Stefan Kozłowski (1897–1940)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Kozłowski
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1897
Kijów

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

75 Pułk Piechoty
Pułk KOP „Głębokie”,
3 Pułk Piechoty KOP

Główne wojny i bitwy

III powstanie śląskie
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia Medal Niepodległości

Stefan Kozłowski[a] (ur. 23 grudnia 1896?/4 stycznia 1897 w Kijowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 stycznia 1897 w Kijowie, w rodzinie Ludwika i Marii z Andruszewiczów[3]. Członek POW. Uczestnik wojny 1920 i III powstania śląskiego[4].

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W 1924 służył w stopniu porucznika w 75 pułku piechoty[5]. W 1928 jako oficer nadetatowy 75 pp w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 przydzielony był do Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 w Łobzowie[6]. W 1932 roku pozostawał w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty MSWojsk[7]. Od 1933 w Korpusie Ochrony Pogranicza[4]. W 1939 był adiutantem dowódcy pułku KOP „Głębokie”[8].

W kampanii wrześniowej walczył w 3 pułku piechoty KOP jako I adiutant, wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa bez numeru z 1.04.1940. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[9]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji bez daty. Przy szczątkach znaleziono wizytówki[10][11]. Figuruje na liście AM-168-60[12] i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-3-060[11]. Nazwisko Kozłowskiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 060) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 95 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 97 z 1943. W Archiwum Robla nazwisko Kozłowskiego znajduje się: w pakiecie 0211-03 w kalendarzyku z niedatowaną listą nazwisk oficerów,(znaleziony przy szczątkach ppor. rez. Tadeusz Bołdoka); w pakiecie 25-01 jest wymieniony bez imienia, z określeniem stopnia i podaniem adresu, Wilno - Piaski 10 (notatki ołówkiem na certyfikacie MSWojsk. znalezionym przy mjr. Józefie Kiczko).

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976).
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stefan IV Kozłowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 340, 435.
  2. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 144.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-15]..
  4. ↑ a b c d Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, s. 303.
  5. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 299.
  6. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1928, s. 139, 219.
  7. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1932, s. 60, 435.
  8. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik oficerski, 1939: stan na dzień 23 marca 1939, Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003, s. 35.
  9. ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 400.
  10. ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 168.
  11. ↑ a b Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  12. ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 167.
  13. ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Kozłowski_(1897–1940)&oldid=69856545”