Stanisław Ostrowski (nauczyciel)

Stanisław Ostrowski
Brzechwa
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1891 ; Sławota, Wołyń
Data i miejsce śmierci	2 lipca 1974 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	nauczyciel, filolog klasyczny
	Odznaczenia
	;

Stanisław Ostrowski ps. „Brzechwa” (ur. 22 listopada 1891 w Sławocie na Wołyniu, zm. 2 lipca 1974 w Warszawie) – polski nauczyciel, filolog klasyczny, major Wojska Polskiego, powstaniec warszawski, dyrektor VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1945–1951). Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Filologicznego (1969)^[1].

Życiorys

Absolwent polskiego Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu. W 1916 roku ukończył studia filologiczne na Uniwersytecie w Petersburgu, a w 1918 roku został kandydatem nauk historyczno-filologicznych. Od 1912 roku pracował jako nauczyciel, m.in. w Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu^[2].

W 1919 dzięki wsparciu Maksyma Gorkiego zorganizował pierwszą placówkę Polskiego Czerwonego Krzyża dla polskich jeńców. W 1920 roku powrócił do Polski i w 1921 roku podjął pracę w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana, gdzie uczył greki i łaciny. Od 1920 roku pracował w Polskim Towarzystwie Filologicznym. W listopadzie 1939 roku został dyrektorem Gimnazjum im. T. Reytana; w czasie okupacji niemieckiej prowadził tajne nauczanie^[2].

W 1944 roku, jako major rezerwy „Brzechwa”, zgłosił się ochotniczo do powstania warszawskiego. W marcu 1945 roku powrócił do Warszawy i zajął się organizacją Gimnazjum im. T. Reytana w jego dawnej siedzibie na Rakowieckiej 23. Organizował też filię Gimnazjum im. T. Reytana w Skolimowie i w Konstancinie. Szkoła w Skolimowie we wrześniu 1946 się usamodzielniła. Po wojnie był od 1945 do 1950 roku dyrektorem Liceum im. T. Reytana^[3]. W lipcu 1950 roku został odwołany ze stanowiska dyrektora ze względu na to, że był związany z ideami Armii Krajowej i Szarych Szeregów. Zrehabilitowany w 1958 roku. Prowadził zajęcia na Uniwersytecie Warszawskim w Katedrze Filologii Klasycznej. Kierował studium języków obcych Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uczył rosyjskiego. Uczył też łaciny i rosyjskiego na Akademii Teologii Katolickiej.

Miał córkę Wandę. Napisał podręczniki do nauki łaciny^[4]^[5].

Odznaczenia

Dodatkowe informacje znajdują się w artykułach w prasie^[6]^[7]^[8].

Przypisy

↑ Antiquorum non immemores... Polskie Towarzystwo Filologiczne (1893–1993). Księga zbiorowa. Warszawa – Wrocław: Polskie Towarzystwo Filologiczne. Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytetu Warszawskiego, 1999, s. 314. ISBN 83-901603-8-2.
↑ ^a ^b Labor Omnia Vincit. W: Dorota Nadgrabska: Od Smolnej Dolnej do Wiktorskiej (wydanie jubileuszowe z okazji obchodów „Stulecia Reytana 1905–2005”). Warszawa: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół VI LO im. T. Reytana w Warszawie, 2005, s. 13. Cytat: „Jesienią 1940 r. zorganizowane zostały tajne komplety, których kierownikiem był dyrektor szkoły Stanisław Ostrowski [...] Po aresztowaniu dyrektora przez Gestapo funkcję kierownika kompletów i dyrektora szkoły pełnił matematyk Henryk Radecki [...]”.
↑ Halina Żuberek: Stanisław Ostrowski (1891–1974). W: Barbara Brzuska: Vita memoriae, magistra vitae: Nauczanie języków klasycznych i kultury antycznej w gimnazjum i liceum państwowym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, 2005, s. 109. ISBN 83-89663-31-7.
↑ S. Ostrowski, S. Staszczyk, Varia. Lingua, agricola, miles, civis, civitas, populares, nosce finitimum carmina. Podręcznik do nauki języka łacińskiego dla gimnazjów, kursów przyśpieszonych i samouków (teksty, gramatyka), Warszawa 1946 (maszynopis powielany).
↑ Stanisław Ostrowski, Libellus. Podręcznik do nauki języka łacińskiego dla gimnazjów, kursów przyśpieszonych i samouków, Warszawa 1946.
↑ J. Kasprzycki. Klara i Stanisław. „Życie Warszawy”, 1990.
↑ J. B. Deczkowski. Imieniny. „Stolica”, 1960.
↑ J. B. Deczkowski. Gestapo w Gimnazjum im. T. Reytana. „Warszawski Tygodnik Kulturalny”, 1969.

[1] Antiquorum non immemores... Polskie Towarzystwo Filologiczne (1893–1993). Księga zbiorowa. Warszawa – Wrocław: Polskie Towarzystwo Filologiczne. Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytetu Warszawskiego, 1999, s. 314. ISBN 83-901603-8-2.

[nadgrabska2006-2] Labor Omnia Vincit. W: Dorota Nadgrabska: Od Smolnej Dolnej do Wiktorskiej (wydanie jubileuszowe z okazji obchodów „Stulecia Reytana 1905–2005”). Warszawa: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół VI LO im. T. Reytana w Warszawie, 2005, s. 13. Cytat: „Jesienią 1940 r. zorganizowane zostały tajne komplety, których kierownikiem był dyrektor szkoły Stanisław Ostrowski [...] Po aresztowaniu dyrektora przez Gestapo funkcję kierownika kompletów i dyrektora szkoły pełnił matematyk Henryk Radecki [...]”.

[zuberek2005-3] Halina Żuberek: Stanisław Ostrowski (1891–1974). W: Barbara Brzuska: Vita memoriae, magistra vitae: Nauczanie języków klasycznych i kultury antycznej w gimnazjum i liceum państwowym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, 2005, s. 109. ISBN 83-89663-31-7.

[ostrowski1946a-4] S. Ostrowski, S. Staszczyk, Varia. Lingua, agricola, miles, civis, civitas, populares, nosce finitimum carmina. Podręcznik do nauki języka łacińskiego dla gimnazjów, kursów przyśpieszonych i samouków (teksty, gramatyka), Warszawa 1946 (maszynopis powielany).

[ostrowski1946b-5] Stanisław Ostrowski, Libellus. Podręcznik do nauki języka łacińskiego dla gimnazjów, kursów przyśpieszonych i samouków, Warszawa 1946.

[kasprzycki1990-6] J. Kasprzycki. Klara i Stanisław. „Życie Warszawy”, 1990.

[deczkowski1960-7] J. B. Deczkowski. Imieniny. „Stolica”, 1960.

[deczkowski1969-8] J. B. Deczkowski. Gestapo w Gimnazjum im. T. Reytana. „Warszawski Tygodnik Kulturalny”, 1969.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]