Stilon Gorzów Wielkopolski (piłka siatkowa)
| |
| Data założenia |
1960 |
|---|---|
| Debiut w najwyższej lidze |
Sezon 1961/1962 |
| Data rozwiązania |
2002 |
| Państwo | |
Stilon Gorzów Wielkopolski – polski męski klub siatkarski z Gorzowa Wielkopolskiego istniejący w latach 1960–2002.
Historia klubu[edytuj | edytuj kod]
Sekcję piłki siatkowej mężczyzn – jako jedną z sekcji wielosekcyjnego ZKS Stilonu, utworzono w 1960 roku.
Debiut siatkarzy Stilonu w ekstraklasie w sezonie 1961/1962 zakończył się niepowodzeniem. Drużyna nie miała odpowiedniej na I ligę hali i rozgrywała swoje mecze w Zielonej Górze i Szczecinie. Gorzowianie zakończyli rozgrywki z 22 porażkami i zaledwie dziesięcioma zdobytymi setami. W kolejnym sezonie Stilonowcy nie poradzili sobie nawet w II lidze notując spadek do ligi terytorialnej.
Po spadku Stilon uczestniczył przez kolejne kilka lat w rozgrywkach ligi okręgowej, która była najpierw drugim, a po reaktywacji II ligi – trzecim szczeblem rozgrywkowym. Od 1967 do 1975 roku Stilonowcy występowali w lidze międzywojewódzkiej, która została utworzona przez Okręgowe Związki Piłki Siatkowej z Zielonej Góry, Koszalina, Szczecina, a później Zielonej Góry i Poznania. W 1975 roku sekcję siatkarzy ZKS Stilonu przeniesiono do AZS-AWF
W 1983 roku postanowiono ponownie przekazać sekcję do ZKS Stilonu. Drużyna stopniowo wzmacniana, wygrała rozgrywki ligi międzywojewódzkiej sezonu 1983/84, a następnie sezonu 1984/1985. Przez dwa cykle ówczesnych rozgrywek III ligowych Stilon na 64 mecze wygrał wszystkie 64 – uzyskując bilans setów 192:16, jednak aby awansować do II ligi musiał przejść dwustopniowe baraże. W 1984 roku gorzowianie odpadli podczas turnieju w Koszalinie, natomiast w 1985 roku dotarli po 23 latach na centralny szczebel rozgrywek pokonując drużyny z Sosnowca, Nowej Soli, Grudziądza, Radlina i Szczytna. Następnie wygrywając w decydujących o awansie meczach z Baildonem Katowice (dwukrotnie po 3:1 w setach), Stilon awansował po raz drugi w historii na najwyższy poziom rozgrywek. Po spadku w następnym sezonie, gorzowianie przez kolejnych 5 sezonów występowali w niższych klasach rozgrywkowych. W sezonie 1992/93 Stilonowcy wywalczyli ponownie awans do ekstraklasy, pokonując w meczach finałowych rozgrywek ówczesnej Serii B Stal Stocznię Szczecin 3:0 (dwukrotnie w setach 0:3 w Szczecinie i 3:1 w Gorzowie Wielkopolskim). W pierwszym sezonie po awansie Stilon zajął bezpieczne 6 miejsce w rozgrywkach. Przed sezonem 1994/1995 do klubu zatrudniono Huberta Wagnera, od wodzą którego siatkarze Stilonu zajęli najwyższe – 5 miejsce, z dotychczasowych swoich występów w rozgrywkach I ligowych. Przed sezonem 1995/96 po opuszczeniu gorzowskiego klubu przez trenera Wagnera (jego miejsce zajął Waldemar Wspaniały) oraz kilku doświadczonych siatkarzy, postanowiono postawić na młodzież m.in. Sebastiana Świderskiego.
Kolejne lata to zwycięstwo w sezonie 1996/1997 w finale Pucharu Polski 3:0 w setach nad KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle, dwa medale mistrzostw Polski: brązowy w sezonie 1998/1999 (po wygraniu 3:1 w meczach z Bosmanem Morze Szczecin) i srebrny w sezonie 1999/2000 (po przegranej w finale 0:3 w meczach z Mostostalem Azoty Kędzierzyn-Koźle) oraz występy w europejskich pucharach tj. Pucharze Europy Zdobywców Pucharów i Pucharze Top Teams.
W sezonie 2000/2001 Stilon brał udział w rozgrywkach już zawodowej ekstraklasy – Polskiej Lidze Siatkówki, gdzie niespodziewanie spadł z ligi, by w następnym sezonie ponownie powrócić do najwyższej klasy rozgrywkowej. Od sezonu 2002/2003 gorzowski zespół występował już pod szyldem GTPS Gorzów Wielkopolski.
Siatkarze i trenerzy[edytuj | edytuj kod]
W drużynie występowali m.in.: Roman Bartuzi, Jerzy Boguta, Tomasz Borczyński, Andrzej Dworczanin, Michał Gaca, Jerzy Gesternkorn, Roman Grochowski, Karol Hachuła, Paweł Kadłubowski, Marcin Kobiałko, Krzysztof Kocik, Maciej Kowalczuk, Łukasz Kruk, Oktawian Krzyżanowski, Marcin Lubiejewski, Paweł Maciejewicz, Radosław Maciejewicz, Janusz Malinowski, Maciej Nowak, Zdzisław Olejnik, Michał Ozimiński, Tomasz Paluch, Andrzej Przeździecki, Witold Roman, Sebastian Świderski, Jarosław Wojczuk, Stanisław Woźniak, Jerzy Wysocki, Marcin Zarzycki, Jerzy Zwierko i Szymon Żurawski.
