Pikrynian amonu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK, infobox |
zagrożenia, źródła/przypisy, drobne redakcyjne, WP:SK |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|1. grafika = |
|1. grafika = |
||
|opis 1. grafiki = |
|opis 1. grafiki = |
||
|2. grafika = |
|2. grafika = |
||
|opis 2. grafiki = |
|opis 2. grafiki = |
||
|3. grafika = |
|3. grafika = Pikrynian amonu.png |
||
|opis 3. grafiki = |
|opis 3. grafiki = |
||
|nazwa systematyczna = 2,4,6-trinitrofenolan amonu |
|nazwa systematyczna = 2,4,6-trinitrofenolan amonu |
||
|inne nazwy = Explosive D< |
|inne nazwy = ''Explosive D'', ''Dunnite'' <small>([[Stany Zjednoczone|USA]])</small> |
||
|wzór sumaryczny = C<sub>6</sub>H<sub>6</sub>N<sub>4</sub>O<sub>7</sub> |
|wzór sumaryczny = C<sub>6</sub>H<sub>6</sub>N<sub>4</sub>O<sub>7</sub> |
||
|inne wzory = |
|inne wzory = |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
|SMILES = C1=C(C=C(C(=C1[N+](=O)[O-])[O-])[N+](=O)[O-])[N+](=O)[O-].[NH4+] |
|SMILES = C1=C(C=C(C(=C1[N+](=O)[O-])[O-])[N+](=O)[O-])[N+](=O)[O-].[NH4+] |
||
|numer CAS = 131-74-8 |
|numer CAS = 131-74-8 |
||
|PubChem = 8577 |
|PubChem = {{PubChem|8577}} |
||
|DrugBank = |
|DrugBank = |
||
|gęstość = 1, |
|gęstość = 1,72 |
||
|gęstość źródło = |
|gęstość źródło = {{r|GESTIS}} |
||
|stan skupienia w podanej g = |
|stan skupienia w podanej g = ciało stałe |
||
|g warunki niestandardowe = |
|g warunki niestandardowe = |
||
|rozpuszczalność w wodzie = |
|rozpuszczalność w wodzie = 11 g/l |
||
|rww warunki niestandardowe = |
|rww warunki niestandardowe = 20 °C{{r|GESTIS}} |
||
|inne rozpuszczalniki = |
|inne rozpuszczalniki = |
||
|temperatura topnienia = |
|temperatura topnienia = 265 |
||
|tt źródło = |
|tt źródło = {{r|GESTIS}} |
||
|tt warunki niestandardowe = |
|tt warunki niestandardowe = rozkład |
||
|temperatura wrzenia = |
|temperatura wrzenia = |
||
|tw źródło = |
|tw źródło = |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
|moment dipolowy źródło = |
|moment dipolowy źródło = |
||
|zewnętrzne dane MSDS = |
|zewnętrzne dane MSDS = |
||
|zagrożenia GHS źródło = |
|zagrożenia GHS źródło = {{GHS|ZVG=496708|wspólna nazwa=Sole kwasu pikrynowego|data dostępu=2011-06-19}} |
||
|piktogram GHS = |
|piktogram GHS = {{Piktogram GHS|01|06}} |
||
|hasło GHS = |
|hasło GHS = Niebezpieczestwo |
||
|zwroty H = |
|zwroty H = {{Zwroty H|201|301|311|331}} |
||
|zwroty EUH = |
|zwroty EUH = {{Zwroty EUH|brak}} |
||
|zwroty P = |
|zwroty P = {{Zwroty P|?}} |
||
|zagrożenia UE źródło = |
|zagrożenia UE źródło = {{RL|ZVG=496708|wspólna nazwa=Sole kwasu pikrynowego|data dostępu=2011-06-19}} |
||
|piktogram UE = |
|piktogram UE = {{Piktogram ostrzegawczy|E|T}} |
||
|zwroty R = |
|zwroty R = {{Zwroty R|3|23/24/25}} |
||
|zwroty S = |
|zwroty S = {{Zwroty S|1/2|28|35|37|45}} |
||
|NFPA 704 = |
|NFPA 704 = |
||
|NFPA 704 źródło = |
|NFPA 704 źródło = |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
⚫ | '''Pikrynian amonu''' – [[związek organiczny|organiczny]] [[związek chemiczny]], [[sole|sól]] [[Kwas pikrynowy|kwasu pikrynowego]] i [[amoniak]]u. Stosowany jako [[materiał wybuchowy]] mało wrażliwy na uderzenia (w przeciwieństwie do [[nitrogliceryna|nitrogliceryny]]), zapalający się od otwartego płomienia (podobnie jak [[proch czarny]]). |
||
⚫ | |||
⚫ | '''Pikrynian amonu''' |
||
⚫ | |||
* 72,5% [[azotan(V) amonu|azotanu amonu]] i 27,5% pikrynianu amonu (mieszanina J.M. Czelcowego z końca XIX wieku) |
* 72,5% [[azotan(V) amonu|azotanu amonu]] i 27,5% pikrynianu amonu (mieszanina J.M. Czelcowego z końca XIX wieku) |
||
* 57% [[azotan(V) potasu|azotanu potasu]] i 43% pikrynianu amonu (proch pikrynowy) |
* 57% [[azotan(V) potasu|azotanu potasu]] i 43% pikrynianu amonu (proch pikrynowy) |
