Stutz Blackhawk

Stutz Blackhawk III/IV/V/VI/VII
	; Stutz Blackhawk VI
Producent	Stutz
Projektant	Virgil Exner
Zaprezentowany	grudzień 1979
Okres produkcji	1979 – 1987
Miejsce produkcji	Modena
Poprzednik	Stutz Blackhawk II
	Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé
Skrzynia biegów	5-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5766 mm
Szerokość	2007 mm
Wysokość	1372 mm
Rozstaw osi	2946 mm
Masa własna	2400 kg
Liczba miejsc	2
	Dane dodatkowe
Modele ; bliźniacze	Pontiac Bonneville
Konkurencja	Zimmer Golden Spirit
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stutz Blackhawk I/II
Stutz Duplex
	; Stutz Blackhawk I
Producent	Stutz
Projektant	Virgil Exner
Zaprezentowany	styczeń 1970
Okres produkcji	1971 – 1979
Miejsce produkcji	Modena
Następca	Stutz Blackhawk III
	Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé; 4-drzwiowy sedan (Duplex)
Skrzynia biegów	3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5765 mm
Szerokość	2005 mm
Rozstaw osi	2946 mm
Masa własna	2450 kg
Liczba miejsc	2
	Dane dodatkowe
Modele ; bliźniacze	Pontiac Grand Prix
Konkurencja	Zimmer Golden Spirit
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stutz Blackhawk – samochód osobowy klasy luksusowej produkowany pod amerykańską marką Stutz w latach 1971–1987.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Stutz Blackhawk I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1970 roku.

Model Blackhawk zadebiutował na początku lat 70. XX wieku jako pierwszy pojazd opracowany przez firmę Stutz, stanowiąc autorską interpretację zdobywającego systematycznie na popularności w Stanach Zjednoczonych nurtu stylistyki neoklasycznej^[1]. W ten sposób Blackhawk w pierwszej serii wyróżnił się centralnie umieszczoną, chromowaną atrapą chłodnicy wykończoną chromem i podwójnymi reflektorami, a także przetłoczeniem biegnącym od pasa przedniego aż po tylną oś.

Pod kątem technicznym Blackhawk był efektem współpracy z Pontiakiem, który użyczył jako bazę techniczną produkowany wówczas model Grand Prix^[2] w wariancie coupé. Baza ta została obszernie zmodyfikowana przez firmę Stutz, głównie pod aspektem stylistycznym, którego autorem był kontrowersyjny projektant wcześniej pracujący dla Chryslera i Studebakera, Virgil Exner^[2].

Duplex[edytuj | edytuj kod]

W 1979 roku Stutz zbudował autorską modyfikację pierwszej serii Blackhawka, wydłużając rozstaw osi i dodając dodatkową parę drzwi wraz z kanapą dla kolejnych 2 pasażerów. W ten sposób powstała pierwsza limuzyna firmy o nazwie Stutz Duplex, która była pierwszym podejściem do tego typu pojazdów przed opracowaniem odrębnego modelu IV-Porte. Powstały dwa egzemplarze^[3].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Stutz Blackhawk pierwszej serii był samochodem ściśle limitowanym, produkowanym na indywidualne zamówienie. Wytwarzane we włoskiej Modenie przez przedsiębiorstwo Carrozzeria Ghia of Torino powstały w łącznej liczbie ok. 600 sztuk^[1]. Wśród najsłynniejszych nabywców samochodu znalazł się legendarny amerykański artysta muzyczny Elvis Presley^[4].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

V8 7.4l 200 KM

Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Stutz Blackhawk III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.

Druga generacja Blackhawka ponownie powstała w ramach współpracy z Pontiakiem, jednak tym razem za bazę techniczną posłużył model Bonneville^[5]. Pod kątem stylistycznym samochód przeszedł umiarkowane, ewolucyjne zmiany, w których zachowano charakterystyczną stylizację neoklasycznego pasa przedniego zdobionego przez chromowany dziób, a więcej zmian wprowadzono w gruntownie przeprojektowanej tylnej części nadwozia. Wprowadzono także nowy projekt deski rozdzielczej.

Kolejna generacja Stutza Blackhawk przeszła obszerny zakres modyfikacji pod kątem jednostki napędowej, która pozostając benzynowym V8 przeszła redukcję pod kątem pojemności skokowej. Tym razem ofertę utworzyły dwa widlaste silniki o pojemności 5 lub 5,7 litra^[6].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, Blackhawk drugiej serii wytwarzany był we włoskiej Modenie na zleceniu wobec tamtejszej manufaktury Carrozzeria Ghia of Torino. Powstała ściśle limitowa seria modelowa, wśród której nabywców ponownie znaleźli się znani artyści z ówczesnej ery showbiznesu jak m.in. Sammy Davis, Dean Martin, Frank Sinatra czy Lucille Ball^[7].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

V8 5.0l
V8 5.7l

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b 1973 Stutz Blackhawk. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
↑ ^a ^b The outrageous Stutz Blackhawk was the most expensive car of 1971. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
↑ Stutz – Duplex. [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
↑ Has four Stutzes. The only car Elvis personally drives.. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
↑ Oldsmobile Oddity: 1983 Stutz Blackhawk – SOLD!. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
↑ Stutz – Blackhawk (Series IV). [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
↑ 1985 STUTZ BLACKHAWK COUPE. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[:3-1] 1973 Stutz Blackhawk. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[:1-2] The outrageous Stutz Blackhawk was the most expensive car of 1971. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[3] Stutz – Duplex. [dostęp 2021-12-20]. (ang.).

[4] Has four Stutzes. The only car Elvis personally drives.. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[5] Oldsmobile Oddity: 1983 Stutz Blackhawk – SOLD!. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[6] Stutz – Blackhawk (Series IV). [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[7] 1985 STUTZ BLACKHAWK COUPE. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]