Pontiac Bonneville

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pontiac Bonnevillesamochód osobowy klasy luksusowej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1958–2005.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville I
Ilustracja
Pontiac Bonneville I
Inne nazwy

Pontiac Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

kwiecień 1958

Okres produkcji

1958–1959

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Pontiac
Kanada Oshawa

Następca

Pontiac Bonneville II

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5377 mm

Szerokość

1966 mm

Rozstaw osi

3099 mm

Liczba miejsc

5

Pontiac Bonneville I – tył

Pontiac Bonneville I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1958 roku.

Po tym, jak nazwa Bonneville była stosowana dotychczas jako nazwa wariantu wyposażeniowego modelu Star Chief, w 1958 rok przyniósł użycie jej dla odrębnej linii modelowej[1].

Pierwsza generacja Pontiaka Bonneville została oparta na platformie B-body, wyróżniając się masywnym, dwukolorowym nadwoziem z wyraźnie zarysowanymi błotnikami, a także charakterystycznym dwukolorowym malowaniem nadwozia widocznym z bocznej strony nadwozia.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V8 3.7l Tempest 255 KM
  • V8 3.7l Tempest 300 KM


Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville II
Ilustracja
Pontiac Bonneville II przed liftingiem
Inne nazwy

Pontiac Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

styczeń 1959

Okres produkcji

1958–1961

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Pontiac
Stany Zjednoczone Flint
Stany Zjednoczone Ypsilanti
Stany Zjednoczone Wentzville
Kanada Oshawa

Poprzednik

Pontiac Bonneville I

Następca

Pontiac Bonneville III

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupé
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5606 mm

Szerokość

2050 mm

Rozstaw osi

3150 mm

Masa własna

1983 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Pontiac Catalina

Pontiac Bonneville II – tył
Pontiac Bonneville II po liftingu

Pontiac Bonneville II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1959 roku.

Po niespełna rok trwającej produkcji dotychczasowego wcielenia, Pontiac zdecydował się ponownie obszernie zmodernizować swój sztandarowy model, prezentując drugą generację Bonneville opracowaną na platformie B-body.

Wzorem pokrewnego modelu Catalina, z przodu pojawiła się duża, podwójna atrapa chłodnicy o łukowym kształcie, za to tył zdobiły strzeliste nadkola z owalnymi lampami[2].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 1960 roku Pontiac Bonneville trzeciej generacji przeszedł obszerną modernizację, która przyniosła zmiany głównie w wyglądzie przedniej części nadwozia. Pojawiła się duża, jednoczęściowa chromowana atrapa chłodnicy i inaczej rozmieszczone reflektory[3].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • V8 3.8l Tempest


Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville III
Ilustracja
Pontiac Bonneville III przed liftingiem
Inne nazwy

Pontiac Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

kwiecień 1961

Okres produkcji

1961–1965

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Pontiac
Stany Zjednoczone Flint
Stany Zjednoczone Ypsilanti
Kanada Oshawa
Australia Adelaide
Nowa Zelandia Wellington

Poprzednik

Pontiac Bonneville II

Następca

Pontiac Bonneville IV

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupé
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5560 mm

Szerokość

1966 mm

Rozstaw osi

3023-3124 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Buick LeSabre
Chevrolet Bel Air
Pontiac Catalina

Pontiac Bonneville III – tył
Pontiac Bonneville III po liftingu
kanadyjski Pontiac Parisienne po drugim liftingu

Pontiac Bonneville III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1961 roku.

Trzecia generacja Bonneville powstała na zmodernizowanej platformie poprzednika – B-body. Samochód ponownie zachował masywne proporcje nadwozia, z szeroko rozstawionymi podwójnymi reflektorami. Pojawił się charakterystyczny układ atrapy chłodnicy, ze strzelistym przedzieleniem z dużym logo producenta. Z kolei z tyłu zamontowano tym razem potrójne, okrągłe lampy pod niezależnymi kloszami[4].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

Podczas trwającej 4 lata produkcji trzeciej generacji Bonneville samochód przeszedł dwie obszerne restylizacje, z czego pierwsza, przeprowadzona w 1963 roku, przyniosła szczególnie rozległe modyfikacje. Pojawiły się pionowo umieszczone, podwójne reflektory, a także szersza podwójna atrapa chłodnicy[5]. Rok później, producent zdecydował się zmodyfikować wzór atrapy chłodnicy[6].

