Stara Gradiška (obóz koncentracyjny)

Stara Gradiška
Konzentrationslager Stara Gradiška
	Podobóz Jasenovac
Typ	obóz koncentracyjny,; obóz śmierci
Odpowiedzialny	Chorwacja (Ustasze)
Rozpoczęcie działalności	sierpień 1941
Zakończenie działalności	kwiecień 1945
Terytorium	Chorwacja
Pierwotne przeznaczenie	zakład karny
Narodowość więźniów	Serbowie
Liczba ofiar	12 790 zidentyfikowanych; (szacunkowo ponad 36 tysięcy)
Komendanci	Miroslav Filipović-Majstorović
Wyzwolony przez	Narodowa Armia Wyzwolenia Jugosławii
	Położenie na mapie Niepodległego Państwa Chorwackiego Stara Gradiška
	45,148611°N 17,246667°E/45,148611 17,246667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stara Gradiška – obóz koncentracyjny i obóz śmierci z czasów II wojny światowej, założony przez ustaszów w sierpniu 1941 na terenie byłego zakładu karnego w Chorwacji^[1]. Podobóz obozu koncentracyjnego Jasenovac.

Przeznaczony głównie dla kobiet i dzieci. Więźniów głodzono, torturowano, stosowano wobec nich eksperymenty medyczne. Zabijano poprzez zagazowanie lub duszenie za pomocą strun fortepianowych^[1].

Od października 1942 roku komendantem był Miroslav Filipović-Majstorović, wyrzucony z zakonu franciszkanin, powszechnie zwany „bratem szatanem”.

Całkowita liczba ofiar obozu wynosi – według różnych źródeł – 36–75 tysięcy. Zidentyfikowano 12 790 ofiar. Większość pomordowanych stanowili Serbowie, wśród nich działaczki ruchu oporu – Magda Bošković(inne języki) i Nada Dimić.

Obóz został wyzwolony w 1945 roku przez partyzantów Tity^[1].

Zobacz też: Sajmište (KL).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Stara Gradiska Concentration Camp. [w:] Find A Grave [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).

[Grav-1] Stara Gradiska Concentration Camp. [w:] Find A Grave [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).

[1]