Petr Zenkl: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m m-ce pochówku |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
[[Kategoria:Czescy emigranci polityczni]] |
[[Kategoria:Czescy emigranci polityczni]] |
||
[[Kategoria:Czescy nauczyciele]] |
[[Kategoria:Czescy nauczyciele]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski ( |
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]] |
||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Wyszehradzkim w Pradze]] |
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Wyszehradzkim w Pradze]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1884]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1884]] |
Wersja z 01:22, 19 sty 2017
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Odznaczenia | |
Peter Zenkl (ur. 13 czerwca 1884 w Tábor, zm. 3 listopada 1975 w Raleigh w Północnej Karolinie) – czeski polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Socjalistycznej (1945–1948) i wicepremier w rządzie Gottwalda (1946–1948), wieloletni działacz emigracyjny.
Życiorys
Po ukończeniu studiów na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Pradze pracował jako wykładowca języka czeskiego w Czechosłowackiej Akademii Handlowej. Był autorem podręcznika do języka czeskiego (Rádce správné češtiny, 1911). Działał w Czeskiej Partii Narodowo-Socjalistycznej. W latach 1918–1926 pracował w Ministerstwie Opieki Społecznej, a od 1926 do 1939 stał na czele Centralnego Banku Ubezpieczeń Społecznych. W 1923 został wybrany w skład Rady Miasta Pragi. Pełnił obowiązki burmistrza (1937–1939). Pod koniec 1938 przez krótki okres sprawował funkcję ministra bez teki oraz ministra opieki społecznej, zdrowia i kultury fizycznej.
W czasie okupacji niemieckiej był więziony w obozach koncentracyjnych Dachau i Buchenwald. Po II wojnie światowej mianowany ponownie burmistrzem Pragi (1945–1946). Stanął na czele Czechosłowackiej Partii Narodow-Socjalistycznej. W 1946 objął funkcję wicepremiera w koalicyjnym gabinecie Klementa Gottwalda. Z niepokojem obserwując rosnące wpływy komunistów oraz podporządkowej im Służby Bezpieczeństwa na życie kraju próbował montować od 1947 antykomunistyczny blok partii demokratycznych. 20 lutego wraz z innymi członkami rządu – przedstawicielami narodowych socjalistów i ludowców podał się do dymisji, która wbrew oczekiwaniom została przyjęta przez prezydenta Benesza.
W 1948 wyemigrował do Niemiec Zachodnich, a później przez Londyn do USA. W Ameryce przewodniczył Radzie Wolnej Czechosłowacji (czes. Rada svobodného Československa).
5 lipca 1947 został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski[1].
Publikacje
- Masarykova Československá republika (1955)
- Masaryk and Idea of European and World Federation (1955)
- Communist Seizure of Power and the Press 1945-48 (1962)
- A history of the Czechoslovak Republik, 1918-1948 (1973)