Circuit de Spa-Francorchamps

Nieprawidłowe parametry: {50|26|14|N|5|58|17|E|type:landmark}{{Współrzędne}} Nieznane pola: 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 oraz "zapis".

{{{nazwa}}}

[[Plik:{{{szkic toru}}}|240x240px|alt=Szkic toru|]]
Państwo	{{{państwo}}}
Lokalizacja	Francorchamps, Belgia
Otwarcie	1922
Wersja toru	{{{wersja toru}}}
Używany	od 1922
Długość	7,004 km
Kierunek	zgodnie ze wskazówkami zegara
Liczba zakrętów	{{{liczba zakrętów}}}
Rekord okrążenia	{{{rekord okrążenia}}}
Ostatnie modyfikacje	{{{ostatnie modyfikacje}}}
Główne imprezy	{{{główne imprezy}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Tor wyścigowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | główne imprezy = | państwo = | ostatnie modyfikacje = | szkic toru = | rekord okrążenia = | wersja toru = | liczba zakrętów = | współrzędne = | www = | nazwa = Nieznane pola: "szkic_toru", "imprezy", "modyfikacje", "nazwa_toru", "rekord" oraz "wersja". Nieoczekiwana grafika: "lokalizacja".

Widok na tor z lotu ptaka

Circuit de Spa-Francorchamps – tor wyścigowy znajdujący się koło miejscowości Spa w Belgii, w Górach Ardeńskich. Pierwotna, 15-kilometrowa wersja, składająca się z połączonych odcinków dróg publicznych, została zaprojektowana przez Jules'a de Thier. Tor został zainaugurowany przez motocyklistów w 1922 roku, a dwa lata później po raz pierwszy zorganizowano tu 24-godzinny wyścig w Spa. Jest to drugi po Le Mans rozgrywany do dziś wyścig wytrzymałościowy. Pierwszy międzynarodowy wyścig dla bolidów jednomiejscowych po raz pierwszy rozegrano na torze Spa-Francorchamps w 1925 roku. W imprezie tej wzięło udział siedem samochodów, a zwycięstwo odniósł słynny kierowca Alfy-Romeo, Antonio Ascari (ojciec późniejszego dwukrotnego mistrza świata, Alberto). W okresie od połowy lat dwudziestych do rozpoczęcia II wojny światowej królowały tu wyścigi motocyklowe, 24-godzinny wyścig wytrzymałościowy, a także Grand Prix Belgii. Tuż przed wybuchem wojny obiekt ten wzbogacił się o nowy zakręt, Raidillon, który zastąpił wolny fragment toru w okolicy Eau Rouge. W ten sposób powstała słynna kombinacja dwóch bardzo szybkich zakrętów Eau Rouge i Raidillon, wyróżniająca się gwałtowną zmianą elewacji. Do dziś stanowi ona największą atrakcję toru. Po tej zmianie Spa stał się jeszcze szybszy, choć i tak był już najszybszym, obok Monzy torem wyścigowym w Europie.

Po siedmioletniej przerwie, spowodowanej zmaganiami wojennymi, wyścigi powróciły na tor Spa-Francorchamps w 1947 roku. Sukcesy zaczęła wówczas odnosić następna generacja wspaniałych kierowców, takich jak Alberto Ascari, Juan Manuel Fangio, czy Jim Clark, który w latach 60. triumfował tu aż cztery razy z rzędu. Wkrótce jednak postęp techniczny i związany z nim wzrost prędkości bolidów spowodował, iż tor ten stał się wręcz zbyt szybki i co za tym idzie bardzo niebezpieczny. W 1960 roku podczas weekendu Grand Prix zginęło dwóch brytyjskich kierowców: Chris Bristow i Alan Stacey, a dwaj inni: Stirling Moss i Michael Taylor zostali poważnie ranni. W międzyczasie do listy prestiżowych imprez na torze Spa dołączył wyścig na 1000 km, w którym aż pięciokrotnie triumfował lokalny kierowca, Jacky Ickx. Ze względu na wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa, Grand Prix Belgii została usunięta z kalendarza wyścigów Formuły 1 w 1969 roku. W trakcie dwuletniej przerwy dokonano pewnych zmian, mających na celu poprawę bezpieczeństwa. Na niewiele się to jednak zdało, zresztą trudno było zapewnić bezpieczeństwo na tak długiej trasie, biegnącej niejednokrotnie blisko zabudowań. W tej sytuacji po 1970 roku zaprzestano rozgrywania wyścigów Formuły 1 na tym obiekcie. Po kolejnej rocznej przerwie Grand Prix Belgii przez krótki czas rozgrywana była na przemian na torach Nivelles i Zolder, a od 1975 już tylko na Zolder. Tymczasem w Spa nadal odbywały się inne wyścigi, w których dochodziło do groźnych wypadków, aż w końcu zapadła decyzja o gruntownej przebudowie tego obiektu.

Pomysłodawcy nowego projektu chcieli przynajmniej częściowo zachować dotychczasowy charakter toru Spa-Francorchamps – zdecydowali się na zastąpienie najbardziej niebezpiecznego odcinka pomiędzy Les Combes i Blanchimont nową, znacznie krótszą sekcją – reszta toru pozostała natomiast w zasadzie bez zmian. Inauguracja nowej wersji Spa-Francorchamps nastąpiła w 1979 roku, ale na powrót Formuły 1 trzeba było czekać aż do 1983 roku. Był to jednak trwały powrót, zakłócony jak dotąd tylko w 2003 roku, kiedy to ze względu na wprowadzenie zakazu reklamy wyrobów tytoniowych Grand Prix Belgii została na jeden rok usunięta z kalendarza wyścigów Formuły 1. Na szczęście udało się jakoś zaradzić tej sytuacji i skończyło się tylko na dwuletniej przerwie. Najwięcej zwycięstw na Spa-Francorchamps odniósł Michael Schumacher, który również debiutował tu w sezonie 1991. Ciekawostką toru jest bardzo zmienna pogoda, która niejednokrotnie ustalała wyniki wyścigów. Właśnie przez pogodę w sezonie F1 1998 doszło na tym torze do karambolu, w którym uczestniczyło 13 samochodów.