Ruprecht I Rudy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
m wikizacja, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Ruprecht I Wittelsbach''' (ur. [[9 czerwca]] [[1309]] [[Wolfratshausen]] – zm. [[16 lutego]] [[1390]] [[Neustadt an der Weinstraße]] |
'''Ruprecht I Wittelsbach''' (ur. [[9 czerwca]] [[1309]] w [[Wolfratshausen]] – zm. [[16 lutego]] [[1390]] w [[Neustadt an der Weinstraße]]) – hrabia [[Palatynat]]u Reńskiego, od [[1356]] roku [[Elektorzy Rzeszy|elektor]] [[Palatynat|Palatynatu Reńskiego]]. |
||
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu [[Rudolf I Wittelsbach|Rudolfa I Wittelsbacha]] i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli |
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu [[Rudolf I Wittelsbach|Rudolfa I Wittelsbacha]] i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli książę Górnej Bawarii [[Ludwik II Bawarski (1229-1294)|Ludwik II Wittelsbach]] i Matylda Habsburg oraz król niemiecki [[Adolf z Nassau|Adolf]] i [[Imagina von Isenburg-Limburg]]. |
||
W 1313 roku ojciec Rudolfa |
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisał z bratem [[Ludwik IV Bawarski|Ludwikiem]] porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymał Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarię. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajął Palatynat, a Rudolf wraz z synami udał się na emigrację. Rudolf umarł w 1319 roku. Jego następcą został najstarszy syn [[Adolf Wittelsbach]]. Po śmierci Adolfa w 1327 roku, pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu został jego młodszy brat [[Rudolf II Wittelsbach]]. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisali z wujem porozumienie. Ludwik wycofał się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi. |
||
Ruprecht |
Ruprecht ożenił się w 1350 roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382), córką hrabiego [[Hrabstwo Flandrii|Flandrii]] i [[Namur|Namuru]] Jana I Dampierre. |
||
W |
W 1356 roku na mocy [[Złota Bulla Karola IV|Złotej Bulli]] wydanej przez cesarza [[Karol IV Luksemburski|Karola IV]] hrabia Palatynatu został jednym z siedmiu [[Elektorzy Rzeszy|elektorów Rzeszy]]. |
||
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht |
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht ożenił się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395), córką [[Księstwo Bergu|księcia Bergu]] [[Wilhelm I (książę Bergu)|Wilhelma I]] i córki [[Ruprecht II Wittelsbach|Ruprechta II]] – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko. |
||
Ruprecht |
Ruprecht założył w 1386 roku [[Uniwersytet w Heidelbergu]]. |
||
Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynatu |
Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynatu został jego bratanek [[Ruprecht II Wittelsbach]], syn [[Adolf Wittelsbach|Adolfa]]. |
||
{{władca| |
{{władca| |
Wersja z 22:00, 7 sty 2016
Ruprecht I Wittelsbach (ur. 9 czerwca 1309 w Wolfratshausen – zm. 16 lutego 1390 w Neustadt an der Weinstraße) – hrabia Palatynatu Reńskiego, od 1356 roku elektor Palatynatu Reńskiego.
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu Rudolfa I Wittelsbacha i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli książę Górnej Bawarii Ludwik II Wittelsbach i Matylda Habsburg oraz król niemiecki Adolf i Imagina von Isenburg-Limburg.
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisał z bratem Ludwikiem porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymał Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarię. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajął Palatynat, a Rudolf wraz z synami udał się na emigrację. Rudolf umarł w 1319 roku. Jego następcą został najstarszy syn Adolf Wittelsbach. Po śmierci Adolfa w 1327 roku, pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu został jego młodszy brat Rudolf II Wittelsbach. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisali z wujem porozumienie. Ludwik wycofał się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi.
Ruprecht ożenił się w 1350 roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382), córką hrabiego Flandrii i Namuru Jana I Dampierre.
W 1356 roku na mocy Złotej Bulli wydanej przez cesarza Karola IV hrabia Palatynatu został jednym z siedmiu elektorów Rzeszy.
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht ożenił się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395), córką księcia Bergu Wilhelma I i córki Ruprechta II – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko.
Ruprecht założył w 1386 roku Uniwersytet w Heidelbergu.
Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynatu został jego bratanek Ruprecht II Wittelsbach, syn Adolfa.