Pop-rap: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m Wycofano edycje użytkownika Andrzei111 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 37.30.245.117. |
nowa kategoria |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
{{Przypisy|2}} |
{{Przypisy|2}} |
||
{{Hip-hop}} |
{{Hip-hop}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Podgatunki hip-hopu]] |
||
[[Kategoria:Pop]] |
[[Kategoria:Pop]] |
||
Wersja z 17:52, 5 sty 2015
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Czas i miejsce powstania |
lat 80. XX w. (Stany Zjednoczone) |
| Instrumenty |
Pop-rap (hip-pop) - gatunek muzyczny będący pochodną popu i hip-hopu. Powstał pod koniec lat 80. XX w. w Stanach Zjednoczonych.
Charakterystyczną cechą gatunku są teksty o miłości lub relacjach międzyludzkich, wyraźna linia melodyczna oraz śpiewane refreny budzące skojarzenia z muzyką popową[1][2].
Geneza
Zainicjowanie pop-rapu przypisuje się takim wykonawcom jak Run DMC, Beastie Boys, czy LL Cool J[3][2]. Miano pierwszego "popowego rapera" pod koniec lat 80. zyskał LL Cool J za sprawą debiutanckiego albumu Radio z 1985 roku. Zawierający wpływy popu i R&B album był efektem współpracy z wytwórnią Def Jam Recordings należącą wówczas do Russella Simmonsa. Według stacji telewizyjnej MTV singel LL Cool J-a "I Need Love," z 1987 był pierwszym hitem stanowiącym mariaż popu i rapu[4].
W latach późniejszych szybko zyskali na popularnośći tacy wykonawcy jak Tone Loc, Young MC, oraz Fresh Prince, których twórczość była oparta na "sotorytellingu" oraz odniesieniach do rozrywkowego trybu życia. W latach 90. pop-rap zaczął czerpać w jeszcze większym stopniu z R&B, a także z muzyki dance[2][3]. Wówczas szczyt popularności osiągneli tacy wykonawcy jak MC Hammer oraz Vanilla Ice, za sprawą, odpowiednio, piosenek "U Can't Touch This" oraz "Ice Ice Baby"[5]. W połowie lat 90. tacy wykonawcy jak MC Hammer obnażyli ułomność stylistki pop-rapu, szybko tracąc na popularności, spotykając się z krytyką, zyskując miano artysty jednego przeboju. Z końcem dekady gatunek zyskał na świeżości za sprawą gangsta rapu czerpiącego z soulu i muzyki popularnej[2].
W Polsce pop-rap zaistniał w pierwszej dekadzie XXI w., jednakże termin wyparło obraźliwe określenie hip-hopolo, które było stosowane zarówno w odniesieniu do wykonawców, którzy odnieśli sukces komercyjny lub tworzyli w stylistyce innej od hardcore rapu, który dominował w kraju[6][7]. Przedstawicielami pop-rapu w Polsce są m.in. tacy wykonawcy jak: Mezo, Jeden Osiem L i Liber.
- ↑ What Is Pop Rap, And Why Do We Hate It?. Prefix Mag, 25 maja, 2011. (ang.).
- ↑ a b c d Pop-Rap. Allmusic. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).
- ↑ a b Too Legit: The Neglected Legacy of Pop-Rap. Jonathan Bogart, 24 lutego, 2012. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).
- ↑ LL Cool J Bio | LL Cool J Career. MTV. [dostęp 2014-06-05]. (ang.).
- ↑ The Year Onyx's 'Slam' Crashed Pop Radio. NPR, 17 października, 2013. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).
- ↑ Michał Stankiewicz: Kto i dlaczego nie lubi hip-hopolo?. www.apeironmag.pl. [dostęp 2012-06-16]. (pol.).
- ↑ Andrzej Cała, Radek Miszczak: Beaty, rymy, życie. Leksykon muzyki hip-hop. Poznań: Kurpisz S.A., 2005, s. 590. ISBN 83-89738-75-9.