Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Thijs!bot (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: ko:치경구개음
Linia 2: Linia 2:
'''Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne''', znane też jako '''przedniopodniebienne''', '''alweolopalatalne''' lub (zwłaszcza w [[polonistyka|polonistyce]] '''ciszące''') to spółgłoski [[spółgłoska szczelinowa|szczelinowe]] lub [[spółgłoska zwarto-szczelinowa|zwarto-szczelinowe]] artykułowane przez wysklepienie [[język]]a w kierunku przedniej części [[podniebienie twarde|podniebienia]] przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
'''Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne''', znane też jako '''przedniopodniebienne''', '''alweolopalatalne''' lub (zwłaszcza w [[polonistyka|polonistyce]] '''ciszące''') to spółgłoski [[spółgłoska szczelinowa|szczelinowe]] lub [[spółgłoska zwarto-szczelinowa|zwarto-szczelinowe]] artykułowane przez wysklepienie [[język]]a w kierunku przedniej części [[podniebienie twarde|podniebienia]] przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.


=Przykłady=
=Przykłądy=


W języku polskim występują:
W języku polskim występują:

Wersja z 23:58, 5 mar 2007

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

  • spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano
  • spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: tɕ) w wyrazie ciało
  • spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło
  • spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: dʑ) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].