Rynki eksportowe[edytuj | edytuj kod]

Pod nazwą Pontiac Parisienne samochód produkowany i oferowany był także na sąsiednim względem Stanów Zjednoczonych rynku Kanady, a ponadto – także w Australii i Nowej Zelandii.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V8 6.4l
  • V8 6.9l


Czwarta generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville IV
Ilustracja
Pontiac Bonneville IV przed liftingiem
Inne nazwy

Pontiac Parisienne
Pontiac Grande Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

listopad 1965

Okres produkcji

1965–1971

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Pontiac
Stany Zjednoczone Flint
Stany Zjednoczone Ypsilanti
Kanada Oshawa
Australia Adelaide
Nowa Zelandia Wellington
Południowa Afryka Port Elizabeth

Poprzednik

Pontiac Bonneville III
Pontiac Star Chief

Następca

Pontiac Bonneville V

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupé
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5654 mm

Szerokość

2024 mm

Rozstaw osi

3150 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Buick LeSabre
Chevrolet Bel Air
Pontiac Catalina

Pontiac Bonneville IV – tył
Pontiac Bonneville IV po liftingu
Pontiac Bonneville IV po trzecim liftingu
australijski Pontiac Parisienne

Pontiac Bonneville IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1965 roku.

Czwarta generacja Bonneville w początkowych latach produkcji stanowiła rozwinięcie koncepcji stylistycznej poprzednika. Przednią część nadwozia ponownie zdobiły pionowo umieszczone, podwójne reflektory, a także duża szeroka atrapa chłodnicy. Zyskała ona tym razem duże, chromowane poprzeczki[7].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

Podczas cyklu produkcyjnego czwartej generacji, samochód przeszedł trzy rozległe modernizacje, z czego każda niosła obszerne zmiany w wyglądzie. W 1966 roku zmienił się kształt błotników i kloszy reflektorów[8], za to rok później dotychczasowy projekt pasa przedniego został całkowicie porzucony na rzecz bardziej kanciastej atrapy chłodnicy z poziomo umieszczonymi reflektorami[9]. W ostatnim pełnym roku produkcji ponownie zmieniony został wygląd atrapy chłodnicy i reflektorów[10].

Rynki eksportowe[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku poprzednika, czwarta generacja Bonneville była produkowana i sprzedawana w Kanadzie pod nazwą Pontiac Parisienne. Pod tą samą nazwą samochód wytwarzano także w zakładach Holdena w Australii[11] i Nowej Zelandii, a ponadto – także w zakładach Chevroleta w Republice Południowej Afryki.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V8 6.4l
  • V8 6.6l
  • V8 6.9l
  • V8 7.0l
  • V8 7.5l


Piąta generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville V
Ilustracja
Pontiac Bonneville V przed liftingiem
Inne nazwy

Pontiac Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

styczeń 1971

Okres produkcji

1971–1977

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Pontiac
Stany Zjednoczone Flint
Stany Zjednoczone Ypsilanti
Kanada Oshawa

Poprzednik

Pontiac Bonneville IV
Pontiac Executive
Pontiac Grand Ville

Następca

Pontiac Bonneville VI

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
2-drzwiowe coupé
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5745 mm

Szerokość

2019 mm

Rozstaw osi

3134 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Buick LeSabre
Chevrolet Bel Air
Oldsmobile 88
Pontiac Catalina

Pontiac Bonneville V – tył
Pontiac Bonneville V po liftingu

Pontiac Bonneville V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1971 roku.

Piąta generacja modelu Bonneville przeszła obszerną modernizację pod kątem proporcji nadwozia. Samochód zyskał równie masywną sylwetkę co poprzednik, otrzymując jednak bardziej kanciasto zarysowane błotniki.

Z przodu pojawiły się kanciaste obudowy dwuczęściowych, okrągłych reflektorów, a także szpiczasta, nisko osadzona atrapa chłodnicy[12].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 1974 roku piąta generacja Pontiaka Bonneville przeszła obszerną modernizację, w ramach której pas przedni zyskał bardziej prostokątne kształty atrapy zarówno błotników, jak i większej, chromowanej atrapy chłodnicy oraz zderzaków i reflektorów[13].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V8 6.6l
  • V8 7.5l


Szósta generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville VI
Ilustracja
Pontiac Bonneville VI
Inne nazwy

Pontiac Parisienne

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

kwiecień 1977

Okres produkcji

1977–1982

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Ypsilanti
Kanada Oshawa

Poprzednik

Pontiac Bonneville V

Następca

Pontiac Parisienne

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupé

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

5443 mm

Szerokość

1941 mm

Rozstaw osi

2946 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Stutz Blackhawk

Pokrewne

Buick LeSabre
Chevrolet Bel Air
Oldsmobile 88
Pontiac Catalina

Pontiac Bonneville VI – tył
Pontiac Bonneville VI Coupe

Pontiac Bonneville VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.

