Linka Bowdena: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Budowa i działanie: drobne merytoryczne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Historia i zastosowanie: drobne redakcyjne |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Wynalazek ten błędnie przypisuje się również niespokrewnionemu z poprzednią osobą Sir [[Frank Bowden|Frankowi Bowdenowi]], który był założycielem i właścicielem brytyjskiej firmy produkującej rowery - [[Raleigh Bicycle Company]]. Przedsiębiorca ten upowszechnił jedynie ten wynalazek w produkowanych przez siebie welocypedach w początku XX wieku{{odn|Tony Hadland|2014|s=267}}. |
Wynalazek ten błędnie przypisuje się również niespokrewnionemu z poprzednią osobą Sir [[Frank Bowden|Frankowi Bowdenowi]], który był założycielem i właścicielem brytyjskiej firmy produkującej rowery - [[Raleigh Bicycle Company]]. Przedsiębiorca ten upowszechnił jedynie ten wynalazek w produkowanych przez siebie welocypedach w początku XX wieku{{odn|Tony Hadland|2014|s=267}}. |
||
Początkowo stosowano |
Początkowo stosowano linkę w [[rower]]ach jednak wkrótce znalazła zastosowanie także w innych urzadzeniach i pojazdach mechanicznych jak [[motorower]]y, [[motocykl]]e, [[Samochód|samochody]], a nawet [[samolot]]y. Do czasów obecnych stosuje się ją w konstrukcji rowerów jako linka hamulcowa oraz linka od [[Przerzutka rowerowa|przerzutek]]. Cięgno stosowane jest powszechnie w motoryzacji gdzie pełni ważną funkcję w [[System hamulcowy samochodu|systemach hamulcowych]] - linki hamulcowej, w napędzie pojazdu jako linka gazu, a także linka [[sprzęgło|sprzęgła]], zmiany biegów oraz linki służące do otwierania drzwi, maski i bagażnika{{odn|Stanisław Legutko|2010}}. |
||
Linka Bowdena znalazła zastosowanie również w [[Barometr|barometrach]]{{odn|Praca zbiorowa|1975}}. |
Linka Bowdena znalazła zastosowanie również w [[Barometr|barometrach]]{{odn|Praca zbiorowa|1975}}. |
Wersja z 12:17, 7 gru 2017
Linka Bowdena (również "cięgno Bowdena") – rodzaj mechanicznego, giętkiego cięgna przenoszącego podłużne siły rozciągające[1][2] .
Budowa i działanie
Cięgno to składa się z czterowarstwowego giętkiego kabla, którego rdzeń stanowi stalowa linka spleciona z cienkich drutów o minimalnej rozciągliwości umieszczona wewnątrz pustej najczęściej plastikowej rurki zmniejszającej tarcie. Obie umieszczone są w środku trzeciej warstwy, pełniącej rolę pancerza ochronnego oraz czwartej, zewnętrznej warstwy ochronnej wykonanej najczęściej z tworzywa sztucznego[3] .
Linka Bowdena umożliwia przenoszenie mechanicznych sił wzdłużnych na odległość. Przenosi siły rozciągające i umożliwia uruchamianie części mechanicznych urządzenia: zwieranie lub rozwieranie szczęk hamulcowych, chwytaków, zamków, zaczepów, przepustów i dysz itp. Wewnętrzne cięgno porusza się uruchamiane za pomocą umieszczonego na końcu linki spustu lub dźwigni uruchamiając z kolei zaczepione po drugiej stronie ruchome elementy mechaniczne jak szczęki, zwieracze, rozwieracze oraz spusty[2][3] .
Historia i zastosowanie
Linka Bowdena wynaleziona została przez irlandzkiego wynalazcę osiadłego w Londynie Ernesta Monningtona Bowdena (1860-1904)[4]. W 1897 roku otrzymał na swój wynalazek brytyjski patent nr 25,325 oraz amerykański nr 609,570[5][4].
Wynalazek ten błędnie przypisuje się również niespokrewnionemu z poprzednią osobą Sir Frankowi Bowdenowi, który był założycielem i właścicielem brytyjskiej firmy produkującej rowery - Raleigh Bicycle Company. Przedsiębiorca ten upowszechnił jedynie ten wynalazek w produkowanych przez siebie welocypedach w początku XX wieku[4].
Początkowo stosowano linkę w rowerach jednak wkrótce znalazła zastosowanie także w innych urzadzeniach i pojazdach mechanicznych jak motorowery, motocykle, samochody, a nawet samoloty. Do czasów obecnych stosuje się ją w konstrukcji rowerów jako linka hamulcowa oraz linka od przerzutek. Cięgno stosowane jest powszechnie w motoryzacji gdzie pełni ważną funkcję w systemach hamulcowych - linki hamulcowej, w napędzie pojazdu jako linka gazu, a także linka sprzęgła, zmiany biegów oraz linki służące do otwierania drzwi, maski i bagażnika[2] .
Linka Bowdena znalazła zastosowanie również w barometrach[6] .
- ↑ Praca zbiorowa 1983 ↓.
- ↑ a b c Stanisław Legutko 2010 ↓.
- ↑ a b Andrzej Dyczkowski 1998 ↓.
- ↑ a b c Tony Hadland 2014 ↓, s. 267.
- ↑ Ernest Bowden 1897 ↓.
- ↑ Praca zbiorowa 1975 ↓.
Bibliografia
- Ernest Bowden: patent nr 25,325, "New or Improved Mechanism for Transmission of Power". London: British Patent Office, 1897.
- Tony Hadland: Bicycle design: An Illustrated History. MIT Press, 2014, s. 267. ISBN 0-262-02675-9.
- Praca zbiorowa: Mały ilustrowany leksykon techniczny. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1983. ISBN 83-204-0602-1.
- Stanisław Legutko: Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. Warszawa: WSiP, 2010. ISBN 83-02-08998-2.
- Andrzej Dyczkowski: Nowy leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 293. ISBN 83-02-08998-2.
- Praca zbiorowa: Wiadomości botaniczne, Tomy 19-21. Warszawa: Polskie Towarzystwo Botaniczne, 1975, s. 293.