskania awansu w wojsku, ponieważ roczna służba zakończona była egzaminem na stopień [[podoficer]]ski. Przykładem awansu jednorocznego ochotnika jest kariera w armii austro-węgierskiej [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]]. |
Zgłoszenie się do służby wojskowej w charakterze jednorocznego ochotnika dawało wiele możliwości – między innymi: wybór rodzaju broni, miejsca służby, a także stanowiło szansę szybkiego uzyskania awansu w wojsku, ponieważ roczna służba zakończona była egzaminem na stopień [[podoficer]]ski. Przykładem awansu jednorocznego ochotnika jest kariera w armii austro-węgierskiej [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] czy [[Stanisław Dąbek|Stanisława Dąbka]]. |
||
Powszechny obowiązek służby wojskowej nakładała na obywateli "Ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym" (''Wehrgesetz''), która weszła w życie w |
[[Pobór (wojsko)|Powszechny obowiązek służby wojskowej]] nakładała na obywateli "Ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym" (''Wehrgesetz''), która weszła w życie w 1868. Ustawa ta określiła czas trwania służby w różnych formacjach: |
||
* w armii lądowej: 2 lata w służbie czynnej, 10 lat w rezerwie uzupełniającej, 3 lata w linii i 7 lat w kawalerii i artylerii konnej; |
* w armii lądowej: 2 lata w służbie czynnej, 10 lat w rezerwie uzupełniającej, 3 lata w linii i 7 lat w kawalerii i artylerii konnej; |
||
* w marynarce wojennej: 4 lata w linii, 5 lat w rezerwie i 3 lata w obronie morskiej; |
* w marynarce wojennej: 4 lata w linii, 5 lat w rezerwie i 3 lata w obronie morskiej; |
||
Linia 15: | Linia 16: | ||
Jako jednoroczny ochotnik służył w armii austriackiej m.in. [[Jaroslav Hašek]]; w jego powieści ''[[Przygody dobrego wojaka Szwejka]]'' występuje postać jednorocznego ochotnika Marka, uznawana za [[alter ego]] autora. |
Jako jednoroczny ochotnik służył w armii austriackiej m.in. [[Jaroslav Hašek]]; w jego powieści ''[[Przygody dobrego wojaka Szwejka]]'' występuje postać jednorocznego ochotnika Marka, uznawana za [[alter ego]] autora. |
||
{{Commonscat|One-year volunteer}} |
|||
{{Siły Zbrojne Monarchii Austro-Węgierskiej}} |
{{Siły Zbrojne Monarchii Austro-Węgierskiej}} |
Wersja z 12:35, 1 wrz 2021
Jednoroczny ochotnik (niem. Der Einjährig-Freiwilliger, wcześniej der Einjährige) – w armii austro-węgierskiej, niemieckiej i pruskiej osoba mająca wykształcenie średnie (matura) lub wyższe, która zgłosiła się samodzielnie do służby wojskowej.
Historia
Służba trwała jeden rok (tzw. Präsenzdienst) w wybranym przez ochotnika rodzaju broni (w Austrii była to rezerwa oficerska). Służba mogła być przedłużona z inicjatywy ochotnika, jak i armii, za zgodą ochotnika. Później, gdy nasiliło się (szczególnie w Galicji) uchylanie od służby wojskowej, zdarzały się przypadki przymusowego wcielania do armii w charakterze jednorocznych ochotników.
Zgłoszenie się do służby wojskowej w charakterze jednorocznego ochotnika dawało wiele możliwości – między innymi: wybór rodzaju broni, miejsca służby, a także stanowiło szansę szybkiego uzyskania awansu w wojsku, ponieważ roczna służba zakończona była egzaminem na stopień podoficerski. Przykładem awansu jednorocznego ochotnika jest kariera w armii austro-węgierskiej Władysława Sikorskiego czy Stanisława Dąbka.
Powszechny obowiązek służby wojskowej nakładała na obywateli "Ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym" (Wehrgesetz), która weszła w życie w 1868. Ustawa ta określiła czas trwania służby w różnych formacjach:
- w armii lądowej: 2 lata w służbie czynnej, 10 lat w rezerwie uzupełniającej, 3 lata w linii i 7 lat w kawalerii i artylerii konnej;
- w marynarce wojennej: 4 lata w linii, 5 lat w rezerwie i 3 lata w obronie morskiej;
- w rezerwie uzupełniającej: 12 lat.
Ustawa ta regulowała również uprawnienia jednorocznych ochotników.
Jako jednoroczny ochotnik służył w armii austriackiej m.in. Jaroslav Hašek; w jego powieści Przygody dobrego wojaka Szwejka występuje postać jednorocznego ochotnika Marka, uznawana za alter ego autora.