Trenerami drużyny byli m.in.: Ryszard Doniek, Wojciech Góra, Andrzej Kaczmarek, Walery Krawczenko, Waldemar Kuczewski, Marian Świątek, Hubert Wagner i Waldemar Wspaniały.
Reprezentanci Polski w barwach klubu[edytuj | edytuj kod]
Lista zawiera wszystkich polskich siatkarzy występujących w drużynie Stilonu Gorzów Wielkopolski, którzy wystąpili w przynajmniej jednym spotkaniu reprezentacji Polski.
- Roman Bartuzi (1985–1995, 2001–2002)
- Łukasz Kruk (1999–2000)
- Maciej Nowak (1989–1998)
- Andrzej Przeździecki (1987–1990)
- Witold Roman (1986–1989)
- Sebastian Świderski (1995–2000)
Mistrzowskie składy[edytuj | edytuj kod]
- Roman Bartuzi
- Tomasz Borczyński
- Karol Hachuła
- Marcin Kobiałko
- Radosław Maciejewicz
- Nikołaj Mariaskin
- Eryk Matuszak
- Zdzisław Olejnik
- Sebastian Świderski
- Jarosław Wojczuk
- Jerzy Zwierko
Trenerzy: Waldemar Wspaniały, Marcin Zarzycki
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Bilans sezon po sezonie[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Polski | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Poziom | Miejsce | ||||
| 1960/1961 | II liga | 2. miejsce[a] | |||
| 1961/1962 | I liga | 12. miejsce | |||
| 1962/1963 | II liga | 9. miejsce | |||
| 1963/1964 | III liga | 2. miejsce | |||
| 1964/1965 | III liga | 4. miejsce | |||
| 1965/1966 | III liga | 2. miejsce | |||
| 1966/1967 | III liga | 2. miejsce | |||
| 1967/1968 | III liga | 1. miejsce[b] | |||
| 1968/1969 | III liga | 1. miejsce[c] | |||
| 1969/1970 | III liga | 3. miejsce | |||
| 1970/1971 | III liga | 1. miejsce[d] | |||
| 1971/1972 | III liga | 4. miejsce | |||
| 1972/1973 | III liga | 4. miejsce | |||
| 1973/1974 | III liga | 3. miejsce | |||
| 1974/1975 | III liga | 5. miejsce | |||
| 1975-1983 | Brak danych | ||||
| 1983/1984 | III liga | 1. miejsce[e] | |||
| 1984/1985 | III liga | 1. miejsce | |||
| 1985/1986 | II liga | 2. miejsce | półfinał | ||
| 1986/1987 | II liga | 1. miejsce | półfinał | ||
| 1987/1988 | I liga | 10. miejsce | |||
| 1988/1989 | II liga | 3. miejsce | |||
| 1989/1990 | II liga | 2. miejsce | półfinał | ||
| 1990/1991 | I liga seria B | 7. miejsce | półfinał | ||
| 1991/1992 | III liga | 1. miejsce | |||
| 1992/1993 | I liga seria B | 1. miejsce | półfinał | ||
| 1993/1994 | I liga seria A | 6. miejsce | 4. miejsce | ||
| 1994/1995 | I liga seria A | 5. miejsce | |||
| 1995/1996 | I liga seria A | 8. miejsce | |||
| 1996/1997 | I liga seria B | 1. miejsce | 1. miejsce | ||
| 1997/1998 | I liga seria A | 6. miejsce | 2. miejsce | ||
| 1998/1999 | I liga seria A | 3. miejsce | ćwierćfinał | ||
| 1999/2000 | I liga seria A | 2. miejsce | 2. miejsce | ||
| 2000/2001 | Polska Liga Siatkówki | 9. miejsce | półfinał | ||
| 2001/2002 | I liga seria B | 1. miejsce | 4 runda | ||
Poziom rozgrywek:
najwyższy ogólnokrajowy
drugi
trzeci
czwarty
Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Europejskie puchary | Osiągnięcie |
|---|---|---|
| 1997/1998 | Puchar Europy Zdobywców Pucharów | faza grupowa |
| 2000/2001 | Pucharu Top Teams | ćwierćfinał |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2. miejsce podczas turnieju w Toruniu po zwycięstwach: 3:2 z Piastem Legnica, 3:0 z AZS-em Gliwice i 3:1 z Wawelem Kraków.
- ↑ Przegrane eliminacje o awans do II ligi podczas turnieju w Krakowie.
- ↑ Przegrane eliminacje o awans do II ligi podczas turnieju w Wałbrzychu.
- ↑ 6. miejsce w turnieju finałowym o awans do II ligi.
- ↑ Przegrane dwustopniowe baraże o II ligę podczas turnieju w Koszalinie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Zysnarski: Encyklopedia Gorzowa. Tekst, Bydgoszcz, 2007. ISBN 83-720803-0-5.
- Bernard Woltmann: Zarys historii sportu w Gorzowie Wlkp.: 1945-1997. PTNKF, Warszawa, 1997. ISBN 83-906638-1-3.
- Jerzy Gaj, Bernard Woltmann: Sport w województwie gorzowskim: 1975-1990. PTNKF, Warszawa, 1993. ISBN 83-900895-2-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stilon Gorzów Wielkopolski – siatkówka mężczyzn. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-16)]. (pol.).
- plshistoria.ugu.pl. [dostęp 2024-03-11]. (pol.).