W ramach nowego trendu tzw. downsizingiem zyskującego popularność wśród amerykańskich procentów samochodów, szósta generacja modelu Bonneville stała się znacznie mniejsza pod kątem ogólnych wymiarów zewnętrznych. Nadwozie zachowało kanciaste kształty nadwozia z licznymi chromowanymi ozdobnikami nadwozia, a także zabudowanym tylnym nadkolem[14].

Następca[edytuj | edytuj kod]

W 1981 roku Pontiac zdecydował się zmienić nazwę szóstej generacji Bonneville, zastępując ją modelem Parisienne. Odtąd nie była to już lokalna nazwa Bonneville w Kanadzie, lecz emblemat stosowany także w Stanach Zjednoczonych dla sztandarowej limuzyny Pontiaka[15].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V6 3.8l Buick
  • V8 4.3l Pontiac
  • V8 4.9l Oldsmobile
  • V8 5.7l Chevrolet
  • V8 6.6l Pontiac


Siódma generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville VII
Ilustracja
Pontiac Bonneville VII
Inne nazwy

Pontiac Grand LeMans

Producent

Pontiac

Zaprezentowany

styczeń 1982

Okres produkcji

1982–1986

Miejsce produkcji

Kanada Montreal

Następca

Pontiac Bonneville VIII

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5044 mm

Szerokość

1811 mm

Rozstaw osi

2746 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Buick Regal
Chevrolet Malibu
Oldsmobile Cutlass

Pontiac Bonneville VII – tył
Pontiac Bonneville VII Brougham

Pontiac Bonneville VII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1981 roku.

Po przemianowaniu szóstej generacji Bonneville na sztandarowy model Parisienne w 1981 roku, Pontiac zdecydował się przedstawić kolejną generację tego pojazdu – tym razem, jako jeszcze mniejszy model.

Pontiac Bonneville siódmej generacji został zbudowany w oparciu o platformę G-body[16], zyskując bardziej zaokrąglone kanty nadwozia, podłużny bagażnik z opadającą linią oraz szerokie, podłużne prostokątne lampy.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V6 3.8l Buick
  • V8 4.4l Chevrolet
  • V8 5.0l Chevrolet


Ósma generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville VIII
Ilustracja
Pontiac Bonneville VIII
Producent

Pontiac

Zaprezentowany

październik 1986

Okres produkcji

1986–1991

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Ypsilanti
Stany Zjednoczone Wentzville

Poprzednik

Pontiac Bonneville VII

Następca

Pontiac Bonneville IX

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

5037-5047 mm

Szerokość

1831-1839 mm

Wysokość

1387-1410 mm

Rozstaw osi

2814 mm

Masa własna

1508-1633 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Buick LeSabre
Oldsmobile 88

Pontiac Bonneville VIII – tył
Pontiac Bonneville VIII SSE

Pontiac Bonneville VIII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1986 roku.

Ósma generacja Bonneville ponownie została oparta na innej platformie koncernu General Motors. Tym razem, wykorzystana została opracowana z myślą o przednim napędzie architekturę H-body, którą wykorzystano także dla bliźniaczych modeli Buick LeSabre i Oldsmobile 88.

Charakterystycznymi cechami wyglądu Bonneville ósmej generacji był podłużny, opadający ku krawędzi przód, a także krótki, kanciasty bagażnik wraz z tylną szybą umieszczoną prostopadle do klapy[17]. Przód przyozdobiły podłużne, wąskie reflektory – podobnie jak tylną część nadwozia[18].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V6 3.8l LG3
  • V6 3.8l LN3


Dziewiąta generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville IX
Ilustracja
Pontiac Bonneville IX przed liftingiem
Producent

Pontiac

Zaprezentowany

luty 1991

Okres produkcji

1991–1999

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Flint
Stany Zjednoczone Lake Orion
Stany Zjednoczone Wentzville

Poprzednik

Pontiac Bonneville VIII

Następca

Pontiac Bonneville X

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

5067-5131 mm

Szerokość

1890-1892 mm

Wysokość

1415-1422 mm

Rozstaw osi

2814 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Buick LeSabre
Oldsmobile 88
Oldsmobile LSS

Pontiac Bonneville IX – tył
Pontiac Bonneville IX po liftingu

Pontiac Bonneville IX został zaprezentowany po raz pierwszy w 1991 roku.

