Ante Gotovina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
m →Biografia: Miejsce zamieszkania |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
15 kwietnia 2011 haski trybunał skazał go na 24 lata więzienia<ref>[http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,9440889,Ante_Gotovina_skazany_w_Hadze_na_24_lata_wiezienia.html Ante Gotovina skazany w Hadze na 24 lata więzienia]</ref>. Podczas ogłaszania wyroku w kościołach na terenie całej Chorwacji odbyły się nabożeństwa w intencji uniewinnienia gen. Gotoviny, a sam wyrok Chorwaci uznali za hańbę. |
15 kwietnia 2011 haski trybunał skazał go na 24 lata więzienia<ref>[http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,9440889,Ante_Gotovina_skazany_w_Hadze_na_24_lata_wiezienia.html Ante Gotovina skazany w Hadze na 24 lata więzienia]</ref>. Podczas ogłaszania wyroku w kościołach na terenie całej Chorwacji odbyły się nabożeństwa w intencji uniewinnienia gen. Gotoviny, a sam wyrok Chorwaci uznali za hańbę. |
||
16 listopada 2012 izba apelacyjna haskiego trybunału uniewinniła od wszystkich punktów oskarżenia generała Gotovinę, a razem z nim drugiego chorwackiego generała [[Mladen Markač|Mladena Markača]], skazanego w pierwszej instancji na 18 lat więzienia<ref>[http://www.index.hr/vijesti/clanak/gotovina-i-markac-su-slobodni-ljudi/646970.aspx Ante Gotovina uniewinniony i puszczony na wolność]</ref><ref>[http://www.rp.pl/artykul/952366.html Trybunał ONZ uniewinnił gen. Gotovinę i Markacza]</ref><ref>[http://www.polityka.pl/swiat/1532845,1,uniewinnienie-gotoviny-i-markaa-ponownie-otwiera-rany.read Uniewinnienie Gotoviny i Markača ponownie otwiera rany]</ref>. |
16 listopada 2012 izba apelacyjna haskiego trybunału uniewinniła od wszystkich punktów oskarżenia generała Gotovinę, a razem z nim drugiego chorwackiego generała [[Mladen Markač|Mladena Markača]], skazanego w pierwszej instancji na 18 lat więzienia. Po uwolnieniu z [[Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości|Hagi]] zamieszkał w [[Pakoštane]].<ref>[http://www.index.hr/vijesti/clanak/gotovina-i-markac-su-slobodni-ljudi/646970.aspx Ante Gotovina uniewinniony i puszczony na wolność]</ref><ref>[http://www.rp.pl/artykul/952366.html Trybunał ONZ uniewinnił gen. Gotovinę i Markacza]</ref><ref>[http://www.polityka.pl/swiat/1532845,1,uniewinnienie-gotoviny-i-markaa-ponownie-otwiera-rany.read Uniewinnienie Gotoviny i Markača ponownie otwiera rany]</ref>. |
||
== Rodzina == |
== [[Rodzina (biologia)|Rodzina]] == |
||
Jest żonaty z Dunją Zloić, pułkownik armii chorwackiej. Ma z nią syna Ante (ur. 1997). Jego pozostałe dzieci to córka Ana (ur. 1994) z dziennikarką Vesną Karuzą oraz córka Ximena z pierwszą żoną, kolumbijską dziennikarką Ximeną. |
Jest żonaty z Dunją Zloić, pułkownik armii chorwackiej. Ma z nią syna Ante (ur. 1997). Jego pozostałe dzieci to córka Ana (ur. 1994) z dziennikarką Vesną Karuzą oraz córka Ximena z pierwszą żoną, kolumbijską dziennikarką Ximeną. |
||
Wersja z 19:01, 23 gru 2013
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
lata 70. XX w. (Legia Cudzoziemska) |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Ante Gotovina (ur. 12 października 1955 w Tkonie) – chorwacki żołnierz i generał, oskarżany o zbrodnie wojenne, ostatecznie uniewinniony. W 2011 został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii na 24 lata więzienia za zbrodnie popełnione w 1995 roku na Serbach. Uznany za niewinnego przez Trybunał ONZ 16 listopada 2012 r. W Chorwacji jest uznawany za jednego z największych bohaterów wojny z Serbami[1].
Biografia
Gotovina urodził się na wyspie Pašman niedaleko Zadaru. W wieku 16 lat opuścił rodzinny dom i został marynarzem. Na początku lat 70. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej, pod przybranym nazwiskiem Andrija Grabovac. Po odbyciu szkolenia w Pau został żołnierzem elitarnego 2 Cudzoziemskiego Pułku Powietrznodesantowego. Po pięciu latach opuścił tę jednostkę i w 1979 otrzymał obywatelstwo francuskie.
W latach 80. udał się razem ze swoim przyjacielem Dominique Erulinem do Ameryki Łacińskiej i w Argentynie oraz Gwatemali organizowali grupy paramilitarne. W Kolumbii poznał swoją pierwszą żonę, Ximenę i przybrał kolejny pseudonim – Toni Moremante.
W 1990 Ante Gotovina powrócił do Chorwacji i rok później został oficerem, biorąc udział w wojnie w Jugosławii. W 1994 otrzymał awans na stopień generała dywizji. Podczas operacji Burza w 1995 został oficerem dowodzącym w regionie Splitu. W latach 1996–2000 był naczelnikiem armii chorwackiej.
W 2001 chorwacki pisarz Nenad Ivanković napisał książkę Ratnik – pustolov i general (jedna biografija) (Wojownik – poszukiwacz przygód i generał (biografia)), biografię Ante Gotoviny.
21 maja 2001 Gotovina został oskarżony przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii o zbrodnie przeciwko ludzkości oraz zbrodnie wojenne, które zostały popełnione na Serbach chorwackich w czasie i po operacji Burza, w tym o zamordowanie co najmniej 150 Serbów z Krajiny oraz wypędzenie około 200 tysięcy. Od tego czasu się ukrywał.
7 grudnia 2005 został zatrzymany w Hiszpanii. Dzień później wydano formalny nakaz jego aresztowania.
15 kwietnia 2011 haski trybunał skazał go na 24 lata więzienia[2]. Podczas ogłaszania wyroku w kościołach na terenie całej Chorwacji odbyły się nabożeństwa w intencji uniewinnienia gen. Gotoviny, a sam wyrok Chorwaci uznali za hańbę.
16 listopada 2012 izba apelacyjna haskiego trybunału uniewinniła od wszystkich punktów oskarżenia generała Gotovinę, a razem z nim drugiego chorwackiego generała Mladena Markača, skazanego w pierwszej instancji na 18 lat więzienia. Po uwolnieniu z Hagi zamieszkał w Pakoštane.[3][4][5].
Rodzina
Jest żonaty z Dunją Zloić, pułkownik armii chorwackiej. Ma z nią syna Ante (ur. 1997). Jego pozostałe dzieci to córka Ana (ur. 1994) z dziennikarką Vesną Karuzą oraz córka Ximena z pierwszą żoną, kolumbijską dziennikarką Ximeną.
- ↑ Croatians rally behind 'national hero' after general is snatched The Independent, 12 December 2005.
- ↑ Ante Gotovina skazany w Hadze na 24 lata więzienia
- ↑ Ante Gotovina uniewinniony i puszczony na wolność
- ↑ Trybunał ONZ uniewinnił gen. Gotovinę i Markacza
- ↑ Uniewinnienie Gotoviny i Markača ponownie otwiera rany