Wersja z 10:48, 14 paź 2006

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłądy

W języku polskim występują:

spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano

spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: t ɕ) w wyrazie ciało

spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło

spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: d ʑ) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 W języku polskim występują:
--spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|ɕ}}) w wyrazie ''siano''
+*spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|ɕ}}) w wyrazie ''siano''
--spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|tɕ}}) w wyrazie ''ciało''
+*spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|tɕ}}) w wyrazie ''ciało''
--spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: {{IPA|ʑ}}) w wyrazie ''zioło''
+*spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: {{IPA|ʑ}}) w wyrazie ''zioło''
--spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|dʑ}})  w wyrazie ''dźwięk''
+*spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: {{IPA|dʑ}})  w wyrazie ''dźwięk''
 Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w [[języki mandaryńskie|języku mandaryńskim]], [[język japoński|języku japońskim]] i w [[języki północno-zachodniokaukaskie|językach północno-zachodniokaukaskich]]. W [[język serbochorwacki|języku serbochorwackim]] występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ''ć'' i ''đ''. W [[język szwedzki|języku szwedzkim]] i w niektórych językach [[Indie|Indii]] istnieje [{{IPA|ɕ}}].