Dziewiąta generacja Bonneville ponownie została opracowana wraz z bliźniaczymi modelami marek Buick i Oldsmobile, opierając się na zmodernizowanej platformie H-body.

Nadwozie utrzymane zostało w nowym kierunku stylistycznym firmy Pontiac, charakteryzując się licznymi ostrymi kantami, mniejszą i węższą atrapą chłodnicy, a także obłą, zaokrągloną sylwetką nadwozia. Podobnie do bliźniaczych konstrukcji, przednia szyba była przedzielona poprzeczką[19].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1995 roku wraz z bliźniaczymi modelami Buicka i Oldsmobile, dziewiąta generacja Pontiaka Bonneville’a przeszła obszerną modernizację nadwozia. Krawędzie reflektorów zostały zaokrąglone, przemodelowano także atrapę chłodnicy, zderzaki i tylne lampy[20].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V6 3.8l L27
  • V6 3.8l L36
  • V6 3.8l L67


Dziesiąta generacja[edytuj | edytuj kod]

Pontiac Bonneville X
Ilustracja
Pontiac Bonneville X
Producent

Pontiac

Zaprezentowany

marzec 1999

Okres produkcji

1999–2005

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hamtramck
Stany Zjednoczone Lake Orion

Poprzednik

Pontiac Bonneville IX

Następca

Pontiac G8

Dane techniczne
Segment

F

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

5140-5150 mm

Szerokość

1880 mm

Wysokość

1420-1440 mm

Rozstaw osi

2850 mm

Masa własna

1631-1699 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Buick LeSabre
Oldsmobile Aurora

Pontiac Bonneville X – tył
Pontiac Bonneville X GXP

Pontiac Bonneville X został zaprezentowany po raz pierwszy w 1999 roku.

Dziesiąta i ostatnia generacja Bonneville ponownie opracowana została na unowocześnionej platformie H-body, na której opracowano także inne bliźniacze konstrukcje koncernu General Motors – ostatnią generację modelu Buick LeSabre oraz drugie wcielenie Oldsmobile Aurora.

Nadwozie samochodu zyskało bardziej obłe proporcje, z wyżej poprowadzoną linią okien i dużymi, podłużnymi reflektorami. Charakterystycznymi cechami wyglądu była tym razem podwójna atrapa chłodnicy, a także odblaskowy pas łączący tylne lampy[21]. Topowy wariant nosił nazwę SSEi, wyróżniając się innym wyglądem atrapy chłodnicy i dodatkowymi halogenami[22].

Koniec produkcji i następca[edytuj | edytuj kod]

Po 46 latach rynkowej obecności, Pontiac Bonneville trwale zniknął z rynku w lutym 2005 roku[23]. Następca trafił do sprzedaży 2 lata później pod nową nazwą – G8.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • V6 3.8l Series II
  • V6 3.8l Series II
  • V8 4.6l Northstar


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gunnell John, Standard Catalog of American Cars 1946–1975, Krause Publication, Iola 2002, s. 706-761, ISBN 0-87349-461-X.
  • Flammang James M. und Kowalke Ron, Standard Catalog of American Cars 1976–1999, Krause Publication, Iola 1999, s. 844-917, ISBN 0-87341-755-0.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1958 Pontiac Bonneville Tri-Power: History Alley. [dostęp 2020-05-11]. (ang.).
  2. 1959 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  3. 1960 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  4. 1961 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  5. Cruising contentedly in a ’63 Bonneville convertible. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  6. 1964 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  7. Hemmings Find of the Day – 1965 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  8. 1967 Pontiac Bonneville 4-Door Hardtop. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  9. The Record-Breaking 1968 Pontiacs. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  10. 1957-1987 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  11. 1964 PONTIAC PARISIENNE – TODAY’S BIG CHROME TEMPTER. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  12. The 1972 Bonneville was a bit of class for the middle class. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  13. 1957-1987 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  14. 1977 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  15. 1984: Pontiac offers a pair of plush Broughams. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  16. The unpredictable life cycle of Pontiac’s Bonneville nameplate. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  17. 1987 Pontiac Bonneville SE. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  18. This was car of the year – when standards were much lower. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  19. 1992-99 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  20. 1996 Pontiac Bonneville Se – Roadtest. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  21. 2000 Pontiac Bonneville SSEi Road Test. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  22. Road test: 2000 Pontiac Bonneville. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  23. PONTIAC BONNEVILLE U.S SALES FIGURES. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).