Stanisławów (powiat sieradzki)
wieś | |
Stanisławów koło Złoczewa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
176 m n.p.m. |
Liczba ludności |
71 (2019) |
Strefa numeracyjna |
43 |
Kod pocztowy |
98-270[2] |
Tablice rejestracyjne |
ESI |
SIMC |
0722667 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego | |
Położenie na mapie gminy Złoczew | |
51°27′28″N 18°34′46″E/51,457778 18,579444[1] | |
Strona internetowa |
Stanisławów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Złoczew.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0722673 | Kamasówka | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś Stanisławów znana jest już od XVII wieku. Wieś założono w maju 1673 roku. Według spisu z 1796 roku we wsi było 4 rodzin posiadających gospodarstwa chałupnicze i jeden rzemieślnik. Wysiewano 35 szefli zboża, z łask zbierano 9 wozów siana. Obsadę zwierzęcą stanowiły: 2 konie, 12 wołów oraz 4 krowy[5].
W 1827 roku Stanisławów zamieszkiwało już 116 osób żyjących w 9 domach. W zestawieniu z roku 1881 pod tą nazwą sklasyfikowano 2 jednostki osadnicze: wieś i jednodworcową osadę leśną. W tym czasie w Stanisławowie było 21 domów[6].
W 1917 roku powstała Ochotnicza Straż Pożarna, która działa do dzisiaj[5].
W latach dwudziestych XX wieku w jednoklasowej szkole uczył Stanisław Janicki, a później Stanisław Podoba. Z czasem podwyższono stopień organizacyjny placówki do poziomu szkoły 2-klasowej. Na początku lat trzydziestych dwóch nauczycieli opiekowało się 112 uczniami, dla których lekcje odbywały się w dwóch budynkach. Sala o powierzchni 46 m. kw. mieściła się w lokalu własnym, a izbę o powierzchni 29 m. kw. wynajmowano u miejscowego gospodarza[5].
W okresie międzywojennym w Stanisławowie hodowlą pszczół zajmował się Józef Bieniek. Posiadał on dużą pasiekę składającą się z ponad 40 uli. W styczniu 1945 roku wieś została prawie doszczętnie zniszczona przez wycofujących się żołnierzy niemieckich. Po wojnie została odtworzona, ale już w mniejszej skali[7].
W 1935 roku w szeregach Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej „Wici” było 57 mieszkańców Stanisławowa[5].
20 czerwca 1941 roku wywieziono około 30-35 mieszkańców na roboty do Rzeszy. Akcję przeprowadzili żandarmi i osadnicy niemieccy z Wołynia. Wszyscy wysiedleni wrócili po wojnie[5].
Wieś zamieszkuje obecnie (2019) 71 osób. Sołectwo liczy razem 15 gospodarstw.
Sołtysem sołectwa, które ma powierzchnię 142 ha, jest pani Dorota Miernicka (2019)[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 127914
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1190 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d e Opracowanie, Monografia Złoczewa, 2017, ISBN 978-83-948991-0-3 .
- ↑ Praca zbiorowa, Monografia Złoczewa, 2017, ISBN 978-83-948991-0-3 .
- ↑ Praca zbiorowa, Sieradzki rocznik muzealny. Tom 15. 2014-2019, „Sieradzki rocznik muzealny. Tom 15. 2014-2019”, 2019 .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej - Urząd Miejski w Złoczewie - Sołectwa - Stanisławów [online], bip.zloczew.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).