Meklemburgia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zmiana mapy na wersję z polsko-niemieckimi napisami |
poprawa linków |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Flag of Mecklenburg (1992 proposal).svg|thumb|300px|right|Flaga Meklemburgii]][[Plik:Mecklemburgia.png|thumb|300px|right|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
[[Plik:Flag of Mecklenburg (1992 proposal).svg|thumb|300px|right|Flaga Meklemburgii]][[Plik:Mecklemburgia.png|thumb|300px|right|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
||
'''Meklemburgia''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Mecklenburg'' - kalka obodrzyckiej nazwy ''Weligard'', staroniem. ''mikile'' - wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami [[Łaba|Łabą]] a [[Recknitz|Reknicą]], zajmuje płaskie i faliste tereny [[Pojezierze Meklemburskie|Pojezierza Meklemburskiego]]. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] (''Mecklenburg-Vorpommern'') w [[Niemcy| |
'''Meklemburgia''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Mecklenburg'' - kalka obodrzyckiej nazwy ''Weligard'', staroniem. ''mikile'' - wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami [[Łaba|Łabą]] a [[Recknitz|Reknicą]], zajmuje płaskie i faliste tereny [[Pojezierze Meklemburskie|Pojezierza Meklemburskiego]]. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] (''Mecklenburg-Vorpommern'') w [[Niemcy|Niemczech]]. |
||
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern districts 2011 colored labeled Meck-Pomm-border.svg|250px|thumb|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern districts 2011 colored labeled Meck-Pomm-border.svg|250px|thumb|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
Wersja z 21:04, 31 mar 2014
Meklemburgia (niem. Mecklenburg - kalka obodrzyckiej nazwy Weligard, staroniem. mikile - wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami Łabą a Reknicą, zajmuje płaskie i faliste tereny Pojezierza Meklemburskiego. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) w Niemczech.
Historia
Meklemburgia powstała na dawnych ziemiach zachodniosłowiańskich jako kontynuacja plemiennego księstwa Obodrzyców z ośrodkiem o charakterze miejskim (Mechlin) leżącym wówczas pomiędzy obecnym Wyszomierzem (Wismarem) a Strzałowem (Stralsundem). Na zachód od nich zamieszkiwali Połabianie wokół grodu Racibórz, należącego obecnie do Holsztyna.
Wiadomości o zasiedleniu wczesnośredniowiecznym i historii oraz wprowadzaniu chrześcijaństwa na terenach północnej Europy przekazał Adam z Bremy zwany również Adamem Bremeńskim, niemiecki kronikarz, kanonik bremeński. Ludność miejscowa, a zwłaszcza Obodrzyce, czynnie sprzeciwiali się wprowadzaniu nowych porządków.
Dopiero Henryk Lew 1129-1195, syn księcia bawarskiego Henryka Pysznego z niemieckiego rodu Welfów, wnuk cesarza Lotara III,p w latach 1160-1163 ostatecznie podbił i skolonizował ziemie Obodrzyców i odnowił biskupstwo w Ratzeburgu.
W XIII i XIV wieku Meklemburgia została skolonizowana przez ludność niemiecką i w większości zgermanizowana, jednak całkowicie zniemczona dynastia meklemburska książąt obodrzyckich zachowała tron do roku 1918.
W średniowieczu główne miasta należały do Związku Hanzeatyckiego.
W roku 1701 nastąpił podział na dwa księstwa: Meklemburgia-Schwerin i Meklemburgia-Strelitz.
Gospodarka
Największymi miastami są
- Roztok (Rostock)
- Skwierzyn (Schwerin),
- Nowy Branibór (Neubrandenburg),
- Wyszomierz (Wismar)
Jest to obszar o najmniejszej gęstości zaludnienia w Niemczech, klasyczny kraj rolniczy, wielkie posiadłości ziemskie (dawne latyfundia junkierskie), tylko w większych miastach powstało trochę zakładów przemysłowych i handlowych.
Obecnie jedyną dziedziną wykazującą rozwój jest turystyka na wybrzeżu Bałtyku oraz nad licznymi jeziorami Pojezierza Meklemburskiego.
Ludność miejscowa mówi językiem dolnoniemieckim (plattdeutsch), jednak w miarę potrzeby posługuje się powszechnie używanym językiem niemieckim.