Gareth Jones (dziennikarz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Uzupełnienie, kat.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 384 060 edycji
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 3: Linia 3:
Był jednym z nielicznych obcokrajowców, którzy byli bezpośrednimi obserwatorami głodu, który pochłonął według różnych szacunków od 3 do 6 milionów ofiar. Polemizował z wpływowym dziennikarzem [[Walter Duranty|Walterem Durantym]], korespondentem [[The New York Times|"New York Timesa"]] w Moskwie w latach [[1922]]-[[1936]] i laureatem Nagrody Pulitzera w [[1932]] za serię reportaży o [[ZSRR]], wychwalających postępy [[komunizm]]u.
Był jednym z nielicznych obcokrajowców, którzy byli bezpośrednimi obserwatorami głodu, który pochłonął według różnych szacunków od 3 do 6 milionów ofiar. Polemizował z wpływowym dziennikarzem [[Walter Duranty|Walterem Durantym]], korespondentem [[The New York Times|"New York Timesa"]] w Moskwie w latach [[1922]]-[[1936]] i laureatem Nagrody Pulitzera w [[1932]] za serię reportaży o [[ZSRR]], wychwalających postępy [[komunizm]]u.


Ukończył [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]]. W roku 1933 na własny koszt przybył do Moskwy, gdzie lekceważąc zakaz podróży wsiadł 7 marca do pociągu do Charkowa, po czym wysiadł na przypadkowej stacyjce i z plecakiem pełnym żywności rozpoczął pieszą wędrówkę po wsiach Ukrainy, gdzie zastał "głód na kolosalną skalę". Wszędzie gdzie przybył, słyszał takie same wieści: "Wszyscy spuchli z głodu" i "Czekamy na śmierć". Spał na klepiskach obok umierających dzieci i relacjonował swoje obserwacje<ref>''Skrwawione ziemie'' Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 69 ISBN 978-83-7799-456-6 </ref>. Duranty robił wszystko, co było w jego mocy, by podważyć rzetelne relacje walijskiego dziennikarza, a jego relację nazwał "panikarską plotką", nazywając powszechny głód "częstymi zachorowaniami wywoływanymi niedożywieniem". Dziś raporty Duranty'ego są uważane za niemiarodajnie bezkrytyczne wobec sowieckiego reżimu i będące elementem stalinowskiej propagandy<ref>http://www.nytimes.com/2003/10/23/national/23PAPE.html</ref>
Ukończył [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]]. W roku 1933 na własny koszt przybył do Moskwy, gdzie lekceważąc zakaz podróży wsiadł 7 marca do pociągu do Charkowa, po czym wysiadł na przypadkowej stacyjce i z plecakiem pełnym żywności rozpoczął pieszą wędrówkę po wsiach Ukrainy, gdzie zastał "głód na kolosalną skalę". Wszędzie gdzie przybył, słyszał takie same wieści: "Wszyscy spuchli z głodu" i "Czekamy na śmierć". Spał na klepiskach obok umierających dzieci i relacjonował swoje obserwacje<ref>''Skrwawione ziemie'' Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 69 {{ISBN|978-83-7799-456-6}} </ref>. Duranty robił wszystko, co było w jego mocy, by podważyć rzetelne relacje walijskiego dziennikarza, a jego relację nazwał "panikarską plotką", nazywając powszechny głód "częstymi zachorowaniami wywoływanymi niedożywieniem". Dziś raporty Duranty'ego są uważane za niemiarodajnie bezkrytyczne wobec sowieckiego reżimu i będące elementem stalinowskiej propagandy<ref>http://www.nytimes.com/2003/10/23/national/23PAPE.html</ref>


