Stanisław Kołodziejski (oficer)

Stanisław Witold Kołodziejski
Jarosław
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1891 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1915 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier;
Formacja	Związek Strzelecki; Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk piechoty; 5 pułk piechoty; 3 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa: bitwa pod Konarami †;
	Odznaczenia

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Bolesława (urzędnika miejskiego) i Marii z domu Tetmajer^[1].

Ukończył szkołę realną we Lwowie, następnie studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od stycznia 1912 r. działał w Związku Strzeleckim, kończąc kurs oficerski tej organizacji. W sierpniu 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, w których otrzymał przydział na stanowisko dowódcy plutonu w 4 kompanii I batalionu 1 pułku piechoty. 9 października tegoż roku został mianowany na stopień podporucznika piechoty. W grudniu 1914 r. przebywał na leczeniu w Cieplicach. Następnie (w styczniu 1915 r.) objął dowodzenie nad III plutonem 1 kompanii w VI batalionie I Brygady Legionów Polskich^[c]^[1]^[2].

Wyróżnił się w dniu 1 czerwca 1915 roku podczas walk pod Żernikami, w trakcie bitwy pod Konarami. Wówczas to podczas uderzenia grenadierów rosyjskich na austriacką 25 Dywizję Piechoty, pozostał przed własnymi pozycjami dowodząc wysuniętą placówką. Okrążony przez wroga, po walce na granaty i bagnety, odrzucił go i doprowadził swych żołnierzy do macierzystego batalionu. Wielokrotnie ranny podczas tej walki, został przewieziony do szpitala garnizonowego w Krakowie, gdzie zmarł po dwóch miesiącach^[2]. Za ten czyn odznaczony został w późniejszym okresie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Nadanie to zostało następnie potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L. 13000.VM z dnia 17 maja 1922 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z dnia 4 stycznia 1923 roku)^[3].

Stanisław Kołodziejski nie zdążył założyć rodziny^[1]. Spoczywa w kwaterze „A” cmentarza Rakowickiego w Krakowie^[d].

Za pracę w dziele odzyskania niepodległości został, na mocy zarządzenia prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego z dnia 15 czerwca 1932 roku, odznaczony pośmiertnie Krzyżem Niepodległości.

↑ Dane pochodzą z kartoteki personalno-odznaczeniowej udostępnionej na stronach Wojskowego Biura Historycznego.
↑ Data i miejsce śmierci podane zostały na podstawie danych zawartych w „Wykazie Legionistów Polskich 1914-1918” zamieszczonym na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. W pracy „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” pod redakcją Bogusława Polaka podano, że Stanisław Kołodziejski zmarł z ran w dniu 3 czerwca 1915 r. i spoczął w zbiorowej mogile pod Opatowem.
↑ Od grudnia 1914 roku VI batalion I Brygady Legionów Polskich wchodził w skład 5 pułku piechoty, a następnie w skład (nieformalnego) 3 pułku piechoty.
↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie - lokalizator grobów (https://www.zck-krakow.pl/locator).
↑ Monitor Polski Nr 140 z 21 czerwca 1932 roku, poz. 172, str. 2 (http://www.prawo.egospodarka.pl/akty/monitor-polski/1932/140/172).