Jim Clark

	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

James Clark
	; Jim Clark (1966)
Imię i nazwisko	James Clark Jr
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1936 ; Kilmany
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1968 ; Hockenheim
	Sukcesy
	1962: Formuła 1; 1963: Formuła 1; 1964: Formuła 1; 1965: Formuła 1; 1967: Formuła 1; 1964: BTCC ; 1965: Indianapolis 500;

Jim Clark, właśc. James Clark Jr (ur. 4 marca 1936 w Kilmany, Szkocja, zm. 7 kwietnia 1968 w Hockenheim, Niemcy) – Szkocki kierowca wyścigowy, dwukrotny mistrz świata Formuły 1.

Powszechnie uznawany^{[przez kogo?]} za najlepszego kierowcę wyścigowego w historii Szkocji, a zdaniem licznego grona, także najlepszego kierowcę w historii Formuły 1. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w górzystej Szkocji, jako syn biednego rolnika, rozpoczął karierę w 1956 roku od startów w lokalnych rajdach i wyścigach górskich. W 1958 roku został odkryty przez charyzmatycznego szefa zespołu Lotusa, Colina Chapmana. Było to podczas zawodów w których zajął drugie miejsce ustępując jedynie szefowi Lotusa, który w owym czasie również startował w imprezach samochodowych. Skromny i nieśmiały kierowca pozostał pod skrzydłami Chapmana już do końca swojej kariery.

Jim Clark podczas Grand Prix Niemiec 1962

Lista sukcesów Clarka obejmuje m.in. dwa tytuły mistrza świata Formuły 1 (1963, 1965) oraz zwycięstwo w słynnym wyścigu Indianapolis 500 (1965). Tylko ogromna awaryjność samochodów Lotusa pozbawiła go szans na zdobycie większej liczby tytułów w Formule 1.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Będąc u szczytu kariery, Clark zginął tragicznie podczas wyścigu Formuły 2 na torze Hockenheim. Eksplozja opony w najszybszym punkcie trasy spowodowała, a prowadzony przez Szkota Lotus rozbił się na drzewie. Mężczyzny nie udało się uratować. W miejscu gdzie zginął postawiono malutki krzyż z wyrytą datą śmierci Clarka; jeden z najbardziej emocjonalnych symboli w świecie sportu. Obecnie miejsce to jest zalesione, gdyż tor Hockenheim uległ gruntownej przebudowie.

W chwili śmierci Clark był rekordzistą Formuły 1 pod względem odniesionych zwycięstw (25) i zdobytych pole position (33). Dokonał tego w zaledwie 72 startach (w latach 1960–1968).

Wypadek z 1961[edytuj | edytuj kod]

Clark uczestniczył w innym śmiertelnym wypadku. W 1961 ma torze w Monzy samochód Clarka zderzył się z Ferrari, którym kierował Wolfgang von Trips, wskutek czego drugi pojazd wyleciał z trasy i rozbił się o trybuny, gdzie stali kibice. W rezultacie zginęło 15 kibiców i kierowca Ferrari, a 60 innych odniosło obrażenia.

Pogrzeb[edytuj | edytuj kod]

Jim Clark jest pochowany w Chirnside, w hrabstwie Berwickshire.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Rok	Nadwozie	Silnik	Start	Wynik	Uwagi
1963	Lotus	Ford	5	2
1964	Lotus	Ford	1	24	Awaria zawieszenia
1965	Lotus	Ford	2	1
1966	Lotus	Ford	2	2
1967	Lotus	Ford	16	31	Awaria tłoków cylindra w silniku

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jim Clark. f1ultra.pl. [dostęp 2012-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)]. (pol. • ang.).