Gęsia Szyja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne redakcyjne |
m Robot automatycznie zastąpił tekst (-pozycja napisu +pozycja opisu ) |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
|stopniE = 20 |minutE = 04 |sekundE = 36 |
|stopniE = 20 |minutE = 04 |sekundE = 36 |
||
|opis miejsca = |
|opis miejsca = |
||
|pozycja |
|pozycja opisu = left |
||
|commons = Category:Gęsia Szyja |
|commons = Category:Gęsia Szyja |
||
}} |
}} |
Wersja z 16:16, 26 gru 2012
Widok z Głodówki | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1489 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Gęsia Szyja – szczyt o wysokości 1489 m n.p.m. położony w reglowej części Tatr Wysokich. Jest najwyższy w grupie masywu o tej samej nazwie. Jego zbocza porośnięte są lasami świerkowymi. Grupę Gęsiej Szyi od Koszystej oddziela Rówień Waksmundzka.
Od wierzchołka Gęsiej Szyi odchodzą trzy ramiona. Ramię wschodnie, skręcające w kierunku północno-wschodnim, schodzi trawiastymi tarasami w kierunku Rusinowej Polany. Wąskie, długie ich połączenie przypomina wygięcie gęsiej szyi, stad nazwa szczytu. Na przedłużeniu północnego ramienia, już poza Rusinową Polaną, znajduje się Goły Wierch (1206 m n.p.m.). Ramię północne oddziela od siebie górną część doliny Filipki od Doliny Złotej i kończy się zboczem nazywanym Wiktorówki. Zachodnie ramię Gęsiej Szyi przechodzi przez siodło Przysłopu Waksmundzkiego (1443 m n.p.m.), za którym wznosi się na Suchy Wierch Waksmundzki (ok. 1485 m n.p.m.). Dalej skręca na północ i za Wyżnią Filipczańską Przełęczą (1435 m n.p.m.) wznosi się Ostry Wierch Waksmundzki (1475 m n.p.m.), a za nim widoczne są Kopy Sołtysie.
Wierzchołkowa część grzbietu Gęsiej Szyi zbudowana jest z dolomitowych skałek wypiętrzonych na ok. 15 m (tzw. Waksmundzkie Skałki). Już z Rusinowej Polany, a także z drogi na szczyt i samego wierzchołka, można podziwiać szeroką panoramę Tatr od Tatr Bielskich przez Tatry Wysokie do Tatr Zachodnich. Z polany widoczne są Tatry Bielskie i Wysokie do Mięguszowieckiego Szczytu. Panorama była propagowana przez Tytusa Chałubińskiego jako „widok na 100 szczytów i przełęczy” już w 1878 r.
Gęsia Szyja jest położona pomiędzy dwiema dużymi dolinami walnymi: Doliną Suchej Wody (od zachodu) oraz Doliną Białki (od wschodu) i jej odnogami: Doliną Waksmundzką (od południa), doliną Filipką (od północnego zachodu), a od północy z jej odnogą – Doliną Złotą.
Jako pierwsi zimą na Gęsią Szyję weszli Józef Borkowski i Mariusz Zaruski na nartach 4 kwietnia 1907 r.[1]
Szlaki turystyczne
- – przez Gęsią Szyję poprowadzony jest zielony szlak turystyczny z Wierchporońca do Doliny Gąsienicowej. Ze szczytu schodzi na Przysłop Waksmundzki, za którym na Równi Waksmundzkiej krzyżuje się ze szlakiem z Toporowej Cyrhli do Wodogrzmotów Mickiewicza. W dolinie Pańszczycy odchodzi od niego łącznikowy szlak w kierunku przełęczy Krzyżne.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951, s. 16.
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.