Przejdź do zawartości

Stare Żabno (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stare Żabno
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

zielonogórskie

Powiat

nowosolski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

1954–61: Stare Żabno
1961–72: Nowa Sól

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

2

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

25

brak współrzędnych

Stare Żabno – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Stare Żabno z siedzibą GRN w Starym Żabnie (od 31 grudnia 1961 w granicach Nowej Soli) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie nowosolskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/18/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Stare Żabno i Kiełcz ze zniesionej gminy Wrociszów w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 25 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1959 do gromady Stare Żabno włączono obszar zniesionej gromady Przyborów w tymże powiecie[8].

31 grudnia 1961 z gromady Stare Żabno wyłączono wieś Stare Żabno (bez przysiółków Nowe Żabno i Stara Wieś), włączając ją do miasta Nowej Soli w tymże powiecie[9]. Tym samym, siedzibą gromady stała się Nowa Sól.

1 stycznia 1972 do gromady Stare Żabno włączono tereny o powierzchni 89 ha z miasta Nowa Sól w tymże powiecie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr V/18/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu nowosolskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 55)
  7. Uchwała Nr XXXVIII/202/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Nowej Soli z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 7 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 38)
  8. Uchwała Nr V/20/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 października 1958 r. o zniesieniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 1 stycznia 1959 r., Nr. 1, Poz. 2); na podstawie wyciągu z uchwały Nr 488/58 Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1958 r. w sprawie zatwierdzenia uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych (...) w przedmiocie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 1 stycznia 1959 r., Nr. 1, Poz. 4)
  9. Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 248
  10. Dz.U. z 1971 r. nr 15, poz. 154
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.