Jerzy Lileyko: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 01:23, 10 gru 2012

Jerzy Lileyko (ur. 22 maja 1932 w Brześciu nad Bugiem, zm. 2 grudnia 2009) – historyk sztuki, emerytowany profesor zwyczajny KUL, profesor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, długoletni kierownik Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki KUL, współtwórca koncepcji urządzenia wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie oraz Muzeum Sejmu Polskiego, wybitny badacz dziejów mecenatu polskich królów Sejmu Polskiego i sztuki dawnej Warszawy.

W latach powojennych odbył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów Władysława Tomkiewicza i Stanisława Lorenza. W latach 1960-1963 pracował w Muzeum w Łazienkach, w latach 1963-1974 w Muzeum Historycznym m. Warszawy, od 1974 do 1979 roku w Zamku Królewskim w Warszawie. Od roku 1980 pracował w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku 1988 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie w roku 1989 został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W 1990 habilitacja w Instytucie Sztuki PAN. W roku 1992 otrzymał stanowisko profesora KUL, w roku 1995^[1] tytuł naukowy profesora w Instytucie Sztuki PAN, a w roku 1999 etat profesora zwyczajnego KUL.

Ostatnim wybitnym osiągnięciem Profesora Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z Adamem Orzechowskim na czele.

Profesor Jerzy Lileyko zmarł w wyniku choroby 2 grudnia 2009 roku, msza św. pogrzebowa została odprawiona 8 grudnia w kościele pw. św. Marii Magdaleny przy ul. Wólczyńskiej (Wawrzyszew). Ciało prof. Jerzego Lileyko zostało złożone go grobu na Cmentarzu Wawrzyszewskim.

Profesor Jerzy Lileyko uznawany był za jednego z najwybitniejszych badaczy dziejów mecenatu królewskiego i polskiego sejmu doby nowożytnej oraz znawców historii dawnej Warszawy^{[potrzebny przypis]}.

Wybrane publikacje

Zamek Warszawski 1569 – 1763
Rezydencja królewska i siedziba władz Rzeczypospolitej (1569-1763), 1984
Życie codzienne w Warszawie za Wazów, Warszawa 1984
Regalia polskie, Warszawa 1987
Sejm Polski. Tradycja-ikonografia-sztuka, 2003

↑ {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .[dostęp 2009-12-08]

Bibliografia

Biogramy pracowników naukowo-dydaktycznych w: Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, pod red. księdza Mariana Ruseckiego, Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994
dr Irena Rolska-Boruch, Liliana Kycia: Odszedł do Pana śp. prof. Jerzy Lileyko. 2009-12-08. [dostęp 2009-12-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne

{{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
Historia repliki polskich insygniów koronacyjnych

[1] {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .[dostęp 2009-12-08]

[1]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Jerzy Lileyko''' (ur. [[2 maja]] [[1932]] w [[Brześć|Brześciu nad Bugiem]], zm. [[2 grudnia]] [[2009]]) – [[historia sztuki|historyk sztuki]], emerytowany [[profesor zwyczajny]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], [[profesor]] [[Polska Akademia Nauk|Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie]], długoletni kierownik [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki KUL]], współtwórca koncepcji urządzenia wnętrz [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]] oraz Muzeum Sejmu Polskiego, wybitny badacz dziejów mecenatu polskich królów [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu Polskiego]] i sztuki dawnej [[Warszawa|Warszawy]].
+'''Jerzy Lileyko''' (ur. [[22 maja]] [[1932]] w [[Brześć|Brześciu nad Bugiem]], zm. [[2 grudnia]] [[2009]]) – [[historia sztuki|historyk sztuki]], emerytowany [[profesor zwyczajny]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], [[profesor]] [[Polska Akademia Nauk|Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie]], długoletni kierownik [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki KUL]], współtwórca koncepcji urządzenia wnętrz [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]] oraz Muzeum Sejmu Polskiego, wybitny badacz dziejów mecenatu polskich królów [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu Polskiego]] i sztuki dawnej [[Warszawa|Warszawy]].
-W latach powojennych odbył studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów [[Władysław Tomkiewicz|Władysława Tomkiewicza]] i [[Stanisław Lorentz|Stanisława Lorenza]]. W latach [[1960]]-[[1963]] pracował w [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Muzeum w Łazienkach]], w latach [[1963]]-[[1974]] w [[Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|Muzeum Historycznym m. Warszawy]], od [[1974]] do [[1979]] roku w [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]]. Od roku [[1980]] pracował w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN w Warszawie]], gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku [[1988]] związany z [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytetem Lubelskim]], gdzie w roku [[1989]] został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W roku [[1992]] otrzymał stanowisko [[profesor]]a [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], w roku [[1995]]<ref>{{ludzie nauki|48621}}[dostęp 2009-12-08]</ref> tytuł naukowy profesora w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN]], a w roku [[1999]] etat [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]].
+W latach powojennych odbył studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów [[Władysław Tomkiewicz|Władysława Tomkiewicza]] i [[Stanisław Lorentz|Stanisława Lorenza]]. W latach [[1960]]-[[1963]] pracował w [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Muzeum w Łazienkach]], w latach [[1963]]-[[1974]] w [[Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|Muzeum Historycznym m. Warszawy]], od [[1974]] do [[1979]] roku w [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]]. Od roku [[1980]] pracował w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN w Warszawie]], gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku [[1988]] związany z [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytetem Lubelskim]], gdzie w roku [[1989]] został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W [[1990]] habilitacja w Instytucie Sztuki PAN. W roku [[1992]] otrzymał stanowisko [[profesor]]a [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], w roku [[1995]]<ref>{{ludzie nauki|48621}}[dostęp 2009-12-08]</ref> tytuł naukowy profesora w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN]], a w roku [[1999]] etat [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]].
 Ostatnim wybitnym osiągnięciem Profesora Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z [[Adam Orzechowski|Adamem Orzechowskim]] na czele.
@@ Linia 19: / Linia 19: @@
 == Bibliografia ==
+* ''Biogramy pracowników naukowo-dydaktycznych'' w: ''Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego'', pod red. księdza [[Marian Rusecki|Mariana Ruseckiego]], Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994
 *{{cytuj stronę|url=http://www.kul.lublin.pl/art_20698.html|tytuł=Odszedł do Pana śp. prof. Jerzy Lileyko|autor=dr Irena Rolska-Boruch, Liliana Kycia|data=2009-12-08|język=pl|data dostępu=2009-12-08}}