Do czerwca 1933 r. Jones odwiedził trzykrotnie ZSRR i napisał wiele artykułów w brytyjskich i amerykańskich czasopismach. W sierpniu [[1933]] w [[Gdańsk]]u spotkał się z niemieckim konsulem w Charkowie, który wyraził uznanie dla jego działalności reporterskiej i przyznał, że sytuacja jest znacznie gorsza niż to opisywał Jones, a na Ukrainie umierają miliony osób<ref>http://www.garethjones.org/overview/mainoverview.htm Krótki życiorys Garetha Jonesa</ref>.
Do czerwca 1933 r. Jones odwiedził trzykrotnie ZSRR i napisał wiele artykułów w brytyjskich i amerykańskich czasopismach. W sierpniu [[1933]] w [[Gdańsk]]u spotkał się z niemieckim konsulem w Charkowie, który wyraził uznanie dla jego działalności reporterskiej i przyznał, że sytuacja jest znacznie gorsza niż to opisywał Jones, a na Ukrainie umierają miliony osób<ref>http://www.garethjones.org/overview/mainoverview.htm Krótki życiorys Garetha Jonesa</ref>.
Linia 9: Linia 9:
Sowiecki komisarz spraw zagranicznych [[Maksim Litwinow|Maksym Litwinow]] (z którym wcześniej w Moskwie Jones przeprowadził wywiad) oskarżył go o szpiegostwo i w osobistym liście do premiera Wielkiej Brytanii [[David Lloyd George|Lloyda George'a]] poinformował o dożywotnim zakazie wjazdu Jonesa na terytorium ZSRR.
Sowiecki komisarz spraw zagranicznych [[Maksim Litwinow|Maksym Litwinow]] (z którym wcześniej w Moskwie Jones przeprowadził wywiad) oskarżył go o szpiegostwo i w osobistym liście do premiera Wielkiej Brytanii [[David Lloyd George|Lloyda George'a]] poinformował o dożywotnim zakazie wjazdu Jonesa na terytorium ZSRR.


Oprócz Jonesa jedyną istotną przedstawioną w języku angielskim informacją była anonimowa relacja w ''[[Manchester Guardian]]'' [[Malcolm Muggeridge|Malcolma Muggeridge'a]], w której ten wyraził opinię, że głód na Ukrainie był "jedną z najpotworniejszych zbrodni w dziejach, tak okropną, że ludzie w przyszłości z trudem dadzą wiarę, iż do niej doszło" <ref>''Skrwawione ziemie'' Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 78 ISBN 978-83-7799-456-6 </ref>
Oprócz Jonesa jedyną istotną przedstawioną w języku angielskim informacją była anonimowa relacja w ''[[Manchester Guardian]]'' [[Malcolm Muggeridge|Malcolma Muggeridge'a]], w której ten wyraził opinię, że głód na Ukrainie był "jedną z najpotworniejszych zbrodni w dziejach, tak okropną, że ludzie w przyszłości z trudem dadzą wiarę, iż do niej doszło" <ref>''Skrwawione ziemie'' Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 78 {{ISBN|978-83-7799-456-6}} </ref>


Gareth Jones odwiedził też Niemcy w czasie przejmowania władzy przez [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]]. 25 lutego 1933 leciał z Hitlerem z [[Berlin]]a do [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu]] jako pierwszy dziennikarz na pokładzie samolotu nowego kanclerza Niemiec. Napisał wówczas, że "Jeżeli ta maszyna się rozbije, cała historia Europy pobiegnie innym torem". Przeczytał ''[[Mein Kampf]]'' i był świadomy planów Hitlera dominacji niemieckiej, kolonizacji Europy Wschodniej i eliminacji Żydów. Będąc świadkiem reakcji Niemców na przywódcę w Berlinie i na wiecu we Frankfurcie, poczuł moc "czystego, prymitywnego kultu"<ref>Margaret Siriol Colley, ''More Than a Grain of Truth: The Biography of Gareth Richard Vaughan Jones'', Newark 2006</ref>.
Gareth Jones odwiedził też Niemcy w czasie przejmowania władzy przez [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]]. 25 lutego 1933 leciał z Hitlerem z [[Berlin]]a do [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu]] jako pierwszy dziennikarz na pokładzie samolotu nowego kanclerza Niemiec. Napisał wówczas, że "Jeżeli ta maszyna się rozbije, cała historia Europy pobiegnie innym torem". Przeczytał ''[[Mein Kampf]]'' i był świadomy planów Hitlera dominacji niemieckiej, kolonizacji Europy Wschodniej i eliminacji Żydów. Będąc świadkiem reakcji Niemców na przywódcę w Berlinie i na wiecu we Frankfurcie, poczuł moc "czystego, prymitywnego kultu"<ref>Margaret Siriol Colley, ''More Than a Grain of Truth: The Biography of Gareth Richard Vaughan Jones'', Newark 2006</ref>.

Wersja z 21:24, 30 lis 2016

Tablica na Uniwersytecie Aberystwyth poświęcona Garethowi Jonesowi

Gareth Richard Vaughan Jones (ur. 13 sierpnia 1905 w Barry, zm. 12 sierpnia 1935 w Mandżukuo) – walijski dziennikarz, który informował o wielkim głodzie na Ukrainie oraz relacjonował wydarzenia w Niemczech w czasie dojścia do władzy Adolfa Hitlera.

