Turystyka aborcyjna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu dopracowac na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Turystyka%20aborcyjna&diff=prev&oldid=14310247
Poprawa brzmienia artykułu + nieznaczne rozbudowanie sekcji "Prawny status turystyki aborcyjnej"
Linia 1: Linia 1:
{{dopracować|źródła=2008-10}}
{{dopracować|źródła=2008-10}}
'''Turystyka aborcyjna''' – podróżowanie z krajów o restrykcyjnych przepisach [[aborcja|aborcyjnych]]
'''Turystyka aborcyjna''' – podróżowanie z krajów o węższej dostępności aborcji do krajów, w których jej dokonanie jest łatwiejsze, w celu [[aborcja|przerwania ciąży]].
do krajów, w których są one łagodniejsze (lub w mniejszym stopniu egzekwowane), w celu wykonania [[aborcja|aborcji]].


Pod pojęciem turystyki aborcyjnej rozumiane są najczęściej wyjazdy w celu dokonania [[aborcja|aborcji]], ale termin dotyczy też wyjazdów w celu zakupu – otrzymania [[środek wczesnoporonny|środków wczesnoporonnych]], wykonania [[badania prenatalne|badań prenatalnych]], itp.
Pod pojęciem turystyki aborcyjnej rozumiane są najczęściej wyjazdy w celu dokonania [[aborcja|aborcji]], ale termin dotyczy też wyjazdów w celu zakupu – otrzymania [[środek wczesnoporonny|środków wczesnoporonnych]], wykonania [[badania prenatalne|badań prenatalnych]], itp.


Z turystyki aborcyjnej najbardziej znana w Europie jest [[Irlandia]], gdzie ściśle egzekwowane przepisy – w porównaniu z legalnością aborcji w szerokim zakresie w pobliskiej [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] – czynią z turystyki aborcyjnej łatwiejszą formę przerwania [[ciąża|ciąży]].
Z turystyki aborcyjnej najbardziej znana w Europie jest [[Irlandia]], gdzie ściśle egzekwowane przepisy – w zestawieniu z legalnością aborcji w szerokim zakresie w pobliskiej [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] – czynią z turystyki aborcyjnej łatwiejszą formę przerwania [[ciąża|ciąży]].


Oferty wyjazdów na [[Litwa|Litwę]], do [[Czechy|Czech]], [[Słowacja|Słowacji]] i [[Niemcy|Niemiec]] oraz rejsów do [[Szwecja|Szwecji]] o tym charakterze można spotkać w krajowej [[prasa codzienna|prasie codziennej]].
Oferty wyjazdów na [[Litwa|Litwę]], do [[Czechy|Czech]], [[Słowacja|Słowacji]] i [[Niemcy|Niemiec]] oraz rejsów do [[Szwecja|Szwecji]] o tym charakterze można spotkać w polskiej [[prasa codzienna|prasie codziennej]].


Marginalnym pod względem liczby wykonywanych zabiegów jest holenderski statek [[Langenort]] należący do stowarzyszenia [[Kobiety na Falach|Kobiety na falach]]. Na statku tym można dokonać aborcji na wodach eksterytorialnych, zgodnie z holenderskim [[Prawo|prawem]].
Marginalnym pod względem liczby wykonywanych zabiegów jest holenderski statek [[Langenort]] należący do stowarzyszenia [[Kobiety na Falach|Kobiety na falach]]. Na statku tym można dokonać aborcji na wodach eksterytorialnych, zgodnie z holenderskim [[Prawo|prawem]].


== Prawny status turystyki aborcyjnej ==
== Prawny status turystyki aborcyjnej ==
Istnieją sprzeczne oceny dotyczące legalności turystyki aborcyjnej. Ponadto jej ocena prawna może różnić się w zależności od przepisów obowiązujących na terenie konkretnego państwa, z którego pochodzi osoba wyjeżdżająca z niego w celu dokonania aborcji.
Zarówno organizowanie i reklamowanie turystyki aborcyjnej, jak i korzystanie z tych usług, jest całkowicie legalne.


Analiza przedstawiona przez [[Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris]] wskazuje, że na gruncie [[System prawny w Polsce|prawa polskiego]] o ile sam wyjazd celem przerwania ciąży jest legalny, o tyle reklama czy zachęcanie do turystyki aborcyjnej może być karalne<ref>{{Cytuj |autor = Jerzy Ferenz |tytuł = Analiza dotycząca przestępstwa pomocy w aborcji |data = |url = http://www.ordoiuris.pl/ochrona-zycia/analiza-dotyczaca-przestepstwa-pomocy-w-aborcji}}</ref>.
Spór między irlandzkimi organizacjami promującymi turystykę aborcyjną a władzami Irlandii próbującymi zakazać ich działalności zakończył się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w 1992. W sprawie „Open Door oraz Dublin Well Woman przeciwko Irlandii” trybunał uznał Irlandię winną ograniczenia prawa do informacji i nakazał odwołanie przepisów zakazujących działalności informacyjnej stowarzyszeniom proaborcyjnym.

