Stanisław Karubin
7 zwycięstw | |
sierżant pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
Odznaczenia | |
Stanisław[1] Karubin (ur. 29 października 1915 w Woźnikach, zginął 12 sierpnia 1941 w Horn Crag Eskdale, w Anglii) – sierżant pilot Wojska Polskiego, sierżant (ang. Sergeant) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej.
Życiorys
Był jednym z 8 dzieci Wojciecha i Sotery z domu Cibor. Po ukończeniu nauki w Szkole Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich przydzielony został do 111 Eskadry Myśliwskiej. W jej składzie walczył w kampanii wrześniowej tocząc 21 walk powietrznych. 3 września zestrzelił samolot Messerschmitt Bf 110.
Przez Rumunię i Grecję dotarł do Francji 23 stycznia 1940 roku. W kampanii francuskiej 1940 r. walczył w składzie klucza mjr pil. Zdzisława Krasnodębskiego - I Klucz Kominowy (Kr), przydzielonego do francuskiego I/55 Dywizjonu Myśliwskiego i 3 kwietnia zestrzelił jeden samolot Dornier Do 17[2] lub Do-215.
Po kapitulacji Francji przypłynął do Anglii, gdzie otrzymał numer służbowy P-793420. Następnie walczył w bitwie o Anglię, w składzie 303 Dywizjonu Myśliwskiego "Warszawskiego" im. Tadeusza Kościuszki. Odniósł pięć pewnych zwycięstw, między innymi 31 sierpnia 1940 r. zestrzelił samolot Messerschmitt Bf 109. 6 września sam został zestrzelony i ranny. Ratował się skokiem ze spadochronem. 18 września odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Po wykonaniu tury lotów bojowych przydzielony został do 55 OTU w Usworth. W dniu 12 sierpnia 1941 r., powracając z lotu treningowego na samolocie Hawker Hurricane, wychodząc z chmur do lądowania, zderzył się z wyniosłością terenu (750 metrów) w Horn Crag Eskdale (w identyczny sposób zginął wówczas również por. pil Zygmunt Höhne, absolwent ostatniej XIII Promocji szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie). Pochowany został na cmentarzu w Casteltown koło Sunderland.
Zestrzelenia
Na liście Bajana sklasyfikowany został na 25 pozycji z 7 pewnymi zestrzeleniami samolotów Luftwaffe.
Zestrzelenia pewne:
- Bf 110 - 3 września 1939
- Do 17 lub Do-215 - 3 kwietnia 1940
- Bf 109 - 31 sierpnia 1940 (pilotował Hurricane R2688/F) [3]
- 2 Bf 109 - 5 września 1940 [4]
- He-111 - 6 września 1940 (zestrzelony, ranny w nogę)
- ? - 30 września 1940
- Bf 109 - 5 października 1940
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari - 18 września 1940, nr 08827
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Polowa Odznaka Pilota
- brytyjski Distinguished Flying Medal
- ↑ W Dywizjonie 303 Arkadego Fiedlera: Stefan
- ↑ według R. Kinga zestrzelenie prawdopodobne
- ↑ R. King, Dywizjon 303, str.79
- ↑ Arkady Fiedler opisał walkę w rozdziale „A gdy kul zabrakło…” książki Dywizjon 303
Bibliografia
- Olgierd Cumft i Hubert Kazimierz Kujawa, Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. I, s. 316-317.
- Jerzy Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0760-4.
- Wacław Król, Polskie skrzydła nad Francją, Wydawnictwo "Książka i Wiedza", Warszawa 1986, ISBN 83-05-11473-2, s. 221-222.
- Arkady Fiedler, Dywizjon 303,
- Tomasz Demidowicz "Lotnicy Podlasia. Słownik biograficzny", Biała Podlaska 2005, s. 87.
- Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012. ISBN 978-83-7243-979-6.
- Asy myśliwskie Polski II wojny światowej
- Podoficerowie lotnictwa II RP
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Podoficerowie Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie
- Lotnicy Francuskich Sił Powietrznych
- Lotnicy RAF
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Odznaką Pilota
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Polacy odznaczeni Distinguished Flying Cross (Wielka Brytania)
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 1941