Był jednym z nielicznych obcokrajowców, którzy byli bezpośrednimi obserwatorami głodu, który pochłonął według różnych szacunków od 3 do 6 milionów ofiar. Polemizował z wpływowym dziennikarzem Walterem Durantym, korespondentem "New York Timesa" w Moskwie w latach 1922-1936 i laureatem Nagrody Pulitzera w 1932 za serię reportaży o ZSRR, wychwalających postępy komunizmu.

Ukończył Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. W roku 1933 na własny koszt przybył do Moskwy, gdzie lekceważąc zakaz podróży wsiadł 7 marca do pociągu do Charkowa, po czym wysiadł na przypadkowej stacyjce i z plecakiem pełnym żywności rozpoczął pieszą wędrówkę po wsiach Ukrainy, gdzie zastał "głód na kolosalną skalę". Wszędzie gdzie przybył, słyszał takie same wieści: "Wszyscy spuchli z głodu" i "Czekamy na śmierć". Spał na klepiskach obok umierających dzieci i relacjonował swoje obserwacje[1]. Duranty robił wszystko, co było w jego mocy, by podważyć rzetelne relacje walijskiego dziennikarza, a jego relację nazwał "panikarską plotką", nazywając powszechny głód "częstymi zachorowaniami wywoływanymi niedożywieniem". Dziś raporty Duranty'ego są uważane za niemiarodajnie bezkrytyczne wobec sowieckiego reżimu i będące elementem stalinowskiej propagandy[2]

Do czerwca 1933 r. Jones odwiedził trzykrotnie ZSRR i napisał wiele artykułów w brytyjskich i amerykańskich czasopismach. W sierpniu 1933 w Gdańsku spotkał się z niemieckim konsulem w Charkowie, który wyraził uznanie dla jego działalności reporterskiej i przyznał, że sytuacja jest znacznie gorsza niż to opisywał Jones, a na Ukrainie umierają miliony osób[3].

Sowiecki komisarz spraw zagranicznych Maksym Litwinow (z którym wcześniej w Moskwie Jones przeprowadził wywiad) oskarżył go o szpiegostwo i w osobistym liście do premiera Wielkiej Brytanii Lloyda George'a poinformował o dożywotnim zakazie wjazdu Jonesa na terytorium ZSRR.

Oprócz Jonesa jedyną istotną przedstawioną w języku angielskim informacją była anonimowa relacja w Manchester Guardian Malcolma Muggeridge'a, w której ten wyraził opinię, że głód na Ukrainie był "jedną z najpotworniejszych zbrodni w dziejach, tak okropną, że ludzie w przyszłości z trudem dadzą wiarę, iż do niej doszło" [4]

Gareth Jones odwiedził też Niemcy w czasie przejmowania władzy przez Adolfa Hitlera. 25 lutego 1933 leciał z Hitlerem z Berlina do Frankfurtu jako pierwszy dziennikarz na pokładzie samolotu nowego kanclerza Niemiec. Napisał wówczas, że "Jeżeli ta maszyna się rozbije, cała historia Europy pobiegnie innym torem". Przeczytał Mein Kampf i był świadomy planów Hitlera dominacji niemieckiej, kolonizacji Europy Wschodniej i eliminacji Żydów. Będąc świadkiem reakcji Niemców na przywódcę w Berlinie i na wiecu we Frankfurcie, poczuł moc "czystego, prymitywnego kultu"[5].

W 1935 roku Jones udał się do Mandżukuo, by przyjrzeć się sowiecko-japońskim stosunkom na tym spornym terenie. Trafnie uznał ten obszar za widownię światowego konfliktu między "faszyzmem" i "antyfaszyzmem". W niejasnych okolicznościach został tam uprowadzony przez bandytów i zamordowany[6]. Istnieją poszlaki, że w zabójstwo dziennikarza zamieszane było NKWD[7].

  1. ↑ Skrwawione ziemie Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 69 ISBN 978-83-7799-456-6
  2. ↑ http://www.nytimes.com/2003/10/23/national/23PAPE.html
  3. ↑ http://www.garethjones.org/overview/mainoverview.htm Krótki życiorys Garetha Jonesa
  4. ↑ Skrwawione ziemie Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 78 ISBN 978-83-7799-456-6
  5. ↑ Margaret Siriol Colley, More Than a Grain of Truth: The Biography of Gareth Richard Vaughan Jones, Newark 2006
  6. ↑ Margaret Siriol Colley, Gareth Jones: A Manchukuo Incident, Newark 2001
  7. ↑ http://www.bbc.co.uk/news/uk-wales-south-east-wales-18691109 Reportaż o okolicznościach śmierci Jonesa

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gareth_Jones_(dziennikarz)&oldid=47671795”