Irena Jurgielewiczowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Niewyspany (dyskusja | edycje) m revert |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Irena Jurgielewiczowa''' (ur. [[13 stycznia]] [[1903]] w [[Działoszyn]]ie k. [[Wieluń|Wielunia]] - zm. [[Maj 2003#28 maja 2003|28 maja 2003]] w [[Warszawa|Warszawie]] w wieku 100 lat) - powieściopisarka, [[pedagog]], autorka wielu prac dotyczących czytelnictwa i dydaktyki. |
'''Irena Jurgielewiczowa''' (ur. [[13 stycznia]] [[1903]] w [[Działoszyn]]ie k. [[Wieluń|Wielunia]] - zm. [[Maj 2003#28 maja 2003|28 maja 2003]] w [[Warszawa|Warszawie]] w wieku 100 lat) - powieściopisarka, [[pedagog]], autorka wielu prac dotyczących czytelnictwa i dydaktyki. |
||
Ukończyła filologię polską na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. W [[1928]] uzyskała stopień doktora za rozprawę "Technika powieści [[Stefan Żeromski|Stefana Żeromskiego]]". Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w [[1933]] na łamach czasopisma "[[Wiedza i Życie]]" jako eseistka. |
Ukończyła filologię polską na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. W [[1928]] uzyskała stopień doktora za rozprawę "Technika powieści [[Stefan Żeromski|Stefana Żeromskiego]]". Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w [[1933]] na łamach czasopisma "[[Wiedza i Życie]]" jako eseistka. |
||
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem [[Armia Krajowa|AK]]. Po [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w [[1946]]. |
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem [[Armia Krajowa|AK]]. Po [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w [[1946]]. |
||
W latach [[1947]]-[[1950]] prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach [[1950]]-[[1954]] była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem [[Stowarzyszenie Pisarzy Polskich|Stowarzyszenia Pisarzy Polskich]]. |
W latach [[1947]]-[[1950]] prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach [[1950]]-[[1954]] była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem [[Stowarzyszenie Pisarzy Polskich|Stowarzyszenia Pisarzy Polskich]]. |
||
Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych - "Historia o czterech warszawskich pstroczkach" (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: "O chłopcu, który szukał domu" (1957), "Kajtek, warszawski szpak" (1958), "Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla" (1960). |
|||
Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: "Niespokojne godziny" (1964), "Wszystko inaczej" (1968), "Ważne i nieważne" (1971), a przede wszystkim "Ten obcy" (1961). Książka ta została umieszczona w 1964 r. na Liście Honorowej im. H. Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków. |
|||
==Twórczość== |
==Twórczość== |
Wersja z 00:35, 27 lut 2007
Irena Jurgielewiczowa (ur. 13 stycznia 1903 w Działoszynie k. Wielunia - zm. 28 maja 2003 w Warszawie w wieku 100 lat) - powieściopisarka, pedagog, autorka wielu prac dotyczących czytelnictwa i dydaktyki.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 uzyskała stopień doktora za rozprawę "Technika powieści Stefana Żeromskiego". Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w 1933 na łamach czasopisma "Wiedza i Życie" jako eseistka.
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem AK. Po powstaniu warszawskim przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w 1946. W latach 1947-1950 prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1950-1954 była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych - "Historia o czterech warszawskich pstroczkach" (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: "O chłopcu, który szukał domu" (1957), "Kajtek, warszawski szpak" (1958), "Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla" (1960).
Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: "Niespokojne godziny" (1964), "Wszystko inaczej" (1968), "Ważne i nieważne" (1971), a przede wszystkim "Ten obcy" (1961). Książka ta została umieszczona w 1964 r. na Liście Honorowej im. H. Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków.
Twórczość
- 1948 Historia o czterech pstroczkach
- 1948 Warszawa-serce Polski
- 1949 Literatura najłatwiejsza
- 1951 Osiem lalek i jeden miś (sztuka)
- 1954 KETSIS, Lubiński szczur
- 1957 O chłopcu, który szukał domu
- 1958 Kajtek, warszawski szpak
- 1960 Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla
- 1961 albo 1962 Ten obcy
- 1963 Rozbita szyba (opowiadanie)
- 1964 Niespokojne godziny
- 1966 Tort orzechowy (opowiadanie)
- 1968 Wszystko inaczej (powieść obyczajowa; szóstoklasistka ma poprawkę z geografii, w czasie wakacji pomaga jej licealista, oboje muszą także rozwiązać konflikty z rodzicami, łatwo przewidywalne zakończenie)
- 1969 Niebezpieczna przygoda (opowiadanie)
- 1971 Ważne i nieważne
- 1975 Inna? (dalszy ciąg Tego obcego; na podstawie powieści zrealizowano film fabularny)
- 1982 Strategia czekania
- Wiewiórcza mama