||
Linia 84: | Linia 83: | ||
W [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] w [[1901]] roku wprowadzono go pod nazwą ''Explosive D'' lub ''Dunnite'' i stosowano w pociskach artyleryjskich, ze względu na domniemaną bardzo wysoką odporność na uderzenia. Na początku XX wieku wykazano, że jest on wrażliwszy na uderzenia niż [[trotyl]]. |
W [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] w [[1901]] roku wprowadzono go pod nazwą ''Explosive D'' lub ''Dunnite'' i stosowano w pociskach artyleryjskich, ze względu na domniemaną bardzo wysoką odporność na uderzenia. Na początku XX wieku wykazano, że jest on wrażliwszy na uderzenia niż [[trotyl]]. |
||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
||
! colspan=2 align="center" | Pikrynian amonu{{r|tabchem}} |
|||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
| '''Rok odkrycia''' |
| '''Rok odkrycia''' |
||
Linia 91: | Linia 90: | ||
|- |
|- |
||
| '''Energia wybuchu''' |
| '''Energia wybuchu''' |
||
| 3,3 MJ/[[kg]] |
| 3,3 MJ/[[Kilogram|kg]] |
||
|- |
|- |
||
| '''Zdolność krusząca''' |
| '''Zdolność krusząca''' |
||
| 250 cm |
| 250 cm³ [[Ołów|Pb]] na 10g |
||
|- |
|- |
||
| '''Maksimum ciśnienia detonacji''' |
| '''Maksimum ciśnienia detonacji''' |
||
Linia 100: | Linia 99: | ||
|- |
|- |
||
| '''Prędkośc detonacji''' |
| '''Prędkośc detonacji''' |
||
| 7,15 [[km]]/[[s]] |
| 7,15 [[Kilometr|km]]/[[s]] |
||
|- |
|- |
||
| '''Gęstość odpowiadająca V<sub>det</sub>''' |
| '''Gęstość odpowiadająca V<sub>det</sub>''' |
||
| 1,70 g/cm |
| 1,70 g/cm³ |
||
|- |
|- |
||
| '''Temperatura detonacji''' |
| '''Temperatura detonacji''' |
||
Linia 112: | Linia 111: | ||
|- |
|- |
||
| '''Objętość produktów gazowych ''' |
| '''Objętość produktów gazowych ''' |
||
| 680 dm |
| 680 dm³/kg |
||
|- |
|- |
||
| '''Temperatura podczas wybuchu''' |
| '''Temperatura podczas wybuchu''' |
||
Linia 118: | Linia 117: | ||
|} |
|} |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy-lista|1= |
|||
* <ref name="GESTIS">{{GESTIS|131-74-8|data dostępu=2011-06-19}}</ref> |
|||
⚫ | |||
}} |
|||
[[Kategoria:Pikryniany]] |
[[Kategoria:Pikryniany]] |
Wersja z 18:30, 19 cze 2011
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C6H6N4O7 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
246,13 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Pikrynian amonu – organiczny związek chemiczny, sól kwasu pikrynowego i amoniaku. Stosowany jako materiał wybuchowy mało wrażliwy na uderzenia (w przeciwieństwie do nitrogliceryny), zapalający się od otwartego płomienia (podobnie jak proch czarny).
Używany jest do mieszanin pirotechnicznych, np.
- 72,5% azotanu amonu i 27,5% pikrynianu amonu (mieszanina J.M. Czelcowego z końca XIX wieku)
- 57% azotanu potasu i 43% pikrynianu amonu (proch pikrynowy)
- 55% pikrynianu amonu, 25% pikrynianu potasu i 20% dichromianu amonu (proch złoty lub złoty pył)
W Stanach Zjednoczonych w 1901 roku wprowadzono go pod nazwą Explosive D lub Dunnite i stosowano w pociskach artyleryjskich, ze względu na domniemaną bardzo wysoką odporność na uderzenia. Na początku XX wieku wykazano, że jest on wrażliwszy na uderzenia niż trotyl.
Pikrynian amonu[2] | |
---|---|
Rok odkrycia | 1841 |
Energia wybuchu | 3,3 MJ/kg |
Zdolność krusząca | 250 cm³ Pb na 10g |
Maksimum ciśnienia detonacji | brak danych |
Prędkośc detonacji | 7,15 km/s |
Gęstość odpowiadająca Vdet | 1,70 g/cm³ |
Temperatura detonacji | 320 °C |
Wrażliwość na uderzenie | mała |
Objętość produktów gazowych | 680 dm³/kg |
Temperatura podczas wybuchu | brak danych |
Przypisy
- ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieGESTIS
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwietabchem
BŁĄD PRZYPISÓW