Z kolei spór między irlandzkimi organizacjami promującymi turystykę aborcyjną a władzami Irlandii próbującymi zakazać ich działalności zakończył się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w 1992. W sprawie „Open Door oraz Dublin Well Woman przeciwko Irlandii” trybunał uznał Irlandię winną ograniczenia prawa do informacji i nakazał odwołanie przepisów zakazujących działalności informacyjnej stowarzyszeniom proaborcyjnym.

Dla odmiany przykładowo prawo [[Liechtenstein|Liechtensteinu]] wyraźnie przewiduje kary dla obywateli tego kraju, dokonujących przerwania ciąży poza jego granicami<ref>{{Cytuj |tytuł = Liechtenstein: Aborcja nadal karalna |czasopismo = gosc.pl |data = 2013-12-06 |data dostępu = 2018-01-02 |url = http://gosc.pl/doc/1803715.Liechtenstein-Aborcja-nadal-karalna}}</ref>.


== Polska ==
== Polska ==
Ok. 15% zabiegów przerwania ciąży przez Polki jest wykonywane za granicą<ref>[http://wyborcza.pl/1,75478,8298681,Polki_wykonuja_do_200_tys__aborcji_rocznie__15_proc_.html Polki wykonują do 200 tys. aborcji rocznie, 15 proc. za granicą]</ref>.
Według [[Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny|Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny]] około 15% zabiegów przerwania ciąży przez Polki jest wykonywane za granicą<ref>{{Cytuj |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2018-01-02 |opublikowany = wyborcza.pl |url = http://wyborcza.pl/1,75478,8298681,Polki_wykonuja_do_200_tys__aborcji_rocznie__15_proc_.html}}</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 02:00, 3 sty 2018

Turystyka aborcyjna – podróżowanie z krajów o węższej dostępności aborcji do krajów, w których jej dokonanie jest łatwiejsze, w celu przerwania ciąży.

Pod pojęciem turystyki aborcyjnej rozumiane są najczęściej wyjazdy w celu dokonania aborcji, ale termin dotyczy też wyjazdów w celu zakupu – otrzymania środków wczesnoporonnych, wykonania badań prenatalnych, itp.

Z turystyki aborcyjnej najbardziej znana w Europie jest Irlandia, gdzie ściśle egzekwowane przepisy – w zestawieniu z legalnością aborcji w szerokim zakresie w pobliskiej Wielkiej Brytanii – czynią z turystyki aborcyjnej łatwiejszą formę przerwania ciąży.

Oferty wyjazdów na Litwę, do Czech, Słowacji i Niemiec oraz rejsów do Szwecji o tym charakterze można spotkać w polskiej prasie codziennej.

Marginalnym pod względem liczby wykonywanych zabiegów jest holenderski statek Langenort należący do stowarzyszenia Kobiety na falach. Na statku tym można dokonać aborcji na wodach eksterytorialnych, zgodnie z holenderskim prawem.

Prawny status turystyki aborcyjnej

Istnieją sprzeczne oceny dotyczące legalności turystyki aborcyjnej. Ponadto jej ocena prawna może różnić się w zależności od przepisów obowiązujących na terenie konkretnego państwa, z którego pochodzi osoba wyjeżdżająca z niego w celu dokonania aborcji.

Analiza przedstawiona przez Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris wskazuje, że na gruncie prawa polskiego o ile sam wyjazd celem przerwania ciąży jest legalny, o tyle reklama czy zachęcanie do turystyki aborcyjnej może być karalne[1].

Z kolei spór między irlandzkimi organizacjami promującymi turystykę aborcyjną a władzami Irlandii próbującymi zakazać ich działalności zakończył się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w 1992. W sprawie „Open Door oraz Dublin Well Woman przeciwko Irlandii” trybunał uznał Irlandię winną ograniczenia prawa do informacji i nakazał odwołanie przepisów zakazujących działalności informacyjnej stowarzyszeniom proaborcyjnym.

Dla odmiany przykładowo prawo Liechtensteinu wyraźnie przewiduje kary dla obywateli tego kraju, dokonujących przerwania ciąży poza jego granicami[2].

Polska

Według Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny około 15% zabiegów przerwania ciąży przez Polki jest wykonywane za granicą[3].

  1. Jerzy Ferenz, Analiza dotycząca przestępstwa pomocy w aborcji [online].
  2. Liechtenstein: Aborcja nadal karalna, „gosc.pl”, 6 grudnia 2013 [dostęp 2018-01-02].
  3. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2018-01-02].