Jerzy Nawrocki (polityk): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat., lit.
Linia 6: Linia 6:
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|grafika =
|grafika =
|funkcja = [[Posłowie IX kadencji 1985-1989|poseł IX kadencji Sejmu]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]
|funkcja = [[Posłowie IX kadencji 1985-1989|Poseł IX kadencji Sejmu]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]
|partia = [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza]]
|partia = [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza]]
|od = [[13 października]] [[1985]]
|od = [[13 października]] [[1985]]
Linia 25: Linia 25:
{{DEFAULTSORT:Nawrocki, Jerzy}}
{{DEFAULTSORT:Nawrocki, Jerzy}}
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Akademii Nauk]]
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Akademii Nauk]]
[[Kategoria:Członkowie Rady Państwa PRL|Nawrocki, jerzy]]
[[Kategoria:Członkowie Rady Państwa PRL]]
[[Kategoria:Działacze PZPR]]
[[Kategoria:Działacze PZPR]]
[[Kategoria:Kawalerowie Orderu Odrodzenia Polski]]
[[Kategoria:Polscy ministrowie nauki]]
[[Kategoria:Polscy ministrowie nauki]]
[[Kategoria:Rektorzy Politechniki Śląskiej]]
[[Kategoria:Rektorzy Politechniki Śląskiej]]

Wersja z 17:46, 11 paź 2008

Jerzy Nawrocki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1926
Trzciana

Data śmierci

28 kwietnia 1990

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Jerzy Nawrocki (ur. 20 grudnia 1926 w Trzcianie w woj. podkarpackim, zm. 28 kwietnia 1990 w Katowicach) – działacz państwowy w okresie PRL, inżynier górnik.

W 1955 ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach, od 1969 z tytułem profesora nadzwyczajnego, od 1978 – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W 1979 został członkiem korespondentem PAN.

Od 1952 był członkiem PZPR. Od 1954 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od 1969 dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach 1970-1974 był jej prorektorem, a w latach 1974-1981 rektorem. Od lipca 1981 do stycznia 1982 był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już 15 grudnia 1981). W latach 1985-1989 był członkiem Rady Państwa. W latach 1972-1989 był posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 1974-1981 przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji.

Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Szablon:Rząd Edwarda Babiucha