Stephanit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
stefanit |
|---|---|
| Skład chemiczny |
antymonowa siarkosól srebra |
| Twardość w skali Mohsa |
2-2,5 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
rombowy |
| Gęstość minerału |
6,2-6,3 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
ołowianoszara, czarna |
| Rysa |
czarna |
| Połysk |
metaliczny |
Stephanit (Stefanit) – minerał z gromady siarkosoli. Jest kruszcem srebra. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiego kolekcjonera minerałów Victora Stephana (1817-1867).
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym tabliczkowym; wykazuje sześcioboczne zarysy. Często tworzy zbliźniaczenia – podwójne i potrójne. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, rozetowych. Także w formie naskorupień, powłok i nalotów. Niekiedy tworzy szczotki krystaliczne. Pod wpływem silnego światła pokrywa się warstwą ciemnej patyny. Łatwo się topi i rozpuszcza w kwasie azotowym. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Często zawiera arsen, kobalt, miedź, żelazo.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Składnik utworów hydrotermalnych i żył kruszcowych. Współwystępuje ze srebrem rodzimym, argentytem, polibazytem, akantytem, tetraedrytem, kwarcem, kalcytem.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Niemcy, Włochy – Sardynia, Wielka Brytania – Kornwalia, Chile, Boliwia, Meksyk, USA, Słowacja.
- W Polsce: stwierdzony w Rudawach Janowickich i Górach Sowich.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- lokalna ruda srebra – 68% Ag,
- poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów[potrzebny przypis].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993 r.
- O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” 1996 r.
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- zdjęcia i artykuł o stephanicie na stronie Webmineral.com (ang.)
- stephanit na stronie Mindat.org (ang.)