PIDE: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
PIDE zajmowała się inwigilacją, badaniem nastrojów i poglądów politycznych gromadząc kilka milionów teczek obywateli Portugalii. |
PIDE zajmowała się inwigilacją, badaniem nastrojów i poglądów politycznych gromadząc kilka milionów teczek obywateli Portugalii. |
||
Tajna policja posiadała swoje więzienia z których najsłynniejsze to Caxias i [[Peniche]] oraz obóz koncentracyjny [[Tarrafal]] na [[Republika Zielonego Przylądka|Wyspach Zielonego Przylądka]]<ref>[http://www.sis.pt/pt/historia/pvde.php Tarrafal in the history of the PVDE at the website of the ''Serviço de Informações de Segurança'', The Portuguese Information Agency]</ref>. |
Tajna policja posiadała swoje więzienia z których najsłynniejsze to Caxias i [[Peniche]] oraz obóz koncentracyjny [[Tarrafal]] na [[Republika Zielonego Przylądka|Wyspach Zielonego Przylądka]]<ref>[http://www.sis.pt/pt/historia/pvde.php Tarrafal in the history of the PVDE at the website of the ''Serviço de Informações de Segurança'', The Portuguese Information Agency]</ref>. Przeprowadzili też znaczną liczbę potajemnych egzekucji, mimo że kara śmierci była już od 1867r. oficjalnie zniesiona. |
||
Rozwiązana 24 września 1969 roku, w to miejsce powstało DGS ({{w języku|pt|Direção-Geral de Segurança}} – „Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa”). Organizacja DGS zaprzestała działalności po [[rewolucja goździków|rewolucji goździków]] 25 kwietnia 1974. |
Rozwiązana 24 września 1969 roku, w to miejsce powstało DGS ({{w języku|pt|Direção-Geral de Segurança}} – „Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa”). Organizacja DGS zaprzestała działalności po [[rewolucja goździków|rewolucji goździków]] 25 kwietnia 1974. |
Wersja z 18:27, 9 paź 2017
PIDE (Skrót od port. Polícia Internacional e de Defesa do Estado w dosłownym tłumaczeniu znaczy „Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa”) – portugalska tajna policja polityczna, istniejąca w latach 1945–1969, w okresie dyktatury Salazara.
Historia
Została utworzona 22 października 1945 roku. Zastąpiła PVDE (port. Polícia de Vigilância e de Defesa do Estado – „Policja Czujności i Ochrony Państwa”). Instytucja stanowiła główny aparat represji wobec wszelkich przejawów niezadowolenia z autorytarnych rządów Salazara. Powszechnie stosowała tortury i nielegalne aresztowania. Uwięzionych często poddawano długotrwałym przesłuchaniom pozbawiając snu i pokarmu. PIDE ma na swoim koncie dużą ilość zabójstw działaczy opozycyjnych z kręgów demokratycznych, liberalnych i lewicowych[1]. PIDE zabijała ponadto liderów ruchów narodowowyzwoleńczych w swoich afrykańskich koloniach m.in. zabójstwo w Tanzanii Eduardo Mondlane przywódcy Frontu Wyzwolenia Mozambiku (FRELIMO) w 1969 oraz zabójstwo w 1973 przywódcy ruchu wyzwoleńczego Gwinei Port. i Zielonego Przylądka (PAIGC) – Amilcara Cabrala.
PIDE zajmowała się inwigilacją, badaniem nastrojów i poglądów politycznych gromadząc kilka milionów teczek obywateli Portugalii. Tajna policja posiadała swoje więzienia z których najsłynniejsze to Caxias i Peniche oraz obóz koncentracyjny Tarrafal na Wyspach Zielonego Przylądka[2]. Przeprowadzili też znaczną liczbę potajemnych egzekucji, mimo że kara śmierci była już od 1867r. oficjalnie zniesiona.
Rozwiązana 24 września 1969 roku, w to miejsce powstało DGS (port. Direção-Geral de Segurança – „Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa”). Organizacja DGS zaprzestała działalności po rewolucji goździków 25 kwietnia 1974.
- ↑ Wiarda, Howard J. (1977). Corporatism and Development: The Portuguese Experience (First ed.) s. 160. Univ of Massachusetts Press. ISBN 0-87023-221-5.
- ↑ Tarrafal in the history of the PVDE at the website of the Serviço de Informações de Segurança, The Portuguese Information Agency