Koreccy herbu Pogoń Litewska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
link |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
*ks. [[Samuel Korecki (zm. 1622)|Samuel Korecki]] (ur. ok. 1586, zm.1622 ) – pułkownik, [[zagończyk]], sławny dowódca wojskowy. |
*ks. [[Samuel Korecki (zm. 1622)|Samuel Korecki]] (ur. ok. 1586, zm.1622 ) – pułkownik, [[zagończyk]], sławny dowódca wojskowy. |
||
*ks. [[Karol Korecki]] (ur. ok. 1588, zm. 1633) – starosta winnicki, kasztelan wołyński. |
*ks. [[Karol Korecki]] (ur. ok. 1588, zm. 1633) – starosta winnicki, kasztelan wołyński. |
||
*ks. Samuel Karol Korecki (1621-1651) – starosta ropczycki, [[rotmistrz]] chorągwi husarskiej, ostatni z rodu książąt Koreckich. |
*ks. [[Samuel Karol Korecki]] (1621-1651) – starosta ropczycki, [[rotmistrz]] chorągwi husarskiej, ostatni z rodu książąt Koreckich. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 08:16, 23 lip 2014
Koreccy herbu Pogoń (Pogonia)[1], [2] ród książęcy, którego kolebką był zamek w Korcu na Wołyniu.
Ród książąt Koreckich wywodzi się od wielkiego księcia litewskiego Olgierda[3] – syna Giedymina. Butaw syn Olgierda (przyjął na chrzcie imię Dymitr )[4] oprócz włości na Litwie, otrzymał ziemie na Wołyniu, nad Korcem i w miejscu gdzie rzeka ta wpada do Słucza wybudował zamek warowny nazwany Korcem. Dymitr zginął w walce z Tatarami w 1399, w bitwie pod Worsklą. Według niektórych historyków Butaw nie był synem Olgierda ale jego bratem. Sami Koreccy twierdzili, że są potomkami Olgierda i pisali się Olgierdowicz Korecki. Kasper Niesiecki twierdzi, że widział to w wielu dokumentach z epoki. O olgierdowym pochodzeniu świadczą także napisy nagrobne, m.in. na nagrobku Samuela Koreckiego wyryto napis: Clara ducum soboles , Olgerdi sanguine Cretus Princeps.
Syn Dymitra Butawa, Aleksander Olgierdowicz książe Korecki i jego syn Wasyl (Bazyli) wymienieni są na przywileju im danym od księcia Świdrygiełły.
Książe Iwan Korecki syn Bazylego namiestnik krasnosielski żonaty z księżną Bazylissą Hlebowiczówną, miał pięciu synów . Dwóch z nich , Lew i Aleksander polegli bezpotomnie w bitwie z Tatarami pod Sokalem. Koreccy posiadali niemal cały północno-wschodni narożnik Wołynia a także rozległe włości w powiatach bracławskim i kijowskim.
Przedstawiciele rodu
- ks. Iwan Korecki – dworzanin Zygmunta Starego, w 1511 otrzymał w raz bratem Fedorem zamek Targowicę z wsiami Bełymberehem, Bołobokiem i Rudlewem. Córka Anna była żoną księcia Iwana Massalińskiego.
- ks. Fedor Korecki – dworzanin, starszy brat Iwana, za zasługi wojenne otrzymał majątek ziemski Łuszczany w powiecie kijowskim(1508), z żony księżnej Hanny z Zyzemskich syn Bohusz.
- ks.Bohusz Korecki (1510-1576) – wojewoda wołyński od 1572, starosta łucki od 1560, bracławski i winnicki od 1540, żytomierski od 1539, dowódca obrony potocznej.
- ks. Joachim Korecki - żołnierz, walczył na czele wystawionych własnym kosztem chorągwi z Tatrami i wojnach z Moskwą, żonaty z Anną z Chodkiewiczów siostrą hetmana Jana Chodkiewicza, ojciec Samuela i Karola.
- ks. Samuel Korecki (ur. ok. 1586, zm.1622 ) – pułkownik, zagończyk, sławny dowódca wojskowy.
- ks. Karol Korecki (ur. ok. 1588, zm. 1633) – starosta winnicki, kasztelan wołyński.
- ks. Samuel Karol Korecki (1621-1651) – starosta ropczycki, rotmistrz chorągwi husarskiej, ostatni z rodu książąt Koreckich.
- ↑ Franciszek Piekosiński, Herbarz Kojałowicza - Ks.Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium, Kraków 1897, str.9
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom VII, Gebethner i Wolff, Warszawa 1910,str.208
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza ,tom V, Lipski 1841, str.228
- ↑ Ks.Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium, Kraków 1897, str.9
Bibliografia
- Jarema Maciszewski, Bohusz Korecki; Karol Korecki; Samuel Korecki [w] Polski Słownik Biograficzny, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, str.58-62.
- Adam Boniecki, Poczet rodów w Wielkiém Księstwie Litewskiém w XV i XVI wieku, Warszawa 1887
- Adam Boniecki, Herbarz polski, tom X, Warszawa 1907.
- Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom VII, Gebethner i Wolff, Warszawa 1910