Wersja z 13:41, 30 maj 2007

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano
spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna (IPA: t ɕ) w wyrazie ciało
spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło
spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna (IPA: d ʑ) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 [[de:Alveolopalatal]]
 [[en:Alveolo-palatal consonant]]
+[[eo:Alveolo-palatalo]]
 [[fr:Consonne alvéolo-palatale]]
 [[ko:치경구개음]]