Celina Budzyńska

Celina Budzyńska
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1907 ; Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	1 lipca 1993 ; Warszawa, Polska
	Poseł I kadencji Sejmu PRL
Okres	od 20 listopada 1952; do 20 listopada 1956
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Celina Budzyńska z domu Wleklińska (ur. 15 lutego 1907 w Warszawie, zm. 1 lipca 1993 w Warszawie) – polska działaczka komunistyczna, zastępca członka KC PZPR (1952–1962), posłanka na Sejm PRL I kadencji.

Życiorys

Pochodziła z rodziny o bogatych tradycjach rewolucyjnych i komunistycznych; była córką bojowca PPS Wacława i działaczki SDKPiL, siostrzenicą działacza SDKPiL i KPP Juliana Bruna, bratanicą Heleny Bobińskiej (żony działacza KPP Stanisława Bobińskiego) i Heleny (żony działacza komunistycznego Szczepana Rybackiego). Od 1923 w Związku Młodzieży Komunistycznej (w 1930 przemianowanego na Komunistyczny Związek Młodzieży Polski). W 1927 poprzez Wolne Miasto Gdańsk wyjechała do ZSRR, gdzie skończyła Komunistyczny Uniwersytet Mniejszości Narodowych Zachodu (KUMNZ), trzy lata studiowała w Wyższym Instytucie Pedagogicznym im. A. Hercena w Leningradzie.

W okresie „wielkiej czystki”, po aresztowaniu 10 czerwca 1937 przez NKWD męża Stanisława Budzyńskiego, również aresztowana w lipcu 1937 i skazana na 8 lat łagru jako członek rodziny wroga ludu. Zwolniona w 1945, wróciła do Polski. Należała do Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1952–1962 była zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Była dyrektorką Centralnej Szkoły PPR w Łodzi, a od 1948 do 1957 Centralnej Szkoły Partyjnej PZPR (do 1952 w Łodzi, następnie w Warszawie)^[1]. Pełniła mandat posła na Sejm I kadencji (1952–1956). W latach pięćdziesiątych związana z „frakcją” puławian^[2]. W latach 70. XX w. współpracowała z KOR, później z „Solidarnością”. Po wprowadzeniu stanu wojennego wystąpiła z PZPR.

Trzykrotnie zamężna. Jej pierwszym i trzecim mężem był działacz ZMK, KZMP i KPP Zygmunt Trawiński, dyrektor sowchozu „Komsomolec”, a drugim działacz SDKPiL i KPP Stanisław Budzyński.

Pochowana na wojskowych Powązkach (kwatera 35C-3-5)^[3].

Publikacje autorstwa C. Budzyńskiej

C. Budzyńska, Strzępy rodzinnej sagi, Wyd. ŻIH, Warszawa 1997, s. 527 (pośmiertnie wydane wspomnienia).
C. Budzyńska, Bohdan Żołątkowski (1905–1941).
C. Budzyńska, Ignacy Tom ps. „Janusz” (1902–1937).

Przypisy

↑ Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR, wyd. ISP PAN 2000, s. 143.
↑ Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.

Bibliografia

T. Torańska, Oni, Warszawa 2004.
Cz. Kozłowski, Namiestnik Stalina, Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1993.

[Włodzimierz_Janowski-1] Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR, wyd. ISP PAN 2000, s. 143.

[Eisler-2] Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.

[cmentarzekomunalne.com--3] Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.

[1]

[2]

[3]