Stanisław Czerny (oficer)
 podpułkownik intendent
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 października 1963 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
3 Pułk Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Stanisław Czerny (ur. 10 sierpnia 1889 w Wygnance, zm. 12 października 1963 w Szczecinie) – podpułkownik intendent Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 10 sierpnia 1889 roku w rodzinie Teodora i Józefy. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Buczaczu, gdzie w 1909 zdał egzamin dojrzałości[1]. Działał w Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie” i w Polskiej Drużynie Strzeleckiej w Czortkowie. Przed 1914 uzyskał absolutorium na studiach prawa.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 29 sierpnia 1914. Służył w 3 pułku piechoty w składzie II Brygady, od lipca 1915 w 1 pułku artylerii, od września do grudnia 1917 w Stacji Zbornej we Lwowie, od kwietnia 1918 służył w szeregach c. i k. armii.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego w listopadzie 1918. Został mianowany podporucznikiem 26 grudnia 1918. Był przydzielony do Komisji Poborowej nr 4. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[2]. W 1923 jako oficer nadetatowy Okręgowego Zakładu Gospodarczego VI we Lwowie, kształcił się na II roczniku Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie[3]. 31 marca 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[4]. W latach 1924–1933 pełnił służbę w 7 Okręgowym Szefostwie Intendentury w Poznaniu, a następnie w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu[5][6][7]. 29 stycznia 1932 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów intendentów[8]. W maju 1936, pełniąc funkcję szefa intendentury w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu został wybrany skarbnikiem zarządu Okręgowego Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego w Przemyślu[9]. W 1939 roku pełnił służbę w Departamencie Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku szefa Wydział Kwaterunkowego[10]. Pod koniec lat 30. pełnił funkcję prezesa oddziału Związku Legionistów Polskich w Przemyślu[11].
Zmarł 12 października 1963 roku. Został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 33A-11-18)[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[14]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[15]
- Srebrny Krzyż Zasługi
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1909. Buczacz: 1909, s. 74.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1316.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 57, 1503.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 172.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 57, 1157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 771, 784.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 314, 472.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 97.
- ↑ Nowy zarząd Tow. Przyjaciół Strzelców w Przemyślu. „Wschód”. Nr 13, s. 9, 30 maja 1936.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 440.
- ↑ Związek Legionistów Polskich 1936–1938. Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich. Warszawa: 1938, s. 76.
- ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Stanisław Czerny. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2021-05-29].
- Absolwenci Gimnazjum Buczackiego
- Członkowie Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”
- Członkowie Polskich Drużyn Strzeleckich
- Członkowie terytorialnych władz organizacyjnych Związku Legionistów Polskich
- Ludzie związani z Czortkowem
- Ludzie związani z Poznaniem
- Ludzie związani z Przemyślem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Centralnym w Szczecinie
- Podpułkownicy intendenci II Rzeczypospolitej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1963
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze artylerii Legionów Polskich