Centralna Szkoła Partyjna PZPR: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
MZM (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, ilustracja
Linia 6: Linia 6:
|jednostka macierzysta =
|jednostka macierzysta =
|godło =
|godło =
|zdjęcie =
|zdjęcie = Filologia UL.jpg
|opis zdjęcia =
|opis zdjęcia = b. siedziba Szkoły w al. Tadeusza Kościuszki 65 (-1952)
|dewiza =
|dewiza =
|data założenia = 1944
|data założenia = 1944
Linia 26: Linia 26:
|www =
|www =
}}
}}
'''Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego''' (CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], a od 1948 [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Od 21 marca 1950 im. Juliana Marchlewskiego. Do 14 sierpnia 1952 mieściła się w Łodzi, następnie w Warszawie
'''Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego''' (CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], a od 1948 [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Od 21 marca 1950 im. Juliana Marchlewskiego. Do 14 sierpnia 1952 mieściła się w Łodzi, następnie w Warszawie.


== Historia i działalność ==
== Historia i działalność ==
Powstała w 1944 w Lublinie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cichocki| imię = Bartosz | autor link = | nazwisko2 = Jóźwiak| imię2 = Krzysztof | autor link2 = |tytuł = Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR| wydawca = | miejsce =| rok = | strony = | isbn =}}</ref> jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do [[Łódź|Łodzi]]. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR.
Powstała w 1944 w Lublinie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cichocki| imię = Bartosz | autor link = | nazwisko2 = Jóźwiak| imię2 = Krzysztof | autor link2 = |tytuł = Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR| wydawca = | miejsce =| rok = | strony = | isbn =}}</ref> jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do [[Łódź|Łodzi]]. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR.


Drugim dyrektorem szkoły była [[Celina Budzyńska]] (1945–1957)<ref>Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, ''Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR'', Warszawa 2000, s. 143.</ref>. Funkcję zastępcy dyrektora pełniła w tym samym okresie [[Romana Granas]] (w latach po [[Odwilż gomułkowska|przełomie 1956 r.]] zaliczana do grona „[[Puławianie|puławian]]”).
Drugim dyrektorem szkoły była [[Celina Budzyńska]] (1945–1957)<ref>Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: ''Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR'', Warszawa 2000, s. 143.</ref>. Funkcję zastępcy dyrektora pełniła w tym samym okresie [[Romana Granas]] (w latach po [[Odwilż gomułkowska|przełomie 1956 r.]] zaliczana do grona „[[Puławianie|puławian]]”).


== Siedziba ==
Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy [[Aleja Tadeusza Kościuszki w Łodzi|al. T. Kościuszki]] 65, w budynku działającego do 1945 [[Niemieckie Gimnazjum Reformowane w Łodzi|Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego]]. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51<ref>Książka telefoniczna Łodzi na 1946 r. s. 18.</ref>.
Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy [[Aleja Tadeusza Kościuszki w Łodzi|al. T. Kościuszki]] 65, w budynku działającego do 1945 [[Niemieckie Gimnazjum Reformowane w Łodzi|Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego]]. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51<ref>Książka telefoniczna Łodzi na 1946 r. s. 18.</ref>.


Linia 50: Linia 51:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Czesław Kozłowski: ''Namiestnik Stalina''. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1993. {{ISBN|8370662331}}
* Czesław Kozłowski: ''Namiestnik Stalina'', Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1993, {{ISBN|8370662331}}
* Włodzimierz Janowski, [[Aleksander Kochański]]: ''Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990''. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2000, s. 166. {{ISBN|83-88490-03-6}}
* Włodzimierz Janowski, [[Aleksander Kochański]]: ''Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990'', Instytut Studiów Politycznych PAN Warszawa 2000, s. 166, {{ISBN|83-88490-03-6}}
* {{Cytuj|autor = Bartosz Cichocki; Krzysztof Jóźwiak |tytuł = Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR |data = 2006 |isbn = 83-7436-041-0 |inni = Marcin Kula (wstęp); Romuald Turkowski (wstęp) |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Trio |oclc = 830835946 }}
* {{Cytuj|autor = Bartosz Cichocki; Krzysztof Jóźwiak |tytuł = Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR |data = 2006 |isbn = 83-7436-041-0 |inni = Marcin Kula (wstęp); Romuald Turkowski (wstęp) |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Trio |oclc = 830835946 }}



Wersja z 06:04, 23 cze 2020

Centralna Szkoła Partyjna PZPR
Ilustracja
b. siedziba Szkoły w al. Tadeusza Kościuszki 65 (-1952)
Data założenia

1944

Data likwidacji

1957

Typ

szkoła partyjna PPR a później PZPR

Państwo

 Polska

Adres

Łódź, Warszawa

Rektor

Celina Budzyńska

brak współrzędnych

Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego (CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne PPR, a od 1948 PZPR. Od 21 marca 1950 im. Juliana Marchlewskiego. Do 14 sierpnia 1952 mieściła się w Łodzi, następnie w Warszawie.

Historia i działalność

Powstała w 1944 w Lublinie[1] jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do Łodzi. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR.

Drugim dyrektorem szkoły była Celina Budzyńska (1945–1957)[2]. Funkcję zastępcy dyrektora pełniła w tym samym okresie Romana Granas (w latach po przełomie 1956 r. zaliczana do grona „puławian”).

Siedziba

Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy al. T. Kościuszki 65, w budynku działającego do 1945 Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51[3].

Dyrektorzy[4]

Zobacz też

Przypisy

  1. Bartosz Cichocki, Krzysztof Jóźwiak: Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR.
  2. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR, Warszawa 2000, s. 143.
  3. Książka telefoniczna Łodzi na 1946 r. s. 18.
  4. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990, red. Krzysztof Persak, Warszawa 2000, s. 143.

Bibliografia

  • Czesław Kozłowski: Namiestnik Stalina, Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1993, ISBN 83-7066-233-1
  • Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990, Instytut Studiów Politycznych PAN Warszawa 2000, s. 166, ISBN 83-88490-03-6
  • Bartosz Cichocki, Krzysztof Jóźwiak, Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR, Marcin Kula, Romuald Turkowski, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2006, ISBN 83-7436-041-0, OCLC 830835946.