Przejdź do zawartości

Franciszek Henryk Nowicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rescuing 3 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
drobne techniczne, WP:SK+mSK+ToS
Linia 23: Linia 23:
Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – ''Poezje'', składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. ''Hermana i Dorotę'' [[Johann Wolfgang von Goethe|Goethego]]).
Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – ''Poezje'', składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. ''Hermana i Dorotę'' [[Johann Wolfgang von Goethe|Goethego]]).


Był zamiłowanym turystą górskim. M. in. 23 lipca 1897 r. wszedł na [[Babia Góra|Babią Górę]] - do końca życia stanął na tym szczycie łącznie 50 razy<ref>Aleksy Siemionow: ''Pierwsza księga pamiątkowa z Diablaka z lat 1894-97'' [w:] „Prace Babiogórskie” 1981 (red. Tomasz Nowalnicki), wyd. Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Babiej Górze, Kraków 1982, s. 35-39</ref>!
Był zamiłowanym turystą górskim. M. in. 23 lipca 1897 r. wszedł na [[Babia Góra|Babią Górę]] do końca życia stanął na tym szczycie łącznie 50 razy<ref>Aleksy Siemionow: ''Pierwsza księga pamiątkowa z Diablaka z lat 1894-97'' [w:] „Prace Babiogórskie” 1981 (red. Tomasz Nowalnicki), wyd. Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Babiej Górze, Kraków 1982, s. 35-39</ref>!
5 lutego 1901 r. przedstawił [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Towarzystwu Tatrzańskiemu]] projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie [[Buczynowe Turnie|Buczynowych Turni]] w [[Tatry|Tatrach]], nazwaną potem [[Przełęcz Nowickiego|Przełęczą Nowickiego]].
5 lutego 1901 r. przedstawił [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Towarzystwu Tatrzańskiemu]] projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie [[Buczynowe Turnie|Buczynowych Turni]] w [[Tatry|Tatrach]], nazwaną potem [[Przełęcz Nowickiego|Przełęczą Nowickiego]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==

{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
# {{Cytuj stronę| url=http://z-ne.pl/t,haslo,pol,tatry,0,0,3410,nowicki_franciszek_henryk.html | tytuł =''Wielka encyklopedia tatrzańska'', hasło "Nowicki, Franciszek Henryk" | data dostępu = 24.11.2008 | autor=Zofia | autor2=Witold Henryk Paryscy | autor link=Zofia Radwańska-Paryska | autor link2=Witold Henryk Paryski}}
* {{Cytuj stronę| url=http://z-ne.pl/t,haslo,pol,tatry,0,0,3410,nowicki_franciszek_henryk.html | tytuł =''Wielka encyklopedia tatrzańska'', hasło "Nowicki, Franciszek Henryk" | data dostępu = 24.11.2008 | autor=Zofia | autor2=Witold Henryk Paryscy | autor link=Zofia Radwańska-Paryska | autor link2=Witold Henryk Paryski}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 20:00, 2 sty 2022

Franciszek Henryk Siła-Nowicki
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1864
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 września 1935
Zawoja

Zawód, zajęcie

poeta

Franciszek Henryk Siła-Nowicki (ur. 29 stycznia 1864 w Krakowie, zm. 3 września 1935 w Zawoi) – poeta polski okresu Młodej Polski, taternik, działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca Orlej Perci.

Syn Maksymiliana Nowickiego, zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry Franciszka Kasparka, prawnika, rektora UJ.

Za czasów studenckich współredaktor (wraz z m.in. Kazimierzem Tetmajerem, Andrzejem Niemojewskim i Arturem Górskim) socjalizującego czasopisma „Ognisko”, po latach współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej, od 1894 roku nauczyciel gimnazjalny. Od 1924 roku na emeryturze, w 1934 został członkiem honorowym Związku Zawodowego Literatów Polskich.

Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – Poezje, składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. Hermana i Dorotę Goethego).

Był zamiłowanym turystą górskim. M. in. 23 lipca 1897 r. wszedł na Babią Górę – do końca życia stanął na tym szczycie łącznie 50 razy[1]! 5 lutego 1901 r. przedstawił Towarzystwu Tatrzańskiemu projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie Buczynowych Turni w Tatrach, nazwaną potem Przełęczą Nowickiego.

Przypisy

  1. Aleksy Siemionow: Pierwsza księga pamiątkowa z Diablaka z lat 1894-97 [w:] „Prace Babiogórskie” 1981 (red. Tomasz Nowalnicki), wyd. Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Babiej Górze, Kraków 1982, s. 35-39

Bibliografia

Linki zewnętrzne